บทที่ 17 ความเจ็บปวดที่ไม่มีวันอภัย 3

1083 คำ

เขาไม่ได้ขายบ้าน แต่นำมาเป็นของขวัญมอบให้คนรัก ทั้งที่คนรวยล้นฟ้าอย่างเขาจะมอบบ้านมอบรถและแหวนเพชรเม็ดโตให้เกวลินสักเท่าไรก็ได้ แต่ที่เขาทำแบบนี้ เพราะตั้งใจจะใช้วิธีต่ำช้าสามานย์มาเหยียบย่ำหัวใจและความรู้สึกของเธอให้จมอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา จงใจทำให้เธอรับรู้ได้ถึงความอับอายที่กำลังไหล่บ่าเข้ามาไม่หยุดยั้ง เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก ช่างสรรหาวิธีมาทรมานกันได้อย่างเจ็บปวดทุกข์ทนอย่างที่สุด ผู้ชายคนนี้เกิดมาเพื่อประหัตประหารเธอโดยเฉพาะ! โรซี่ยิ่งกัดปากแน่นจนมีเลือดซึมออกมา นอกจากความโกรธแค้นที่มีต่อเขาแล้ว เธอยังเกลียดตัวเองขึ้นมาจับใจ เกลียดในความโง่งมไร้เดียงสาที่พาตัวเองเป็นแมงเม่าบินเข้ากองไฟ จนพบกับจุดจบที่น่าเศร้าอนาถ ถ้าเธอไม่หลงรักเขา... ก็ไม่เกิดผลลัพธ์ที่สร้างหายนะแบบนี้! ขอโทษนะคะคุณพ่อคุณแม่... หญิงสาวคร่ำครวญด้วยความละอายใจอย่างสุดซึ้ง ถ้าเธอไม่ตัดสินใจเดินเข้าไปที่บ้านหิรัญ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม