อมิตาในชุดนอนผ้าชีฟองสีชมพูนั่งทาครีมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หญิงสาวหันไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมเพื่อความเรียบร้อยแล้วเดินไปเปิดประตู
“มีอะไรเหรอคะคุณคีย์”
“ผมมาส่งหนูอิมเข้านอนตามสัญญาไงครับ” คีตภัทรตอบและถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องนอนของอมิตาโดยไม่รอให้เจ้าของห้องเชื้อเชิญ
“หนูอิมทำอะไรอยู่ครับ”
“หนูอิมกำลังทาครีมก่อนนอนค่ะ”
“ไหนผมพิสูจน์สิว่าครีมที่หนูอิมใช้ดีหรือเปล่า” คีตภัทรบอกและขโมยหอมแก้มเนียนของอมิตาโดยที่เจ้าของไม่ทันตั้งตัว
“อืม...ครีมนี้หอมจริงๆ”
“หนูอิมทาที่ตัวไม่ได้ทาที่แก้มสักหน่อย”
“อ้าว เหรอครับ แต่ผมว่าหนูอิมไม่ทาอะไรก็หอม” คีตภัทรบอกยิ้มๆ
“ไปนอนดีกว่าครับ” คีตภัทรจูงมืออมิตาไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่แล้วมองหญิงสาวตาปรอยเมื่ออมิตาปลดเสื้อคลุมออกเหลือเพียงชุดนอนบางเบาสีชมพูที่ทำให้ร่างบอบบางของเธอดูอ่อนหวานน่าทะนุถนอมและน่าปรารถนาไปพร้อมๆ กัน
