บทที่ 9 แพ้ราบคาบอีกครั้ง 1
910 คำ
โรซี่คลี่ยิ้มหวานด้วยความดีใจ หลังผู้จัดการจอมโหดยอมให้เธอมีเวลาพักได้สิบห้านาที
ตั้งแต่เช้ามาเธอมีถ่ายแบบและสัมภาษณ์หนังสือนิตยสารรวมทั้งหมดสามปก ก่อนจะต้องเดินทางไปอัดรายการโทรทัศน์ต่ออีกสองรายการในช่วงบ่าย ตอนหัวค่ำยังต้องไปร่วมงานกาลาดินเนอร์การกุศลเพื่อช่วยเหลือเด็กๆ ตามที่เจ้าของแบรนด์ที่เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ขอความร่วมมือมา
วันนี้คิวงานของเธอแน่นเอี้ยดมากจริงๆ เธอจึงต้องทำงานด้วยความตั้งใจ เพื่อทำเวลาอย่างรวดเร็วไม่ให้กระทบกับงานอื่นๆ แม้จะรู้สึกล้าอยู่บ้าง แต่รอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งยังคงปรากฏบนใบหน้าไม่จางหายเลยสักนิดเดียว แสดงถึงความเป็นมืออาชีพ พาให้ทีมงานและบรรดาแฟนคลับที่มารอชูป้ายไฟเชียร์ต่างก็ชื่นชมประทับใจไปตามๆ กัน
โรซี่ตั้งใจจะใช้ทุกวินาทีอันมีค่ายิ่งกว่าทองพักผ่อนให้เต็มที่ ชาร์ตพลังสำหรับลุยงานหนักต่อไปอย่างขันแข็ง แต่ความหวังของเธอก็ต้องเป็นหมัน เมื่อจู่ๆ ก็มีดอกไม้ช่อใหญ่ยื่นมาจากข้างหลังส่งให้เธอ พอเอี้ยวคอมองก็พบใบหน้าคมคายดูดีที่เธอไม่อยากเจอส่งยิ้มหวานกรุ้มกริ่มมาให้
“แด่ผู้หญิงที่สวยที่สุดแบบคุณครับ”
เขากล่าวป้อยอจนเธอรู้สึกเลี่ยน แต่ก็ฝืนยิ้มหวานรับดอกไม้ในมือเขามาถือไว้ตามมารยาท
“สวัสดีค่ะคุณยศกร”
“เรียกผม ‘กร’ เฉยๆ ก็ได้ครับ จะได้ฟังดูสนิทสนมกันหน่อย”
คนพูดส่งสายตาเจ้าชู้จีบเธอซึ่งๆ หน้า สายตาหื่นหิวมองดูก็รู้ว่าเขาอยากจะสนิทชิดเชื้อกับเธอถึงขั้นไหนต่อไหน และบางทีเขาคงจินตนาการถึงมันไปไกลแล้วด้วย
“ก็ได้ค่ะ” โรซี่รับแกนๆ แล้วถามต่อ “ไม่ทราบว่าคุณกรมีธุระแถวนี้เหรอคะ”
“ผมตั้งใจมาหาคุณโดยเฉพาะเลยครับ”
“หาฉัน?” เธอเลิกคิ้วขึ้นนิดๆ “คุณมีธุระอะไรรึเปล่าคะ”
“ผมตั้งใจเอาน้ำหอมเซตใหม่ที่กำลังจะวางขายในอีกสามวันมาขอบคุณ เรื่องที่คุณทำให้ยอดขายของเดอะ ควีน เพิ่มขึ้นจนชนะแบรนด์รักษ์ชัวรีได้น่ะครับ”
โรซี่หัวเราะเบาๆ ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย ก็ในเมื่อเธอตั้งใจทำแบบนั้นเพื่อหักหน้าดรณ์โดยเฉพาะ
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ”
เธอค้อมศีรษะลงนิดหนึ่งแสดงท่าทีนอบน้อมอ่อนหวาน ชวนให้คนมองยิ่งลำพองได้ใจ เพื่อให้ง่ายต่อแผนขั้นต่อไปที่เธอจะต้องใช้เขาเป็นหมากตัวสำคัญในการเดินเกม
