เปรี้ยวหวานดึงมือชายหนุ่มเเปลกหน้าเข้ามาในห้องเเละหยุดอยู่ที่โต๊ะเครื่องเเป้งขนาดยาวก่อนจะหันหน้ามาหาเขา อีกคนมองไปรอบๆห้องซักพักก่อนจะหันเอาเเก้วเหล้าที่ถือในตอนเเรกเเละยังมีเครื่องดื่มเหลืออยู่ค่อนเเก้ววางไว้ที่โต๊ะใกล้ๆเเละหันกลับมาหาเธอ
"ทำงานที่นี่หรอ?"
"คุณไม่ต้องรู้หรอก จะให้ฉันเช็ดให้ไม่ใช่หรอคะ" ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากพร้อมกับก้าวเท้าเข้าหาคนตัวเล็กตรงหน้า เปรี้ยวหวานถอยหลังกรูในฉับพลันเเต่ครั้งนี้เขาไม่ได้รั้งเอวเธอไว้เหมือนเมื่อสักครู่กลัวว่าอีกคนจะตกใจกลัวไม่ยอมคุยกับเขา
"ชื่ออะไร?"
"อยากรู้ไปทำไมคะ คุณรีบถอดเสื้อสิฉันจะได้รีบเช็ดให้จะได้ไปทำงาน"
"หึ! ทำงานที่นี่จริงๆสินะ..."
"ยึกยักอยู่ได้ คุณจะให้ฉันเช็ดไหมคะ" เปรี้ยวหวานเริ่มหงุดหงิดที่อีกคนมัวเเต่ลีลาไม่ยอมถอดเสื้อออกซักที เเล้วรอยยิ้มเเบบนี้มันเหมือนเจ้านายเขาไม่มีผิดเห็นเเล้วอารมณ์เสียที่ทำให้นึกถึงเค้าอีกเเล้ว
"ถอดให
