ตอนที่ 17
คนในความลับ3
“กลุ่มทุนใหญ่ คาเซ่กรุ๊ป ประกาศร่วมลงทุนโครงการพัฒนาที่อยู่อาศัยนอกชานเมืองร่วมกับ กริลล่าเอสเตทฯ อย่างเป็นทางการ สอยที่ดินทำเลทองคลองห้าจากงานประมูล...”
ปึก!
“อะไรกันวะเนี่ย! เป็นไปได้ยังไงกัน”
สุรเชษฐ์ เอ่ยอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นการพาดหัวข่าวใหญ่จากสำนักข่าวธุรกิจแทบทุกสื่อ ด้วยไม่คาดคิดว่าสิ่งที่ตัวเองประเมินจะผิดคาดไปทุกอย่าง
ไม่มีทาง ..เป็นไปไม่ได้
ติ๊ด...
“มีอะไร! ฉันไม่ต้อนรับใครทั้งนั้นในตอนนี้ เลื่อนนัดทุกคนออกไปก่อน"
“ทนายศิระขอเข้าพบคุณเชษฐ์ค่ะ”
เลขาหน้าห้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงละล่ำละลักจากปลายสาย นั่นทำให้เขาถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดใจ เพราะนี่คือทนายคู่ใจคนสำคัญของเขาเอง
“บอกให้เข้ามา”
“ค่ะ”
“ถ้าจะมาคุยเรื่องนั้น ฉันยังไม่อยากคุยและจะยังไม่เซ็นต์เอกสารหย่าอะไรทั้งนั้น ตอนนี้กริลล่าร่วมทุนกับคาเซ่แล้ว ยังไงฉันก็จะคาราคาซังมันไว้แบบนี้แหละ”
ประธานแอคค่าโบกมืออย่างหัวเสีย เมื่อทนายเดินเข้ามาในห้อง ความหงุดหงิดมากมายปะทุขึ้นเมื่อนึกถึงชิ้นปลามันอันใหญ่กำลังจะหลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย
ถ้าเขาเซ็นต์หย่าตอนนี้ ก็โง่เต็มทน
“แต่ผมว่าเซ็นต์หย่าดีกว่าครับ ก่อนที่ชื่อเสียงจะเสียหายมากกกว่านี้ ...พอดีมีคนภาพชุดนี้มาให้เรา”
ทนายศิระ เอ่ยเสียงราบเรียบ ขณะยื่นซองเอกสารพร้อมรูปถ่ายหนาบึกมาให้ และเมื่อเปิดออกดูประธานแอคค่าก็ต้องตาลุกวาว เมื่อเห็นภาพตัวเองในกริยาบทต่างๆที่กำลังเริงรักกับคู่ขาสาวแต่ละคนเป็นจำนวนมาก
“นี่มันอะไรกัน? ใครกล้าลอบกัดฉันแบบนี้”
สุรเชษฐ์เอ่ยอย่างโมโห ..พลันก็นึกถึงสัญญาที่ตัวเองเคยพูดไว้ในก่อนวันจะแต่งงาน
“แม้สัญญาการแต่งงานจะระบุว่ามีเสรีในเรื่องเซ็กซ์กับคนอื่น แต่ในทางกฎหมายแล้วถือว่านี่เป็นการนอกใจคู่สมรสนะครับ อีกอย่างสัญญาการเพิ่มทุน แอคค่าก็ไม่ทำตามที่ตกลงไว้แต่แรกด้วย หากยังยืดเยื้อจะมีแต่เสียกับเสียเปล่าๆ”
“โธ่เว้ย!!!!”
“ผมว่าเซ็นต์ดีกว่าครับ แล้วเราค่อยหาทางแก้เผ็ดทีหลัง”
.
เลขาหน้าห้องของประธานแอคค่าโค้งหน้าให้กับทนายศิระเล็กน้อย เมื่อเห็นร่างของทนายเดินออกมาจากห้องพร้อมเอกสาร
“ขอบคุณมากนะคะคุณศิระ”
“ไม่เป็นไรครับคุณวิ เรื่องเล็กน้อยยังไงเอกสารพวกนี้ผมส่งให้กับโจทย์เองนะครับจะได้ไม่ลำบากงานเลขาของแอคค่า”
เอ่ยเสร็จทนายศิระก็เดินมายังลิฟต์แล้วกดชั้นสาม เพื่อลงไปยังลานจอดรถด้านล่าง และเมื่อเข้ามาในรถแล้วเขาก็รีบสตาร์ทเครื่องยนต์พารถเคลื่อนจากสำนักงานของแอคค่า ขณะที่กดสายต่อหาใครคนหนึ่งไปด้วย
(ว่าไง?)
“เรียบร้อยแล้วนะครับคุณชิน ผมกำลังเอาเอกสารกลับไปให้คุณลินที่กริลล่าครับ”
.
.
วันนี้คงจะเป็นวันดีที่สุดในรอบหลายปีสำหรับ เกวลิน นนทวงศ์ รองประธานกริลล่าเอสเตท เพราะนอกจากจะได้รับการเซ็นต์สัญญาร่วมทุนอย่างเป็นทางการกับคาเซ่แล้ว ที่ดินคลองห้าก็ยังไม่หลุดมือไปไหน
แถมตอนนี้เอกสารการหย่าก็วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าแล้ว
เธอเป็นอิสรภาพแล้ว ...
และต่อจากนี้เธอจะสามารถใช้ชีวิตและดำเนินธุรกิจได้อย่างที่ใจเธอหวังและต้องการมาตลอด หญิงสาวอมยิ้มกับตัวเองขณะนั่งมองเอกสาร ก่อนจะเก็บมันยังลิ้นชักเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูสองครั้ง และร่างโปร่งของ กรณ์ น้องชายก็เดินเข้ามา
“เป็นไงบ้างครับพี่ลิน ฝีมือคอนเน็คชั่นของผม”
“เก่งมาก”
พี่สาวคนสวยยกนิ้วโป้งให้ พร้อมรอยยิ้มหวาน “ว่าแต่ถ้ามีโอกาสชวนเพื่อนมาเจอพี่บ้างซิ เห็นงานสัญญาก็มีแต่คุณจีน่ากับฝ่ายบริหารมาแทน”
“โอ้ยรายนั้นอย่าหวังจะออกสื่อง่ายๆเลยพี่ เห็นกล้องแล้ววิ่งหนีอย่างกับเห็นผี”
กรณ์ รีบเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะเล็กน้อย “แต่ผมก็เคยชวนมาที่นี่เหมือนกัน แต่มันบอกว่าช่วงนี้ยุ่งหลายอย่างแทบจะไม่มีเวลาเลย”
“ใครมันจะว่างลอยไปลอยมาเหมือนแกกันเจ้ากรณ์”
กระนั้นเธอก็แซวน้องชายต่ออย่างอารมณ์ดี ด้วยคิดว่ายังไงเสียการตัดสินใจทุกอย่างคงไม่ได้มาจากเพื่อนของน้องชายแน่นอน เพราะเท่าที่ดู จีน่า น่าจะเป็นคนที่มีอำนาจสูงสุดของคาเซ่ในเมืองไทย
ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ ...ผู้บริหารหญิงมักจะเป็นคนสำคัญ
บางทีก็ให้ผู้ชายออกหน้า แต่กลุ่มอสังหาส่วนใหญ่ที่เธอดีลงาน คนที่อยู่เบื้องหลังดันให้ธุรกิจประสบความสำเร็จจริงๆ มักจะเป็นผู้หญิงที่เป็นช้างเท้าสำคัญ
คุณจีน่า น่าจะเป็นเช่นนั้น...
“พี่ลินรู้รึเปล่าว่ากลุ่มคาเซ่เอง ไม่ได้ทำแค่คอมมูลนิตี้มอลล์กับโรงแรมเท่านั้นนะ แต่ผับหรูหลายแห่งในหัวเมืองสำคัญและในกรุงเทพก็เป็นของคาเซ่ด้วย”
กรณ์รีบพรีเซ้นต์ต่อ
“อืม ก็พอรู้มาบ้างเหมือนกัน”
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อย ขณะรับถ้วยชาที่แม่บ้านนำเข้ามาเสริฟ์และรินลงจอกอย่างใจเย็น
“รวมทั้งพวกบาร์โฮสต์ต่างๆด้วยนะพี่ลิน ..ลองไปเที่ยวดูมั้ยผมจะบอกเพื่อนให้เผื่อพี่จะได้ผ่อนคลายบ้าง ถ้าพี่ไปเที่ยวอาจจะได้ส่วนลดพิเศษ”
คำบอกของน้องชาย ทำเอา เกวลิน แทบจะสำลักน้ำชา
“จะบ้าเหรอเจ้ากรณ์ ใครจะอยากไปเที่ยวที่แบบนั้นกัน!”
ไม่นะ!! เธอจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าเธอเป็นลูกค้าวีไอพีของบาร์โฮสต์แห่งหนึ่ง และยังมี เด็กโฮสต์คนโปรดขาประจำ ที่รอคอยให้เธอไปหาอยู่ตลอดเวลา
ไม่ได้เด็ดขาด ...นั่นคือ คนในความลับของเธอ ตลอดไป
**************