คนในความลับ2
1120 คำ
ตอนที่ 16
คนในความลับ2
“เชิญครับคุณชิน”
การ์ด เอ่ยอย่างนอบน้อม ทันทีที่ร่างหนาของ เตชิน ก้าวลงจากเบนท์ลีย์คันงาม ชายหนุ่มโบกมือปรามคนของตัวเอง ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้หญิงสาวที่ขับรถมาส่ง และยืนมองจนกระทั่งรถเคลื่อนออกไปจนลับตา จึงหันกลับมา
“ว่าไง?”
โทนเสียงเขาเข้มขึ้นแตกต่างจากตอนที่คุยออดอ้อนกับลูกค้าสาวสวยเมื่อสักครู่อย่างสิ้นเชิง
“อยู่ห้องใต้ดินข้างล่างครับ”
ร่างหนาตามการ์ดสี่ห้าคนไปอย่างรวดเร็ว ผ่านแสงสีสวยงามของแอดร็อค โดยมีประตูด้านหลังที่สามารถเปิดลงไปห้องใต้ดินข้างล่างได้
มีคนของเขาห้าคนอยู่ในนั้นและชายร่างท้วมคนหนึ่ง
“เห็นว่าเสี่ยอยากคุยกับผม”
เตชิน เอ่ยเสียงราบเรียบย่อกายลงนั่งตรงข้าม ชายตรงหน้าซึ่งคือ เสี่ยซ้ง หนึ่งในเจ้าของธุรกิจอสังหารายที่ในเมืองไทย และถือว่าเป็นคนสำคัญที่มีส่วนแทรกแซงแบบเทาๆกับธุรกิจด้านนี้มาตลอด
“เรื่องโรงแรมในเกาะเหินนั่นผมไม่รู้จริงๆนะคุณชิน”
เสี่ยซ้ง เอ่ยเสียงสั่น เมื่อสบตากับหนุ่มคราวลูกที่ว่ากันว่าเป็นทายาทของคาเซ่กรุ๊ปกลุ่มเงินหนาที่ทำธุรกิจหลายอย่างทั้งสีขาวและสีเทา ที่มีเบื้องหลังให้คนในวงการทราบดีว่าสถานบันเทิงย่านหรูในเมืองกรุงนั้นใครที่อยู่เบื้องหลัง
“ผมไม่ชอบคำนี้เท่าไหร่เลยเสี่ย”
เตชิน ผ่อนลมหายใจเล็กน้อย หยิบมีดพับดามัสกัสออกมา แล้วดีดผึงจนความวาววับนั้นสะท้อนกับแสงไฟสลัวกลางมุมห้อง
“ผมไม่ชอบคนพูดไปเรื่อย ฟังแล้วมันเสียเวลา”
ร่างหนาเหยียดกายลุกขึ้นและสาวเท้าเข้ามาใกล้ เสี่ยซ้ง สัมผัสได้ถึงดาเมจเพชฌฆาตรุนแรงจากหนุ่มรุ่นลูก ที่ว่ากันว่าโหดเหี้ยมและเด็ดขาดยิ่งกว่ารุ่นพ่อเสียอีก
“อะ... คือเรื่องนั้น”
“ผมจะให้เสี่ยพูดอีกครั้ง รวมถึงการแทรกแซงในกริลล่าด้วย”
“ผะ...ผมไม่รู้จริงๆ”
เสี่ยซ้งตัวสั่นเป็นลูกนก เมื่อร่างหนาเดินมาใกล้ ทว่าก็ยังคงส่ายหน้าไปมา หน้าหล่อเหลาโน้มมาใกล้ก่อนจะกระชากแขนท้วมมาวางบนโต๊ะ แล้วปักปลายมีดลงยังฝ่ามือหนาทันที
ปึก!!
“อ้าก! ไอ้เชี้ย กูเจ็บ!”
หน้าของเสี่ยซ้งบิดเหยเกอย่างเจ็บปวด เมื่อมองเลือดที่ไหลซิบออกจากมือของตน ทว่ามุมปากของเตชินเหยียดยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม
“กูให้โอกาสมึงพูดอีกครั้งเดียวไอ้ซ้ง ...บอกมา!!”
.
.
ดนตรีด้านบนของแอดร็อคยังคงบรรเลงอย่างต่อเนื่อง หนุ่มหล่อหลายคนที่อยู่บนเวทีเรียกเสียงฮือฮาจากสาวน้อยสาวใหญ่ด้านล่างได้ดีเช่นเคย ทว่าร่างระหงในชุดเดรสสายเดี่ยวสีเขียวเข้มที่นั่งอยู่บนห้องวีไอพีชั้นสอง กลับมีสีหน้าเรียบเฉย มือขวาของหล่อนถือแก้ววิสกี้แล้วจิบอย่างใจเย็น
จนกระทั่งประตูห้องเปิดออก แล้วร่างหนาเดินเข้ามา
“เรียบร้อยแล้วรึชิน”
จีน่า เอ่ยถามน้องชายสุดที่รัก ขณะที่สายตายังคงจับจ้องผ่านกระจกไปยังเวทีด้านล่าง
“ครับ”
เตชิน ตอบเสียงราบเรียบ เอื้อมมือรับแก้วจากพี่สาวขึ้นมาจิบ แววตาคู่สีนิลสนิทมีแววครุ่นคิดเล็กน้อย “ก็ว่าอยู่ ทำไมอยู่ๆหุ้นของกริลล่าเอสเตทถึงได้ร่วงแบบนั้น ถ้ามันไม่ลามมาถึงโรงแรมเราที่เกาะเหินผมก็ไม่รู้เลยนะเนี่ย”
“ตกลงห่วงกริลล่าหรือห่วงโรงแรมเรากันแน่”
พี่สาวเอ่ยถามด้วยสายตาพราวระยับ เตชิน ไม่ตอบได้แต่เบี่ยงตาหลบมองไปยังเวทีด้านล่างที่เป็นจุดขายของแอดร็อคในตอนนี้
ฉาบฉวย ทว่าเย้ายวน สร้างความสุนทรีย์ได้อย่างดีเยี่ยม
“เรื่องการเซ็นต์สัญญาและร่วมประมูลที่ดินคลองห้า ฝากพี่ช่วยจัดการให้เรียบร้อยด้วยนะครับ”
แก้ววิสกี้ถูกกระดกรวดเดียวจนหมดก่อนจะวางไว้ที่เดิม จีน่าเหลือบมองก่อนจะเหยียดยิ้มอออกมาเล็กน้อย
“แกชอบเขาจริงเหรอ ผู้หญิงคนนั้น”
ชอบเหรอ? ..เขาเลยคำนั้นมาตั้งนานแล้ว
“....”
“พี่จะจัดการให้ไม่ต้องห่วงหรอกเรื่องนั้น อย่าลืมรางวัลของพี่ที่ตกลงกันไว้ละ” มุมปากของจีน่า ยกยิ้มเล็กน้อย แม้น้องชายจะไม่ตอบคำถาม แต่นั่นก็คือคำตอบที่ดีที่สุด ด้วยนี่เป็นครั้งแรกที่เตชิน แสดงออกอย่างบ้าคลั่งขนาดนี้
“ขอบคุณครับ ของขวัญผมเตรียมไว้ให้แล้ว”
น้ำเสียงเขากลับมาสุภาพเช่นเดิม ไม่ต่างจากก่อนจะลงไปห้องใต้ดินเมื่อสักครู่นี้แต่อย่างใด
“ว่าแต่..” วิสกี้แก้วใหม่ถูกเติมลงไปอีกรอบ ก่อนจะยื่นให้น้องชายอีกครั้ง “แกชอบเขามากขนาดนี้ แล้วเขาละชอบแกบ้างมั้ย? ..ที่สำคัญเขารู้จักตัวตนแกดีแค่ไหน เขารู้รึเปล่าว่าแกไม่ได้ใสซื่ออย่างภาพที่เห็นในตอนนี้”
คำบอกนี้ทำให้ เตชิน ชะงักเล็กน้อย
ภาพลักษณ์ที่เธอรู้จักเขาในตอนนี้คือ เด็กโฮสต์ที่ออดอ้อนเอาใจเก่ง ทว่ามันก็เป็นภาพลักษณ์ที่ดูดีกว่าความเทาเข้มในด้านมืดอีกมากมายที่เขากำลังเป็นอยู่
บางทีการเข้าหาในบทบาทของเด็กโฮสต์อาจจะดีและเข้าถึงง่ายกว่าอ**บทบาทจริงๆที่เขากำลังเป็นอยู่ก็ได้
เพราะบทจริงที่เขาเป็นนั้น ไม่ว่าจะผ่านมานานเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเข้าไปถึงตัวตนของเธอได้เสียที
นั่นทำให้เขาเริ่มจะชอบบทของ เด็กโฮสต์ ยิ่งกว่าบทไหน
“เขาบอกกำลังจะหย่า”
เตชิน กระดกเหล้าลงคออีกครั้งขับไล่ความอึดอัดที่คั่งค้างอยู่ในใจ และอยากจะไล่ออกจากตัวตนให้หมดสิ้น
“เห็นว่าไม่ง่ายนี่นา เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอมง่ายๆ”
มีอะไรที่จีน่า พี่สาวเขาไม่รู้บ้าง ..ขนาดให้มาทำแค่การดีลสัญญาเจ้าหล่อนก็สืบข้อมูลของ เกวลิน นนทวงศ์ ไปเสียจนรู้ใส้รู้พุงหมดเปลือก
คิ้วเข้มของ เตชิน ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
“ไม่ง่าย ..แต่ก็ไม่เห็นจะยากเลย”
ยากกว่านี้เขาก็ทำมาแล้ว เรื่องแค่นี้ไม่คณามือของเตชินแม้เพียงนิด ยิ่งรู้ว่าเป็นความต้องการจากเธอ ต่อจากนี้เขาก็จะหนุนและช่วยเธอเต็มที่ในทุกเรื่อง
****************
- ผู้เขียน
