สายลมกับพ่อๆอยู่ที่โกดังแห่งนั้นนานหลายชั่วโมงเพื่อรอดูผลงานที่เขาบอกว่า อย่าให้เหลือซาก นั่นคือความจริง ตรงไหนที่ยังเห็นเป็นซากชิ้นส่วนลูกน้องมือดีจัดการเติมไฟ ไม่นานโกดังขนาดใหญ่ของนักการเมืองที่ชอบซักฟอกตัวเองว่าขาวสะอาดก็เหลือเพียงเถ้าถ่านด้วยฝีมือของสายลม “ ชิบหายใหญ่ลงมันแล้ว ไอ้พายุมึงว่าของในนั้นเท่าไหร่ว่ะ ” เมฆที่ยืนสงสัยอยู่นานเอ่ยถามพายุออกไป “ พันล้าน ” เป็นพายุที่เอ่ยตอบเมฆออกไปสั้นๆ สายลมได้แต่นั่งจ้องมองบนหน้าจอมือถือของตัวเอง เขารอว่าเมื่อไหร่ปลายสายจะกดอ่านข้อความที่เขาส่งไปซะที ” มันยังไม่อ่านเหรอว่ะ “ อาทิตย์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสายลมมองแต่มือถือไม่วางตา ” ยังเลยเฮีย ผมก็รอดูว่ามันจะชักดิ้นชักงอขนาดไหน 555 “ สายลมเอ่ยบอกอาทิตย์ออกไป พลางกลั้วหัวเราะออกมา เฟยได้แต่ยืนมองผู้เป็นนายยิ้มๆตั้งแต่เด็กจนโตสายลมจะอยู่กับพายุทอรุ้งและเฟยตลอดสายลมไม่ยุ่งเกี่ยวกับเพื่อนคนอื่นๆเล