10
ไร้น้ำยา
สภาพของน้องรองไม่ต่างอะไรกับต้นไม้ไร้น้ำพรมมาสิบวัน เด่นภูมิพาสีหน้าห่อเหี่ยวเข้ามาในห้องทำงานของพี่ชายผู้ครองตำแหน่งประธานบริหารมีอำนาจสูงสุดของบริษัท แต่อำนาจการตัดสินใจในเมกะโปรเจกต์ยังอยู่ที่ประมุขใหญ่ของบ้านอย่างดิฐา
บุตรคนรองถอนหายใจเสียงดังขณะทิ้งตัวนั่งบนโซฟาข้างปรมัตถ์ ก่อนเอ่ยถามโดยไม่มองหน้าใคร “คุยกันถึงไหนแล้ว”
“คุยกันจบไปชาติหนึ่งล่ะ กำลังปรึกษากับป๊ากับเฮียปราบต์ว่าจะตัดเฮียปลื้มออกจากกองมรดกดีไหม โทษฐานที่ขาดประชุมครอบครัว”
“แกเป็นน้องมีสิทธิ์อะไรมาตัดเฮียที่ขยันขันแข็งออกจากกองมรดก ก็ที่มาช้าเพราะมัวแต่เคลียร์งานน่ะแหละ อยากกลับเชียงใหม่จะแย่แล้ว”
“เพิ่งมาถึงเมื่อคืนเองนะ จะรีบร้อนไปไหน คุณอิงดาวเขาคงไม่หนีแกหรอก ที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้หลบซ่อนตัว เพียงแค่แกโง่ไม่ตามง้อเอง”
“ได้ทีแซะใหญ่เลยนะเฮีย เรื่องของตัวเองก็ใช่ว่าจะดี” แถมเขานี่แหละที่เป็นคนทำให้ปรา
