รถเคลื่อนออกไปตามถนน นิดานั่งเงียบ แอบมองใบหน้าด้านข้างของอาติณเป็นระยะ
“ยังปวดหัวรึเปล่า นิดาดื่มหนักเมื่อคืน”
“ดีขึ้นมากแล้วค่ะอาติณ”
“ขาดเรียนบ่อย ๆ ไม่ดีนะ”
“ขอบคุณอาติณมากนะคะที่มาส่ง”
“นิดาชอบบอมรึเปล่า” จู่ ๆ ติณภพก็ถามออกมา
“ชอบค่ะ” นิดาตอบทันทีเช่นกัน
ติณภพรู้สึกหน้าชา ใจหวิวสั่นเหมือนจะวูบ
“ถ้านิดาชอบบอม นิดาก็คบกับบอมต่อไป ถ้าวันหนึ่งนิดาไม่มีใคร อาจะรออยู่ตรงนี้” ติณภพพูดออกไปแบบนั้น แต่ใจคิดอยากแย่งนิดามาเป็นของตัวเอง
“ระหว่างรอ อาก็ไม่เคยว่างเลยนะคะ อาติณมีสาวสวยข้างกายตลอดไม่เคยขาด”
“ตอนนี้อาไม่มีใคร”
“จริงเหรอคะอาติณ”
“จริงครับ อาพูดจริง อาว่าง ถึงอาโสดร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่นิดายังไม่ว่าง ถ้าวันหนึ่งใจเราตรงกัน โสดไม่มีใครทั้งคู่ อาจมีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์มากกว่านี้” ติณภพพูดกลาง ๆ
“นิดาอยากโฟกัสเรื่องเรียนก่อนค่ะ” นิดาเลี่ยงตอบ เธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี
อาติณเห
