ธีรดนย์นั่งมองนาฬิกาข้อมือ อีกสิบนาทีเที่ยง ปกติแล้วห้าโมงครึ่งต้องถึง เขาต้องได้กินข้าว
จะดื้ออีกแล้วใช่ไหม จะต่อต้านให้ได้เลย ดี เดี๋ยวคืนนี้เอาให้หนักกว่าเดิม!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ปลัดหนุ่มละสายตาเงยหน้าขึ้นมองประตูห้องถูกเปิดออก กระตุกยิ้มมองหน้าคนตัวเล็กที่เขารอมาพร้อมกับปิ่นโตในมือ ท่าทางเหนื่อยดูก็รู้ว่ารีบแค่ไหน
"วันนี้ผัดผักกับคั่วกลิ้งนะจ๊ะ" เอ่ยแล้ววางปิ่นโตลงบนโต๊ะเตรียมจะออกจากห้อง
"เดี๋ยว" มารยาทไปไหนหมด เห็นทีเขาต้องตักเตือนดาหวันอีกเรื่อง
"จ๊ะ?" หันกลับไปหาเขา รอฟังว่าเขาจะพูดอะไร
"จะไปไหน"
"หมดธุระแล้วนี่จ๊ะ" จะให้เธออยู่ทำไม หน้าที่ของเธอคือเอากับข้าวมาส่งเขาไม่ใช่เหรอ
เป็นแค่เด็กส่งข้าวนี่
"ว้าย!" ร่างบอบบางถูกรั้งลงไปนั่งบนตักของเขา ดาหวันพยายามจะลุกออก ทว่าปลัดหนุ่มไม่ยอมออกแรงรัดแน่น
"นั่งนิ่งๆ" ปธีรดนย์มองใบหน้าเนียนขึ้นสีแดง มีเหงื่อซึมตามกรอบหน้าเล็กน้อย หั
