เมื่อไม่มีใครอยู่ ท่านโหวก็รีบจัดการขั้นตอนที่เหลืออย่างเร่งรีบ กระทั่งถึงยามดื่มสุรามงคล สายตาเขาก็เริ่มกรุ้มกริ่มมากขึ้น
“ดื่มอีกนะ” เฉินอี้หันมารินอีกรอบ
“ปะ… ปกติเขาดื่มกันจอกเดียวมิใช่หรือเจ้าคะ”
“อีกจอกนึงนะ” ท่านดังกล่าวแล้วก็ยิ้มกริ่ม
“พี่จะมอมสุราข้าหรือเจ้าคะ คิดไม่ดีใช่หรือไม่” เอ่ยเย้าสามี ยามนี้ใบหน้านางแดงก่ำเพราะฤทธิ์สุราที่ดื่มเข้าไปแล้ว แม้มันจะน้อย ทว่าสุรามงคลนี้มีฤทธิ์แรงพอตัว
“ใช่ พี่อยากมอมเจ้า” เฉินอี้กล่าวจบก็กระดกสุราจนหมด ทว่าเขาไม่ได้กลืนมันลงไป กลับอมไว้ในปากแล้วก็โถมเข้ามาหาภรรยาของตน ก่อนจะแนบริมฝีปากประกบแล้วส่งสุราเข้าปากนาง พร้อมกันนั้นเขาก็ขึ้นมาทาบทับร่างอรชรเอาไว้
เขาบดจูบนางอย่างเร่าร้อน คนใต้ร่างก็ตอบสนองอย่างดี นางยกแขนขึ้นโอบรอบคอเขา บดเบียดริมฝีปากใส่กันอย่างมัวเมา
อาภรณ์ที่สวมอยู่ปลิดปลิวลอยออกมาทีละชิ้น จนร่างของทั้งคู่เ
