แด๊ดดี้สุดที่รัก

ดูแล ดูเอ็น

แด๊ดดี้สุดที่รัก

ตอน ดูแล ดูเอ็น

และแล้วความจริงที่น่าตกใจก็เผยขึ้นเมื่อธาดาทรุดติดเตียงจนลุกเดินไม่ค่อยไหว

ก่อนหน้านี้ที่เค้าดูดีเพราะว่าเพิ่งจะไปฟอกไตมาหมาดๆ พอครบอาทิตย์ก็จะค่อยๆทรุดลงแบบนี้ จากนั้นจะสลับมาดีขึ้นก็ตอนไปพอกไตครั้งใหม่

แล้วจะค่อยๆแย่ลงอีก สลับไปสลับมา

จากเดิมที่เนเน่คิดว่าเค้าจะอยู่กับเธออีกนาน ตอนนี้เธอไม่แน่ใจแล้วว่าเค้าจะไปวันนี้หรือพรุ่งนี้

ความตายที่จินตนาการได้มันทำให้เด็กสาวใจสลายจวนรับไม่ไหว ทว่าก็ไม่เหลือเวลาให้เธอออเซาะงอแงอีกเช่นกัน

ในใจของเนเน่จึงพยายามเข้มแข็ง เธอตั้งมั่นว่าจะใช้เวลาที่เหลือกับคุณพ่อให้มีความสุขที่สุดและจะดูแลเขาเป็นอย่างดี

นั่นหมายถึงสุดชีวิต

ห้องชั้นบนสุดของคฤหาสน์ มองจากข้างนอกดูสูงลิบเหมือนโดมมหาวิหาร ข้างในกลับเป็นห้องนอนธรรมดาแต่กว้างใหญ่มาก

ภายในมีเตียงใหญ่ปูด้วยผ้ากำมะหยี่สีฟ้าคราม ฟูกนอนหนานุ่มและมีหมอนใบใหญ่

หลังคาถูกรื้อออกแล้วแทนที่ด้วยกระจกกันแดดแบบมองทะลุออกไปเห็นรอบด้าน ทัังบนฟ้าและแปดทิศทางหน้าต่าง (ตัวฟิล์มชนิดพิเศษกันแสงได้ดีและมองเข้ามาไม่ได้)

ทุกอย่างเป็นการเตรียมตายของธาดานั่นเอง

แค่ก! ๆ ร่างสูงยาวนอนไออยู่บนเตียงนุ่ม เค้าจ้องมองไปบนฟ้าอย่างปลงใจ หรือไม่ก็กำลังหมายมั่นว่าจะขึ้นไปบนสวรรค์

"มาแล้วค่ะ อาหารเช้า" เสียงใสแจ๋วแว่วมาก่อนเรือนร่างที่สูงเพรียวเว้าโค้ง

"อืม หอมจังเลย" คุณพ่อธาดาแสร้งทำเป็นอารมณ์ดีทั้งๆที่จุกในอก เค้าไม่ได้กลิ่นอาหารด้วยซ้ำไป

เด็กสาวเดินยิ้มๆมาหยุดอยู่ที่ข้างเตียง ฮิ! "หนูทำเองกับมือ" เสียงของเธอและใบหน้าที่สะสวยทำให้เสี้ยววินาทีนึงความเจ็บปวดหายลับไป

ธาดามีรอยยิ้มที่เห็นฟันซี่ขาวอีกครั้ง เค้าเพิ่งรู้ว่าครอยครัวเป็นแบบนี้เอง มันสุขยิ่งกว่าความสนุกชั่วครั้งชั่วคราวที่เค้าหลงผิดมาตลอด

ฟุ่บ! ตูดงอนๆลงนั่งขอบเตียง เอวเล็กบางกระเถิบเข้ามาจนสะโพกชนแขนคุณพ่อ

"ทำอะไรมาให้กินครับหนู" เสียงแหบพร่าดังตรงใบหน้าหล่อๆที่ซีดขาวเหมือนหิมะ

ครับหนู! คำนี้ทำเอาเนเน่ถึงกับตกใจ ช่างรู้สึกดีเหลือเกิน! เธอคิดในใจ

"ข้าวต้มกุ้งค่ะ แต่เพิ่มผักแล้ว ช่วยบำรุงตับ" เด็กสาวตอบแล้วเป่าข้าวในช้อน อ้ำ! เธอป้อนเข้าปากให้คุณพ่อนอนกิน

