เลขาร้อนรัก

เลขาร้อนรัก 05 : มีอารมณ์

เปรี้ยวหวานทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จเเล้วจึงขอเสี่ยชูชัยกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้เธอต้องลงฝึกงาน รายนั้นก็คะยั้นคะยอจะมาส่งเธออย่างเดียว เเต่เธอก็ปฏิเสธไป ก่อนจะหนีเข้ามาอยู่ในห้องเเต่งตัวซักพัก รอให้เขากลับไปก่อน

"เขากลับไปหรือยังคะพี่อร" เปรี้ยวหวานที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังประตูเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานอีกคนที่ไหว้วานให้ดูต้นทางให้

"กลับไปแล้วจ้ะ"

"เฮ้อ~ขอบคุณมากนะคะ"

"ฮึ!คนสวยก็งี้แหละน๊า~ไม่ลองเปิดใจให้เสี่ยดูอะเผื่อเปรี้ยวจะเปลี่ยนใจชอบเค้าก็ได้นะ"

"ไม่เอาหรอกค่ะ ขนลุก~พี่อรสนพี่อรก็เอาไปสิคะ"

"เราหนิ พี่ก็ไม่เอาหรอกพี่มีแฟนเเล้ว อีกอย่างเสี่ยนั่นก็รุ่นพ่อเรา พี่ก็ขนลุกเหมือนกันเเหละ ยังหนุ่มๆหล่อๆรวยๆก็ว่าไปอย่าง" คำพูดของเพื่อนร่วมงานทำให้เธอต้องกลับไปนึกถึงอีกคนที่มอบจูบเร่าร้อนให้เธอเมื่อตอนหัวค่ำ จนหลุดยิ้มเขินออกมา

"เปรี้ยวหวาน!เป็นอะไรฮึ?ยืนยิ้มอยู่ได้" อรยกมือขึ้นมาสะกิดไหล่เล็ก จนคนที่ยิ้มเขินอยู่ต้องหลุดออกจากภวังค์

"เอ่อ..เปล่าค่ะ งั้นเปรี้ยวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ" เปรี้ยวหวานรีบยกมือไหว้อีกคนก่อนจะหยิบกระเป๋าที่เก็บไว้ในตู้เเละเดินออกไป

ร่างเล็กมายืนรอรถตรงด้านหน้าของผับเพื่อเรียกแท็กซี่ยังไม่ทันที่เเท็กซี่จะผ่านมา ก็มีรถหรูของใครก็ไม่รู้บีบเเตรใส่เธอก่อนจะมาจอดเทียบฟุตบาทตรงที่เธอยืนอยู่ ไม่นานนักคนบนรถก็ก้าวออกมาเเละพบว่าเป็นผู้ชายคนเดิมที่มาขอซื้อตัวเปรี้ยวหวานเเละมอบจูบเร่าร้อนให้กับเธอ

"คุณนั่นเองอ่ะ" เปรี้ยวหวานมองคนที่เพิ่งลงจากรถมาเดินควงกุญแจหน้าระรื่นยกยิ้มให้เธอมาแต่ไกลก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าอีกคน

"จะกลับบ้านใช่ไหม เดี๋ยวฉันไปส่ง"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้"

"ดึกๆดื่นๆแบบนี้กลับบ้านคนเดียวอันตรายนะ เเถมยังเเต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้เเบบนี้อีก โดนฉุดขึ้นมาทำไง" ไม่ว่าเปล่าชนกยังใช้สายตามองเธอตั้งเเต่หัวจรดเท้ามองการเเต่งตัวของอีกคน

"เสือตะเข้ก็คงไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะ ก็คงเป็นคุณนี่แหละ คุณจะไปไหนก็ไปฉันกลับเองได้"

"ทำไม กลัวหรอ?"

"ไม่ได้กลัว เเค่ไม่ไว้ใจคนแปลกหน้า"

"ก็เคยเจอแล้วหนิ จูบอีกด้วย" ชนกยกยิ้มยียวนพลางเดินมาฉุดมือของอีกคนไว้ "ไปเหอะน่า ฉันไม่ทำอะไรหรอก" 'ถ้าอดใจไหวอะนะ' เขาได้เเต่คิดในใจ

"คุณ!!ปล่อยนะ" ชนกไม่สนคำร้องห้ามของเปรี้ยวหวานเขาจับมือของเธอดึงมายังรถที่จอดอยู่ก่อนจะเปิดประตูดันให้เธอเข้าไปข้างในเเล้ววิ่งอ้อมไปฝั่งคนขับเปิดประตูรถเข้ามานั่งประจำที่ของตัวเอง "ก็ฉันบอกว่ากลับเองได้ไง เปิดประตูเดี๋ยวนี้!" ร่างเล็กว่าในขณะที่ใช้มือเขย่ามือจับประตูด้านในรถเร่งให้อีกคนเปิด

"พักอยู่ไหน บอกทางมาเเล้วกัน" ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้ตอบอะไรชนกก็สตาร์ทเครื่องเคลื่อนรถออกไปในทันที

"ไม่บอก! จอดรถเดี๋ยวนี้เลยนะ"

