@ ช่วงค่ำ
ยามที่รถยนต์คันหรูแล่นจอดในลานกว้าง บอดี้การ์ดจำนวนนึงรีบวิ่งเข้ามาต้อนรับ โดยช่วงนี้เริ่มจะคุ้นชิน ที่มีคุณหนูเคียงข้างมาด้วยคุณชายจากต่างแดน
"คืนนี้คารอสคงไม่หาเธอหรอก คนอะไรดื้อได้ถึงขนาดนี้" ใบหน้าหล่อเหลาส่ายเล็กน้อย หลังหว่านล้อมให้คนตัวเล็กไปพบแพทย์ก่อนเดินทางกลับบ้าน แต่เจ้าตัวดันรู้ทัน รีบสั่งให้นายแบล็คซิ่งรถออก
"บางทีนายอาจจะตื้นมาแล้วตัวเขียวก็ได้นะกาเรล" กำปั้นน้อยจะยกไปทุบตอนนี้ก็ไม่ได้ พวกองครักษ์เขาดักยืนรออยู่ข้างบ้าน เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่าเธอคิดทำร้ายขึ้นมา
"ฉันคงไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกกระทำคนเดียวหรอก" มือหนาเอื้อมไปบีบจมูกเล็กหมั่นเขี้ยว
"กาเรล...." น้ำเสียงใสเอ่ยแผ่วเบา ภาพตรงหน้ามันมืดเลือนลางกระทันหัน
หมั่บ!
"ดาริณ!!เป็นอะไรไป?" ร่างสูงรีบช้อนรับเอวบางไว้ ถ้าเขาไม่เดินมาด้วย ป่านนี้ดาริณคงล้มกลิ้งไปกับพื้นแล้ว
"ฉันแค่นอนน้อยแน่ๆเลย" แต่ตอนนี้จะก้า
