เช้าวันถัดมา
ห้องทดลอง
ในช่วงระยะเวลาพักฟื้นโคลินเลือกที่จะไม่ออกไปไหน เขาใช้เวลาในห้องทดลองยาและตัดต่อพันธุกรรมดอกไม้ชนิดใหม่ที่เพิ่งค้นพบหลังจากให้ยาถอนพิษกับคาเทียร์ไปเมื่อวันก่อน
"สายพันธุ์คาเทียร์งั้นหรอ ยัยนั่นคงหลงตัวเองน่าดู" เขาคลี่ยิ้มมุมปากบางเบา ถึงจะพูดเช่นนั้นแต่ก็เขียนชื่อคาเทียร์ใส่กระดาษแปะไว้
โคลินหยัดกายลุกขึ้นและเดินไปหยิบหลอดยาขนาดเล็กออกมา เขาจ้องมองดูมันอยู่ครู่หนึ่งและครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ใบหน้าหล่อคมกระตุกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์และเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบเอาเข็มฉีดยาอันใหม่ออกมาหนึ่งอัน จากนั้นจึงเอามันใส่กระเป๋าเสื้อของตนเองไว้ก่อนที่จะออกจากห้องทดลองไป
"คาเทียร์ คาเทียร์!" โคลินเรียกหาหญิงสาวไปทั่วบ้านทว่าไม่มีเสียงตอบรับจากหญิงสาว ทำให้แม่บ้านซึ่งได้ยินเสียงของเจ้านายหนุ่มรีบวิ่งออกมาจากห้องครัว
"เธอน่าจะออกไปเดินเล่นข้างนอกนะคะ"
"งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นไปตามให้หน
