วันรุ่งขึ้น_
ก็อก! ก็อก!
"ดาริณตื่นได้แล้วลูก!" เสียงเรียกจากมารดายืนเคาะด้านหน้าประตู ปลุกคนงัวเงียค่อยลืมตาตื่น พบบรรยากาศข้างนอกหน้าต่างยังมืดสนิท
"มีอะไรอ่ะม๊า...ยังง่วงอยู่เลย" ช่วงนี้เธอเลือกไปทำงานสาย จะพักผ่อนให้เต็มพลังร่างกาย
"ออกมาดูข้างนอกก่อนดีไหมจ๊ะ" ท่านผายมือไปยังขอบบันได ที่ข้างล่างกำลังส่งเสียงดังขึ้นมา
"จัดงาน? งานอะไรม๊า?" ดวงตากลมเบิกโพลงกว้าง เธอไม่เคยทราบมาก่อน แถมยังดูการจัดงานข้างล่างค่อนข้างใหญ่โต ที่พอมองออกไปเห็นรอบลานจอดรถ
"งานแต่งงานจ๊ะ มีเจ้าบ่าวมารอตั้งแต่เมื่อคืนเชียวนะ" ท่านฉีกยิ้มมีนัยนะ ส่งสายตาให้ลูกสาวเหลือบมองไปข้างหลัง
"กาเรล!!!" ร่างสูงมายืนปรากฏตัวข้างหลัง ถือช่อดอกกุหลาบสีขาว พร้อมกับกล่องกำมะหยี่สีเลือดหมู
"ตกใจเบาๆหน่อย" กาเรลเอ่ยเตือน ท่าทีของดาริณชวนให้ห่วงลูกน้อยในครรภ์
"นายทำอะไรเนี้ย ม๊า..ดาริณยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลย" เ