แปะ! ธาดากินไม่ถนัด ข้าวต้มเม็ดขาวเลอะเต็มมุมปาก

เนเน่จับหัวของเขาช้อนขึ้นแล้วแทรกตัวเองเข้าไปแทนหมอน ฟุ่บ! หัวคุณพ่อวางบนตัก นมของเธอบดกระหม่อมเขาอยู่

สาวน้อยปาดมือเล็กกับปากแดงๆที่หนานุ่ม อ้าม! เธอตักคำใหม่ป้อนให้คุณพ่อ

"หมดแล้วเก่งมากค่ะเดี๋ยวหนูไปเตรียมน้ำร้อนให้อาบนะคะ" เนเน่บอกพ่อเลี้ยงแล้วก้มลงจูบหน้าผากของเขาหนึ่งที

จุ๊บ! ริมฝีปากบางเรียวบดผมหน้าของหนุ่มใหญ่จนหัวสั่น สีหน้าของเขาดูมีเลือดขึ้นมาด้วยหัวใจที่เต้นแรง มองตามเรือนร่างที่เล็กบางของสาวน้อยก็ทำให้ไฟราคะของเขาลุกโหม

เนเน่ถึงจะผอมเพรียวแต่มีครบ ทั้งนมและตูด ไม่ใหญ่มากแต่สัดส่วนของเธอมันชี้และงอน แค่ใส่เสื้อยืดตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นก็เห็นนมที่ขี้ตั้งและตูดที่งอนเด้งทั้งหมดแล้ว

ธาดาโดนประคองเข้าห้องน้ำที่อยู่ติดกับห้องนอนนี่เอง เนเน่ค่อยๆถอดเสื้อและกางเกงออก เธอตกใจเมื่อคุกเข่ารูดกางเกงคุณพ่อลงมากองบนพื้น

ผึงงง! ลำเอ็นยวบๆดีดตัวขึ้นมาชี้ใบหน้าของเธอ ปลายบานใหญ่เฉียดรูดปลายจมูกของเธอไปนิดเดียว

อ๊ายยย! สาวน้อยกรี๊ดลั่น อ้าปากแทบจะชนลำยวบๆที่แข็งตัวไม่เต็มที่

"อุ้ยขอโทษ ลืมใส่กางเกงใน มันชินแบบนี้" ธาดาเอาสองมือปิดลำรักสีขาวซีดแต่ปิดไม่หมด (เค้ารู้ว่าเนเน่จะให้ใส่กางเกงในอาบน้ำ)

"ไม่เป็นไรค่ะ เห็นไปแล้วนี่นา" สาวน้อยคุกเข่าพูดกับลำใหญ่ๆ เธอมองมันจนลืมเงยหน้าขึ้นมาพูดกับพ่อ

เนเน่ยืนขึ้นแล้วตักน้ำอุ่นรินรดร่างกายที่สูงใหญ่หุ่นหมีแบบฝรั่ง เธอค่อยยังชั่วเมื่อถูหลังและขาให้พ่อ ทว่าพอกลับมายืนตรงหน้าเค้าอีกหัวใจก็เหมือนจะเต้นทะลุออกจากอก

เธอต้องเขย่งสุดปลายเท้าเพื่อให้มือลูบถึงใบหน้าและร่างที่สูงใหญ่ พรื่ด! สบู่เหลวถูกฟอกลงที่ลำคอ มือเล็กๆลูบลงมาที่อกล่ำกว้าง แล้วก็ลงมาที่กล้ามท้องซิกแพค ตอนนี้ใจสั่นระทวยจนมือพาลสั่นไปด้วย