"แน่ใจใช่ไหมว่าจะไม่บอก?" เปรี้ยวหวานกัดปากล่างเเน่นหมั่นไส้อีกคนที่ทำอากัปกิริยากวนเธอตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เจอจนถึง ณ ตอนนี้ คนอะไรหน้ามึนจริง! "ถ้าไม่บอก ฉันอาจจะพาเธอไปโผล่โรงเเรมก็ได้นะ" เปรี้ยวหวานตวัดสายตามองอีกคนเขม็งก่อนจะผ่อนลมหายใจให้ตัวเองใจเย็นลง

"เดี๋ยวฉันบอกทางก็ได้" ชนกเเสยะยิ้มมุมปากอย่างที่ชอบทำเเละขับรถตามทางที่อีกคนบอก

ชนกขับรถเข้ามาจอดตรงทางเข้าอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งที่ดูไม่ค่อยจะหรูนักต่างจากบุคลิกของร่างเล็กที่ดูดีซะจนคิดว่าต้องอยู่คอนโดหรูมากกว่าที่แบบนี้

"พักอยู่นี่หรอ" ชนกถามขึ้นพลางใช้ตาสอดส่องมองไปยังตึกที่เขาขับมาจอด

"ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" เปรี้ยวหวานว่าจบก็เตรียมที่จะลงจากรถเเต่ก็โดนมือใหญ่จับเเขนเธอไว้เสียก่อน

"เดี๋ยวสิ ฉันไม่อยากได้คำขอบคุณอะ อยากได้อย่างอื่น" ในขณะที่พูดประโยคหลังเขาก็ใช้สายตาไล่มองร่างเล็กขาวเนียนของอีกคน เรียวขาที่โผล่พ้นเดรสสั้นออกมาทำให้เขาใจเต้นเเรงกว่าปกติเมื่อได้มองใกล้ๆไหนจะหน้าอกที่น่าจะใหญ่รับมือเขาพอดีอีก เปรี้ยวหวานมองหน้าคนตรงหน้าที่เอาเเต่สำรวจร่างกายของตัวเองอยู่จนเธอเองทำตัวไม่ถูก รู้สึกใจเต้นเเรงเมื่อโดนสายตาเเทะโลมจากเขา

"ฉันไม่มีอะไรจะให้หรอกค่ะ เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย"

"ก็เธอไง"

"นี่คุณ! เเค่มาส่งนี่ต้องเเลกกับตัวฉันเลยหรอ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ขายๆ" เปรี้ยวหวานขมวดคิ้วทำหน้าบึ้งใส่อีกคนที่ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆเธอ มือก็เอามาวางเเหมะไว้ที่ต้นขาขาวพลางลูบวนเล่น

"เเล้ว....เคยไหม?" คำถามของคนตรงหน้าทำให้เธอชะงักเล็กน้อยพลันหลบสายตาอีกคน จนชนกที่มองเธออยู่ต้องยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจที่ร่างเล็กไม่กล้าที่จะตอบเขาเรื่องอย่างว่า 'น่ารักชะมัดเลย' "ถ้าไม่เคยเดี๋ยวสอนให้" ว่าจบร่างสูงก็ใช้ปากประกบปากเล็กในทันที

"ฮะ...อื้อออ" ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเปรี้ยวหวานก็ร้องอื้ออึงเสียงหลงเมื่อโดนอีกคนจู่โจม มือเล็กผลักที่ไหล่หนาของเขาพัลวันเเต่ก็ไม่ได้ทำให้อีกคนหยุดการกระทำนั้นเลย ชนกจูบเธออย่างหื่นกระหายมือที่เคยจับอยู่ที่ต้นขาขาวเลิกเดรสสั้นของเปรี้ยวหวานขึ้นจนเห็นเเพนตี้ตัวจิ๋ว ก่อนจะเลื่อนมือไปปรับเบาะที่เธอนั่งให้เอนลง เปรี้ยวหวานเมื่อโดนอีกคนเล้าโลมมากๆเข้าก็โอนอ่อนตามเขาไป จากที่เคยผลักไสกลับเลื่อนมือขึ้นบีบที่ไหล่ของอีกคนเพื่อระบายความเสียวเมื่อถูกชนกเลื่อนปากมาดูดเม้มที่ลำคอของเธอ

"เธอสวยมากๆเลยรู้ไหม" ชนกเงยหน้าจากซอกคอขาวขึ้นมากระซิบที่ข้างหูเธอในขณะที่มือก็เลื่อนซ้อนเข้าไปที่เเผ่นหลังก่อนจะค่อยๆรูดซิปของอีกคนลง เปรี้ยวหวานเมื่อโดนอีกคนเอ่ยชมเเละโดนปรนเปรอในเวลาเดียวกันยิ่งอ่อนระทวยมากกว่าเดิม รู้สึกตื่นเต้นกับสัมผัสใหม่ๆที่เธอไม่เคยเจอ เมื่อซิปถูกรูดลงจนสุดชนกก็ดึงเดรสของอีกคนลงทันที สองเต้าที่เต่งตึงทีมีบราปีกนกห่อหุ่มอยู่โดดเด้งขึ้นมาประชันหน้าของเขา

"คุณ! ฉันว่า...อย่าดีกว่าค่ะ คือ..." จู่ๆร่างเล็กที่เหมือนจะมีอารมณ์ร่วมเเล้วกลับยันหน้าอกอีกคนไว้ก่อนจะพูดจาตะกุกตะกักอย่างนึกกลัวในการกระทำที่กำลังจะเกิดขึ้น

"ทำฉัน'แข็ง'ขนาดนี้ หยุดบ้าอะไร"



----------------------------