” ปล่อยฉันกับพ่อไปสิ ทีอีสายขิมพวกแกยังปล่อยมันไปได้เลย “ นับดาวเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อสายขิมเดินออกจากห้องไป
” หึ ! หน้าด้าน ยังมีหน้ามาขอออกไปจากที่นี่อีกเหรอ คนเลวๆแบบเธอมันต้องตายอยู่ในห้องนี้เท่านั้น” พราวฟ้าเดินเข้าไปหานับดาวพลางเอ่ยพูดออกไป
พรึบ !
เพี๊ยะ !!
นับดาวที่ได้ยินประโยคนั้นของพราวฟ้าก็โกรธขึ้นมาทันที สองขาเรียวของนับดาวยืนขึ้นเต็มความสูง มือบางตบไปที่แก้มนวลของพราวฟ้าอย่างแรง
เพี๊ยะ ! เพี๊ยะ ! เพี๊ยะ !
พราวฟ้าตบกลับไปที่แก้มนับดาวหลายต่อหลายครั้ง ร่างหนาของสกายที่ยืนนิ่งอยู่สาวเท้าเดินเข้าไปหานับดาวช้าๆ มือหนาบีบไปที่ลำคอระหงของหญิงสาวตรงหน้า ตาคมจ้องมองนับดาวอย่างเอาเรื่อง
“ อะ …. อ่อย อ่อย “ มือเรียวกำเข้าที่ข้อมือหนาของสกาย พลางออกแรงดึงมือสกายออกแต่แรงเท่ามดของเธอจะทำอะไรอีกคนได้
“ มึงกล้าดียังไงมาตบหน้าน้องกู ” สกายเอ่ยเสียงเย็นออกมาพลางออกแรงบีบไปที่ลำคอของนั
