เด็กโฮสต์ตัวท็อป

1249 คำ
ตอนที่ 2 เด็กโฮสต์ตัวท็อป “ไม่ไห้หวานแค่ปากนะครับพี่ลิน ...ลองชิมดูมั้ยครับ” หน้าหล่อเหลาเบียดชิดใกล้จนลมหายใจผ่าวร้อน รวยรดรินต้นคอขาว ริมผีปากเย็นนั้นแตะเบาๆยังผิวเนื้ออ่อนข้างลำคอก่อนจะขบเม้มเบาๆ แค่นั้นขนอ่อนในกายของ เกวลิน ก็ลุกชูชัน “มะ..ไม่นะชิน พี่แค่ต้องการคนเอาใจแบบฟินแฟนเท่านั้น” หญิงสาวรีบปฎิเสธแต่ไม่ได้ดันตัวเขาออกห่าง ด้วยแม้ว่าเธอจะต้องการความสุนทรีย์ให้ผ่อนคลายเพียงใด แต่ตอนนี้เธอก็ยังอยู่ในสถานะการแต่งงานที่ยังไม่ได้หย่าขาดอย่างเป็นทางการจาก สุรเชษฐ์ สามีที่แต่งงานเพื่อผลทางธุรกิจเท่านั้น ทั้งที่อีกฝ่ายก็มีคนที่คบหาและแอบกินกันอยู่แล้ว “ขอโทษครับพี่ลิน” ชิน เอ่ยเสียงอ่อย ใบหน้าหล่อเหลานั่นเจื่อนลงเล็กน้อย “ผมแค่ถูกใจพี่มาก ก็เลยเผลอตัวไปหน่อยเท่านั้น” รู้หรอกน่า! ว่าพูดแบบนี้กับลูกค้าสาวทุกคน “เป็นไงบ้างลิน น้องชินถูกใจมั้ยนี่ฉันเลือกเด็กโฮสต์ตัวท็อปของที่นี่ให้เลยนะ” อรสาหันมากระซิบถาม เมื่อเด็กหนุ่มของตัวเองขอตัวไปเข้าห้องน้ำ และชินกำลังผละตัวไปสั่งไวน์ขวดใหม่ให้กับเธอ “แกนี่ใช่ย่อยนะอร เชี่ยวชาญเรื่องแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน” เกวลิน ตอบแซวๆด้วยรู้ว่าเพื่อนสาวหย่าร้างมานานแล้ว และไม่สนใจจะมีครอบครัวใหม่เป็นตัวเป็นตน ยังคงสนุกสนานกับการได้ผ่อนคลายในลักษณะนี้ “ก็ฉันโสดนี่จะทำไม ว่าแต่แกเหอะจะเอาเพิ่มมั้ย น้องเบอร์ห้าก็เข้าท่านะแกคนนั้นแค่เห็นกล้ามฉันก็น้ำลายหกแล้ว” เพื่อนสาวชี้มือไปบนเวที “คนนั้นเหรอ? อะ..” ทว่ามือหนาของชิน ดึงร่างของเธอให้กลับมาใกล้จนปะทะกับอกแกร่งของเขา “พี่ลินคงไม่เรียกใครเพิ่มแล้วครับพี่อร ไม่ต้องแนะนำหรอก แค่มีผมดูแลคนเดียวก็พอแล้ว” เสียงชินเหมือนจะเข้มขึ้น ก่อนจะหันมามองหน้าสวยจัดของเธอ แล้วยื่นแก้วไวน์ให้ คิ้วหนายกขึ้นเล็กน้อย “จริงมั้ยครับพี่ลิน” “อืม” เธอรับแก้วไวน์มาจิบ อรสาได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “แหมน้องชิน บริการดีเว่อร์เกินเบอร์แล้วนะ ทีกับพี่ละจองคิวตั้งนานไม่เห็นจะว่างเสียที บ่ายเบี่ยงมาตลอด” ชินหัวเราะในลำคอเบาๆ “พอดีผมยุ่งจริงๆครับพี่อร แต่พอมีโอกาสก็อยากจะบริการพี่ลินเขาเต็มที่ อย่าว่ากันเลยนะครับ” มุมปากหยักได้รูปยกยิ้มจนเห็นแก้มบุ๋ม หน้าหล่อเหลานั้นสว่างจ้า จนเกวลินอดที่จะจ้องมองไม่ได้ คนอะไรหล่อฉิบหาย! หากบอกว่านี่คือลูกรักพระเจ้าก็ไม่น่าจะผิดแต่อย่างใด “หือ อ้อนเก่งแบบนี้ใครจะไปโกรธลง ว่าแต่หมดคิวลินเมื่อไหร่ พี่จะจองต่อนะชิน” “คงน่าจะผูกนานเลยนะครับ” ชินหัวเราะอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับมากระซิบข้างๆเธอ “จริงมั้ยครับพี่ลินของผม” พี่ลินของผม ...ช่างสรรหาคำหวานป้อยอเสียจริง อรสา ได้แต่ส่ายหน้าหัวเราะก่อนจะหันกลับไปสนใจบนเวทีและเด็กเอ็นของหล่อนต่อ ทิ้งให้เกวลินนั่งอยู่ห่างๆกับเด็กโฮสต์ตัวท็อปที่คอยเอาใจใส่อยู่ไม่ห่าง “ผ่อนคลายหน่อยซิครับพี่ลิน” มือหนาบีบนวดต้นขาเธอเบาๆอย่างเอาใจ ชินอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตเนื้อดีสีขาวสะอาดที่พับแขนไปถึงข้อศอกเห็นรอยสักรูปกงจักรแปลกๆและเส้นเลือดปูดโปนน่ามอง พลันลำคอของ เกวลินรู้สึกแห้งผากขึ้นมาดื้อๆ “โทษทีพี่มีเรื่องเครียดหลายเรื่อง” หญิงสาวถอนหายใจเล็กน้อย แม้สถานที่และผู้คนแห่งนี้จะทำให้รู้สึกลืมหลายเรื่องที่ประสบมา แต่ก็เป็นเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น เพราะเมื่อนั่งสงบสักพักสมองก็วกกลับไปคิดอีกจนได้ “เล่าให้ผมฟังซิครับ เล่าได้ทุกเรื่องเลยเผื่อผมจะช่วยพี่ได้” น้ำเสียงเขาออดอ้อนและอ่อนโยน นิ้วมือเรียวแข็งไล้กดตามต้นแขนและหัวไหล่อย่างคนรู้งาน นั่นทำให้เธอเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นจริงๆ “จะช่วยพี่ได้จริงเหรอ” เกวลินหัวเราะเบาๆ หลับตาลงช้าๆเอนศรีษะกับพนักนุ่มของโซฟาตัวใหญ่ ขาอีกข้างของเธอคล้ายจะเกยทับขึ้นไปบนต้นขาของเขา หน้าหล่อเหลาของชินโน้มลงมาใกล้ “ได้ซิครับ ..ผมเป็นผู้วิเศษนะพี่บอกมาได้เลยว่าจะให้ทำอะไร ผมจะทำให้พี่ได้ทุกอย่าง” หากบอกว่านี่คือสรวงสรรค์ที่เธอมาหลบเลียแผลใจก็คงจะไม่ผิด และการได้มาเจอกับปีศาจที่แปลงกายเป็นเทพบุตรกระซิบคำหวานบอก ว่าจะเสกพรมากมายให้เธอ แม้เป็นแค่จินตนาการ ก็ทำให้เธอรู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจ “ธุรกิจฉันกำลังมีปัญหา” ริมผีปากจิ้มลิ้มเอ่ยเบาๆ ท่ามกลางเสียงดนตรีที่ดังขึ้น ด้วยไม่ได้ปราถนาอยากจะให้คนอื่นได้ยิน เพียงอยากจะพูดออกไปเท่านั้น แต่ชินเหมือนจะใส่ใจพอควร เขาโน้มใบหูลงแทบจะแนบชิดกับปากของเธอและฟังอย่างตั้งใจ “ครับ” “โครงการหลายอย่างที่ฉันบริหารเริ่มติดขัดขายไม่ออก แบงค์ก็เริ่มไม่ปล่อยกู้อาจเพราะสถานการณ์โควิดที่ผ่านมาทำให้เกิดภาวะเงินฝืด แถมตอนนี้สามีฉัน...” หญิงสาวชะงักคำพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะผ่อนลมหายใจเบาๆ สามีที่เหมือนไม่ใช่สามี เพราะการแต่งงานแค่ในนามเท่านั้น เธอกับสุรเชษฐ์แทบไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางกายต่อกัน และพูดคุยกันไม่กี่ครั้ง ยิ่งเมื่อรู้ว่าธุรกิจฝั่งครอบครัวเธอเริ่มจะไปไม่รอด คล้ายฝ่ายนั้นจะเริ่มตีตัวออกห่าง สัญญาก่อนหน้าที่ว่าจะเข้ามาช่วยเหลือเรื่องเงินทุนนั้นเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่ตกลงกันไว้แต่ในตอนแรก “ถ้าผมรู้ว่ากริลล่าเอสเตรทจะดิ่งขนาดนี้ผมคงไม่แต่งงานกับคุณให้เสียเวลา” ฝ่ายนั้นบอกเธอไว้เช่นนั้น และความห่างเหินก็ยิ่งชัดขึ้น แม้เกวลินจะตระหนักอยู่แล้วว่าเขากับเธออาจจะแต่งงานกับเพื่อเงื่อนใขและผลประโยชน์ทางธุรกิจเท่านั้น แต่ก็ไม่คาดว่าเขาและคนรักของเขาจะเล่นตลบหลังเธอขนาดนี้ อย่างน้อยคิดว่าถ้าสักวันต้องหย่าขาดกัน ก็น่าจะเป็นเพื่อนทางธุรกิจที่ดีต่อกันในภายภาคหน้าได้ เพราะครอบครัวเธอกับสุรเชษฐ์ก็รู้จักกันมาก่อนอยู่แล้ว “ไม่เห็นต้องเครียดเลยครับพี่ลิน” ชินกระซิบข้างใบหูขาว มือหนาไล้กดนวดตามแผ่นหลังเธอเบาๆ เกวลินปรือตาขึ้นมองและสบตากับดวงตาคู่สีนิลเข้มดั่งรัตติกาลที่แสนยั่วยวนนั้น “อืม” ทำไมเด็กนี่เหมือนมีมนต์อะไรบางอย่าง เมื่อมองริมผีปากหยักโค้งขึ้น “ถ้าไม่ไหว ...ก็แค่หย่านะครับ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม