ตอนที่ 18
อิสรภาพ
(วันที่ห้าแล้วนะครับพี่ลินจะใจร้ายกับผมไปถึงไหนกัน)
แต่สุดท้าย เกวลิน ก็ต้องกดรับสายของ เด็กโฮสต์คนโปรดของตัวเอง เมื่อน้องชายสุดที่รักเดินออกไปจากห้องแล้ว และวันนี้สมองเธอเริ่มจะปลอดโปร่ง อะไรหลายอย่างที่จุกอกในเวลาที่ผ่านมาเหมือนคลี่คลายไปพอควร
“พี่เพิ่งเคลียร์อะไรหลายอย่างได้นะชิน”
(ยินดีด้วยนะครับ)
แม้ไม่เห็นหน้าเธอก็รู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะยิ้มกว้างจนแก้มบุ๋มแน่นอน เพราะเสียงที่ส่งมาตามสายนั้นก้องกังวานสดใสจนส่งต่อมาถึงเธอได้
“ว่าแต่ไม่สบายรึเปล่าทำไมเสียงแปลกๆ”
ปลายสายชะงักเล็กน้อย
(ก็เป็นใข้นิดหน่อยครับช่วงนี้ผมโหมงานหนักติดกันหลายคืนแทบจะไม่นอนเลย)
..มัวแต่ไล่กระทืบคน และเคลียร์กับพวกหลืบไรอยู่
“ตายจริง งั้นวันนี้ก็ไม่ได้เข้าที่แอดร็อคนะซิพี่ว่าจะแวะไปซะหน่อย งั้นก็พักผ่อนละกันนะ”
รองประธานกริลล่าอุทานอย่างตระหนก
(อ้าวพี่จะมาวันนี้เหรอ? งั้นผมหายก็ได้เดี๋ยวเข้าไปเลย)
คำบอกนั้นทำให้มุมปากของเกวลิน เหยียดยิ้มออกมาเล็กน้อย ด้วยต้องการจะแกล้งเจ้าเด็กโฮสต์ต่อให้ขุ่นเคืองใจเล่นๆ เพราะวันนี้รู้สึกอารมณ์ดีซะเหลือเกิน
“อย่าเลยชินพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวพี่เรียกเด็กหนุ่มคนอื่นก็ได้”
เหมือนคำแหย่นั้นจะไม่ใช่เรื่องสนุกเท่าใดนัก เพราะปลายสายเงียบไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยตอบกลับมาด้วยเสียงเข้มที่แสดงความขุ่นเคืองในระดับสิบ
(อย่านะพี่ลิน! ...อยากลองดีกับผมใช่ไหม?)
“ก็แค่...”
(ผมจะไปถึงแอดร็อคภายในสามสิบนาที และถ้าเห็นว่าพี่ไปถึงก่อนและมีเด็กคนอื่นประกบอยู่ข้างๆ เป็นเรื่องแน่)
ติ๊ด...
สายของเจ้าเด็กโฮสต์ตัดไปหลังจากนั้น หญิงสาวยกมือกดขมับตัวเองแทบจะทันที
....เอาแล้วไงเกวลิน!! เจอเด็กติดหนึบแบบนี้ จะสลัดออกได้อย่างไงกันละทีนี้
.
.
แม้ว่า เตชิน จะรีบมาเพียงใด ทว่าก็ยังช้ากว่าลูกค้าสาวคนสวยที่นั่งยิ้มละไมยังโต๊ะมุมตำแหน่งเดิมอยู่แล้ว ทว่ายังดีที่ไม่มีเด็กหนุ่มคนไหนมานั่งข้างๆ เพราะเขาสั่งไว้แล้ว ขืนมีใครกล้าขัดคงได้หางานใหม่กันอย่างแน่นอน แต่กระนั้นไวน์แดงในถังแช่ก็ค่อนขวดจนเกือบจะเกลี้ยง แถมหน้าสวยของเกวลิน ก็แดงกล่ำและส่งสายตาปรือเชื่อมอย่างเย้ายวน
“ไหนบอกจะรีบมาไงคนเก่ง ให้พี่มารอตั้งนาน”
เธอเอ่ยเสียงออดอ้อนเมื่อเขาย่อกายลงนั่งใกล้ แถมยังตวัดวงแขนเรียวสวยขึ้นมาโอบรอบคอ และโน้มหน้าเขาลงมาใกล้ก่อนจะกดริมผีปากนิ่มประทับจูบยังสันกรามอย่างหนักหน่วง
“เมาแล้วเหรอครับ?”
แต่ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ! นานๆทีจะเห็นเธอรุกเขาก่อนแบบนี้ นั่นทำให้มุมปากหยักได้รูปยกยิ้มโค้งขึ้น และมองกรอบหน้างามที่แดงก่ำด้วยสายตาวาววับ
“ไม่เมาซะหน่อย กินไปแค่สองขวดเอง”
สองขวด!
หัวคิ้วของ เตชิน ย่นเข้าหากันเล็กน้อย ขณะส่งสายตาคาดโทษไปยังลูกน้องที่ยืนเรียงรายอยู่รอบด้าน
พวกมึงทำงานประสาอะไรกันวะ!!
“ดื่มติดๆแบบนี้ เดี๋ยวก็ฟุบเหมือนวันนั้นหรอกครับ เลยไม่ได้คุยกับผมพอดี”
“ชินก็ดื่มด้วยซิ เอ๊าชน”
คนที่เริ่มมึนหาได้สนใจคำทักท้วงไม่ ด้วยวันนี้เธออยากจะฉลองให้ตัวเองในอิสรภาพที่ได้รับ และอยากจะดื่มให้เมามายโดยไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น
“เมาจริงด้วย”
ชายหนุ่มส่ายหน้าเล็กน้อย แต่ก็ยอมรับแก้วจากเธอและแตะยังขอบเบาๆแต่โดยดี ขณะที่ร่างสวยเริ่มจะเบียดชิดและไล้มือนิ่มยังแผงอกแน่นเครียดของเขาอย่างซุกซน
“ทำไมวันนี้ชินของพี่หล่อจังเลย”
ดีจังแฮะ! ชอบจังเลยคำว่าชินของพี่
“หล่อแบบนี้ต้องรีบคว้าเป็นแฟนนะครับพี่ลิน เดี๋ยวสาวๆคนอื่นแย่งไปจะเสียใจแย่เลย”
เขากระซิบเสียงต่ำแหบพร่า มือหนาไล้ยังต้นแขนเนียนละเอียดอย่างหลงไหล เมื่อร่างบางเริ่มรุกคืบขึ้นมานั่งเกยยังตักแกร่งของเขา ความอ่อนนุ่มจากเรือนร่างของเธอเริ่มจะทำให้จิตใจเขากระเจิดกระเจิง
ลูกค้าคนสวยหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี
“ใครจะกล้ามาแย่งเด็กโฮสต์คนโปรดของพี่”
นั่นนะซิ! ใครจะกล้า
“ก็ไม่แน่นะครับ คิวสาวๆมากมายรอต่อจากพี่ลินเพียบเลยนะ วันนั้นพี่อรยังพูดเลย”
เตชิน ยั่วแหย่ต่อด้วยเสียงออดอ้อน และเหมือนจะได้ผล ลูกค้าคนสวยเริ่มจะทำหน้าย่น
“ชิ!ไหนบอกว่าหลงพี่นัก”
มุมปากของชายหนุ่มยกโค้งขึ้นเล็กน้อย เมื่อมองหน้าสวยที่เริ่มกระเง้ากระงอด มือหนาโอบเอวคอดให้ร่างบางแนบชิดกับลำตัวมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“ก็หลงไงครับ หลงจนแทบจะคลั่งอยู่แล้วตอนนี้”
ชอบจัง ...อยากให้เป็นแบบนี้ไปตลอด
แม่เสือสาวที่แสนมีเสน่ห์คนนั้น กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆแถมยังออดอ้อนออเซาะจนเขาแทบจะละลาย
“วันนี้พี่จะตามใจชินทุกอย่างเลย”
หญิงสาวออดอ้อนต่อ และยังเงยหน้าประทับจูบยังแก้มสากของเขาอย่างยั่วเย้า จนเตชินต้องกขบกรามแน่นจนเป็นสันนูนเด่น มือหนาเชยคางมนเธอขึ้นมาสบตา แล้วไล้นิ้วเรียวแข็งยังกลีบปากอิ่มช้าๆ
“แน่ใจเหรอครับว่าจะตามใจได้ทุกอย่าง”
หน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้และกระซิบเสียงแหบพร่า
“อื้ม”
“ตอนนี้รู้ไหมใจผมคิดอะไรอยู่?”
เขาเลิกคิ้วเลิกน้อย ก่อนจะขบเม้มเนื้ออ่อนข้างซอกคอขาวผ่องเบาๆ จนขนอ่อนในกายของเกวลินเริ่มลุกชูชัน
“ชินคิดอะไร?”
“คิดว่าตอนนี้พี่ยั่ว ...น่าเอามาก”
*************