บทที่ 42 ตามเฝ้า

1325 คำ

เช้าวันถัดมา คาเทียร์ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเตรียมตัวไปงานเดินแบบที่จะถูกจัดขึ้นในช่วงบ่ายของวันนี้ เธอเห็นโคลินยังคงนอนหลับตาพริ้มท่าทางสบายใจอยู่บนเตียงจึงไม่อยากปลุก ทว่ากลิ่นหอมละมุนของคนตัวเล็กกลับทำให้ชายหนุ่มรู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียจ "อื้ม...หอมจัง" เขาเปิดเปลือกตาขึ้นก็เห็นคาเทียร์นั่งอยู่ข้างกาย "ฉันกำลังจะออกไปทำงาน" มาเฟียหนุ่มจ้องมองร่างบางที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว "เธอยังไม่ได้อ้อนฉันเลย เพราะฉะนั้นเดี๋ยวฉันจะให้บอดี้การ์ดไปส่ง" เขาควานหาโทรศัพท์ของตนเอง "ไม่ต้องหรอกฉันนั่งแท็กซี่ไปเองดีกว่า คุณอาบน้ำเสร็จแล้วก็กลับบ้านคุณไปเลยนะ" เธอบอกเช่นนั้นแล้วจึงรีบหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงนอน "วันนี้ฉันไม่มีงาน ฉันไปกับเธอดีกว่า ขอสิบนาที" ร่างสูงกำยำรีบลุกพรวดพราดขึ้นจากเตียง "คุณว่าอะไรนะ?" คาเทียร์ขมวดคิ้วถามทว่าคนตัวโตกลับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำเสียแล้ว "พ่อแม่เลี้ยงมายังไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม