ยัคถามขึ้น เพราะเวลานี้คนงานควรจะประจำที่ทำงานกันอยู่ หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็ทำสายตากลอกไปมา “คือ...ฉันหิวน่ะ” “...” “ไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน” “งั้นก็เข้าไปซื้อสิ รีบซื้อรีบกินแล้วกลับไปทำงาน” ยัคเอ่ย ทำท่าจะเดินผ่านเธอไป แต่คีตาก็รวบรวมความกล้าเรียกเขาไว้ “แต่ฉันไม่มีเงิน” “...” “นายหัวของคุณทิ้งกระเป๋าตังกับโทรศัพท์ของฉันลงทะเล ฉันไม่เหลือเงินติดตัวสักบาท” “...” “ฉันขอยืมเงินหน่อยนะ” ใบหน้าหวานสิ้นหวังและขอความเมตตา ยัคขมวดคิ้วเล็กน้อย หันมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร ส่งผลให้เขาพยักหน้า “เอาสิ” ยัทล้วงกระเป๋ากางเกงและหยิบแบงค์ร้อยออกมา เขายื่นให้คีตา เธอรีบรับไว้ด้วยสีหน้าที่ดีใจจนเก็บไม่มิด “ขอบคุณนะ ไว้ฉันจะใช้คืนให้” “รีบไปเถอะ” เธอพยักหน้าและเดินเข้าห้องสหกรณ์ทันที เลือกหยิบขนมปังชิ้นที่ใหญ่ที่สุดหนึ่งห่อ และนมจืดมาหนึ่งกล่อง หลังจากจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมาข