“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
วิกตอเรียเอ่ยถาม
“คุณอยู่ไหน นานแล้วนะ”
เฮนรี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“แค่เที่ยงครึ่งเองนะคะ”
วิกตอเรียเอ่ยบอก
“ผมคิดถึงคุณกลับมาได้แล้ว”
“ขอสิบนาทีนะ จะรีบกลับไปเลย”
“สิบนาทีนะ ถ้าเกินสิบนาที ผมจะให้คุณครางใต้ตัวผมทั้งคืนเลยคอยดู”
เฮนรี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่าเร่าร้อนเช่นนี้ วิกตอเรียใบหน้าแดงขึ้นมาทันที
“ค่ะ”
วิกตอเรียเอ่ยบอกจบ และวางสายทันที
“สามีโทรมากลับก่อนก็ได้ แล้วค่อยเจอกันไหม” แอนน์เอ่ยบอกแล้วยิ้ม
“จริงด้วยให้มิสเตอร์โนเวลคอย มันไม่ดีนะ” แอนนาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงขบขัน
“ฉันไม่คุยกับพวกเธอแล้ว ไปแล้วนะ” วิกตอเรียเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเขินอาย และลุกขึ้นก้าวเดินไปยังหน้าร้าน แล้วโบกมือลาเพื่อนๆ ของเธอทันที
“ชีวิตติดผัว” แอนน์เอ่ยบอกแล้วหัวเราะออกมาทันที
“จริงด้วย” แอนนาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
วิกตอเรียก้าวเดินเข้ามาในห้องประทาน บริษัท โนเวลมา