"ดูแข็งแรงนะคะ กล้ามท้องเป็นลอนๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะป่วย" สาวน้อยแกล้งเอ่ยแก้เคอะเขินเมื่อเธอละเลงมือกับซิกแพคของคุณพ่อ

"หิ มันเป็นที่อวัยวะภายในน่ะสิ ไม่เป็นที่กล้ามเนื้อภายนอก" ธาดาตอบ ตอนนี้เค้าต้องยืนพิงผนังเพราะขาเริ่มอ่อนแรง

อืมม! เนเน่พยักหน้า เธอก้มมองลำยวบๆที่งอเหมือนกล้วย เธอไม่ได้ขานรับแต่ลืมตัวครางออกมาเพราะภาพที่เห็น

พรื่ด! ๆ ๆ มือน้อยๆฟอกสบู่ลงเนินหน่าวขนดกดำแล้วก็หลบหนีลำเอ็นไปลูบขาอ่อนสองข้างแทน

"ตรงนั้นไม่ถูเหรอ" เสียงแหบพร่าฟังแทบไม่ได้ยิน

เนเน่หันขวับกลับมาดูแท่งลำ อึก! เธอกลั้นใจกลืนน้ำลายเหนียวลงคอแล้วก็พูดตอบ "ของสงวนนี่คะ ใช้น้ำเปล่าล้างก็พอ"

อืม! ฮิ! ๆ คุณพ่อยืนก้มหน้ายิ้ม เค้าลุ้นแทบบ้าเมื่อแก้มขาวๆอูมอิ่มของเนเน่มันเฉียดปลายลำของเขาไป ความสยิวทำให้เค้าลืมความเจ็บปวดไป ไม่รู้ว่านานเท่าใด

สาวน้อยฟอกลงมาถึงหัวเข่า น่อง และก็เท้าคุณพ่อ เธอรู้สึกเสียวใจหว๋ามๆเมื่อต้องเงยหน้า

แทบจะอกแตกตายเมื่อหน้าของเธอเลื่อนผ่านลำอวบขาวในตอนที่ลุกยืน มันดูอ่อนยวบก็จริงแต่เธอไม่เคยเห็นของผู้ชายคนไหนเลย

ซ่าาา! ๆ ๆ น้ำอุ่นรินราดสาดกายคุณพ่อผ่านมือเล็กๆที่จับฝักบัว ละอองน้ำสะท้อนกล้ามเนื้อของธาดากระเด็นกลับมาเลอะเสื้อยืดของเนเน่

เค้าจ้องมองเธอไม่กระพริบเมื่อเสื่อยืดเปียกๆแนบเนื้อแนบตัวจนเห็นเต้านมและหัวจุกสองข้างเต็มตา

ตุบ! ๆ ๆ หัวใจเต้นแรงสูบฉีดเลือดหนุ่มพล่านทั่วกาย พลอยทำให้แท่งเอ็นสั่นหงึกๆและค่อยๆพองออก

อี๋! เนเน่ก้มลงมาเห็นพอดี เธอเห็นเต็มตาว่าหัวบานๆมันแดงและสั่นหงึกๆ พาลให้รู้สึกร้อนผ่าวที่แก้มเหมือนโดนตบจนหน้าชา

"เสร็จแล้วค่ะ ไปแล้ว" เนเน่วิ่งออกจากห้องน้ำทั้งๆที่ยังไม่ได้เช็ดตัวคุณพ่อ

เธอมาหลบในห้องนอนตัวเองแล้วกดมือถือเซิร์ชดูเจ้าโลกของผู้ชาย

"ขนาดของผู้ชายไม่ใช่แบบนั้นนี่นา ขนาดยังไม่แข็งเค้ายังใหญ่แบบนั้น แล้วถ้าแข็งล่ะ" สาวน้อยนอนบ่นนอนพร่ำอยู่ในท่าหนีบขาตัวเอง

ทิ้งให้คุณพ่อเลี้ยงต้องคลานออกจากห้องน้ำเพื่อกลับขึ้นมานอนบนเตียง แบบไม่ได้ใส่อะไรเลย