“เป็นเพราะคุณแท้ๆ เลยครับที่ทำให้ผมได้หน้าขนาดนี้”
“คุณต่างหากละคะที่เก่ง รู้จักพลิกแพลงใช้ประโยชน์จากสิ่งรอบๆ ตัวมาสร้างผลกำไรอันมหาศาล ฉันก็เป็นส่วนเล็กๆ ที่ช่วยคุณเท่านั้นเองค่ะ”
“ใครบอกล่ะครับ คุณคือเทพีแห่งชัยชนะของผมเลยนะ”
“คุณยอฉันมากเกินไปแล้วค่ะ”
“ผมคิดแบบนั้นจริงๆ ครับ”
โรซี่ยิ้มอ่อนหวาน สบดวงตาฉ่ำเยิ้มของเขาที่มองเธออย่างลึกซึ้ง ในใจเปี่ยมไปด้วยความลิงโลด ผู้ชายคนนี้พร้อมจะตกเป็นทาสของเธอแล้ว
เธอรู้ว่าที่เขามาหาเธอวันนี้ด้วยเหตุผลอะไรนอกเหนือจากแรงสิเน่หา เขาคงอยากจะใช้เธอเป็นหมากช่วยให้สามารถเอาชนะคู่แข่งตัวฉกาจอีกครั้ง เพราะเธอรู้มาว่ารักษ์ชัวรีเองก็กำลังจะวางน้ำหอมคอลเลกชันใหม่ในวันและเวลาเดียวกันกับเดอะ ควีน
ซึ่งมันก็เป็นสิ่งเดียวกับที่เธอต้องการพอดี
เอาเถอะ... แค่ช่วยเขาเล็กๆ น้อยๆ ส่วนตัวเธอเองก็ได้ประโยชน์ไปด้วย ก็ถือว่าวินๆ ได้กำไรกันทั้งสองฝ่ายแล้วกัน
มือเรียวขาวปลายเล็บเคลือบน้ำยาสีแดงเบอร์กันดีผสมกลิตเตอร์ยื่นมือออกมารับกล่องน้ำหอมในขวดสวยเล็กๆ แบบยกเซต ก่อนจะแกะออกมาชื่นชมดมกลิ่นของมัน แล้วหันมายิ้มแย้มบอกเขา
“หอมมากเลยค่ะ”
“ผมดีใจที่คุณชอบครับ”
“ไม่ใช่แค่ชอบนะคะ ฉันจะใช้มันด้วย”
เธอฉีดน้ำหอมลงตรงซอกคอ หลังใบหูและข้อแขนทั้งสองข้าง ให้มันส่งกลิ่นหอมจางๆ เมื่อรวมกับกลิ่นกายเฉพาะตัวของเธอ มันจึงแผ่กลิ่นหอมฟุ้งรัญจวนออกมาให้ผู้คนที่ได้กลิ่นพากันเคลิบเคลิ้มหลงใหล โดยเฉพาะผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างหน้าเธอตอนนี้ เขามองเธออย่างกลัดมัน ปิดบังราคะความใคร่เอาไว้ไม่มิด
โรซี่มองเขาอย่างเย้ายวน เธอรู้ตัวว่ากำลังเล่นกับไฟ และก็รู้ด้วยว่าควรยื่นมือเข้าไปในระยะใกล้แค่ไหน จึงจะไม่ถูกไฟลวกมือเอา
หญิงสาวเหลือบมองไปทางไมค์ ส่งสัญญาณให้เขาช่วยเหลือ เพียงไม่นานร่างสูงแบบไซส์คนต่างชาติก็เดินเข้ามาแตะลงที่แขนของเธอ พร้อมกับเอ่ยเร่ง
“ได้เวลาแล้ว”
เธอพยักหน้า ก่อนหันมาค้อมตัวให้ยศกรนิดหนึ่ง เอ่ยขอตัวกับเขาด้วยความเกรงใจ
“ฉันคงต้องไปทำงานต่อแล้ว ขอบคุณมากนะคะสำหรับของขวัญ”
“น่าเสียดายจังเลยครับ ผมอุตส่าห์ตั้งใจจะชวนคุณไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ”
- ผู้เขียน
