พี่มีเขี้ยวด้วยเหรอ ?
1240 คำ
@บ้านสิงหา
"มาแล้ว...หลานรักของป้า : คุณนายสาวิตรี
"สวัสดีค่ะป้าตรี.. : พาขวัญยิ้มหวานให้ก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ผู้มีศักดิ์เป็นป้า...รุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันกับแม่ของเธอ
"ทำไมกลับมาค่ำมืดขนาดนี้ เครื่องลงจอดตั้งแต่บ่ายสามแล้วไม่ใช่เหรอลูก : คุณนายสาวิตรี
"ก็ไอ้สิงน่ะสิครับ...มันบอกท้องเสีย จอดเข้าห้องน้ำตลอดทาง นี่ก็พึ่งจะไปถึงสนามบินตอนห้าโมงครึ่ง : ธันวารีบฟ้องคนเป็นอาทันที
"สิง ! นี่แกคงไม่แกล้งน้องหรอกใช่ไหม.. ? : คุณนายสาวิตรีมองลูกชายตัวดีตาเขียวปัด...ส่วนคนที่ก่อเรื่องยังคงนิ่งเฉย ไม่สะทกสะท้านใดๆ
"พี่สิงคงจะท้องเสียจริงๆแหละค่ะคุณป้า อย่าไปว่าพี่เขาเลย ขวัญไม่เป็นอะไร ดีซะอีกที่ขวัญได้มีโอกาสช่วยเหลือผู้อื่น ระหว่างรอขวัญได้ทำกิจกรรมช่วยน้องๆคนพิการด้วยนะคะ : คนเป็นน้องเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
"หึ....ยุ่งเรื่องของคนอื่นล่ะสิไม่ว่า : สิงหาเอ่ยออกมาพร้อมกลับเบนหน้าไปทางอื่น อย่างกับว่าพูดลอยๆไม่ได้ระบุตัวบุคคล
"ตาสิง ! นิแกว่าน้องเหรอ ? : คุณนายสาวิตรี
"น้องอุตส่าห์ช่วยพูดแก้ต่างให้...มึงนี่ก็น่ะ...ปากปีจอจริงๆ : ธันวา
"....กูไม่ได้ขอให้ช่วย...
"นี่พี่มีเขี้ยวด้วยเหรอคะ... : พาขวัญมองหน้าสิงหา
"หมายความว่าไง ? : สิงหา
"...เจอกันครั้งแรกพี่ก็แยกเขี้ยวใส่กันซะแล้ว โกรธอะไรขวัญหรือเปล่าคะ..เท่าที่จำได้เราพึ่งจะเจอกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี่เอง ขวัญยังไม่ทันได้ทำอะไรให้เลยนะคะ..
พาขวัญหันไปถามคนเป็นพี่ เธอเป็นคนร่าเริงสดใส แต่ไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ
"นี่เธอ ! : คนเป็นพี่มองหน้าน้องอย่างกับว่าไม่พอใจในคำพูดที่เหมือนจะแซะเขาสักเท่าไหร่
"ตาสิง ! อย่ามาขึ้นเสียงใสน้องนะ : เสียงดุจากมารดาทำเอาคนที่ทำน้ำเสียงขึงขังถึงกับหยุดปากลงทันที
"เห้อ ! แม่ผมเป็นลูกแม่นะ เข้าข้างคนอื่นมากกว่าลูกตัวเองได้ไง : สิงหา
"คนอื่นที่ไหน นี่หลานสาวคนโปรดของฉัน แก่มันก็แค่ลูก เอามาเทียบกันได้ที่ไหน : คุณนายสาวิตรี
"แม่ ! : สิงหาสบถออกมาพร้อมกับหน้าตาที่หงุดหงิดมากกว่าเดิม คิ้วหน้าชนกันจนแทบจะชิด
"สมน้ำหน้า อยากแกล้งคนอื่นดีนัก : ธันวา
"นี่มึงก็เอาด้วยอีกคน มึงเพื่อนรักกูนะไอ้ธัน : สิงหา
"แล้วไง..เกิดมึงฆ่าคนตายกูจำเป็นต้องเข้าข้างมึงเหรอ ? : ธันวาทำหน้าตายียวน ก่อนจะหันไปยิ้มจนตาหยีให้พาขวัญ
"ไอ้เชี่ย !
"เอาล่ะ..เลิกก่อกวนได้แล้วสิงหา เสร็จธุระก็กลับคอนโดไปได้ล่ะ : คุณนายสาวิตรี
"แม่ !!!!!!! : สิงหามองหน้ามารดาด้วยสายตาที่ตัดพ้อ
"ป้าว่าเราไปดูห้องพักกันดีกว่าจ้ะ...ป้าจัดห้องที่คิดว่าหนูน่าจะชอบเอาไว้ให้..ถ้าหนูขวัญอยากได้อะไรเพิ่ม บอกป้าได้เลยนะ : คุณนายสาวิตรีหันไปโอบหลังหลานสาวสุดที่รักก่อนจะเดินนำให้เธอขึ้นไปชั้นสองของบ้านโดยไม่สนใจสายตาของลูกชายตัวดีเลยสักนิด
@10 นาทีต่อมา
"ยังอยู่อีกเหรอ...?... : คุณนายสาวิตรี
"เอ้า !.. นี่ก็บ้านผมไหม ? : สิงหา
"ยังดีที่จำได้ว่าตัวเองมีบ้าน : คุณนายสาวิตรี เดินไปหยิบเอานมอุ่นๆที่ให้แม่บ้านเตรียมไว้ ตั้งใจว่าจะเอาไปให้หลานสาวกินก่อนนอน เธออยากมีลูกเป็นผู้หญิง และเอ็นดูพาขวัญมาตั้งแต่เด็ก
"อ่อ...!..พรุ่งนี้แกมารับน้องไปเรียนพร้อมกันด้วยนะ น้องยังไม่รู้จักถนนหนทาง : คุณนายสาวิตรี
"ทำไมต้องเป็นผม : สิงหา
"เอ้า ! ถ้าไม่ใช่แกแล้วจะเป็นใคร ฉันเหรอ ? : คุณนายสาวิตรี
"ไม่..!..ผมไม่ทำ : สิงหา
"นี่เป็นคำสั่ง..ไม่ใช่คำขอร้อง ถ้าแกไม่ทำก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีก : คนเป็นแม่ยื่นคำขาดก่อนจะเดินหน้าเชิดไปยังห้องนอนของพาขวัญ
"ตัวปัญหาชัดๆ : สิงหาสบถออกมาก่อนจะทำสีหน้าที่หงุดหงิดขั้นสุด
"ถ้ามึงไม่เต็มใจ ให้กูมารับแทนก็ได้นะ : ธันวาอาสาหมายจะเป็นสารถีให้กับคนเป็นน้องที่เขาเองรู้สึกชอบพอเธอมากพอควร
"แม่สั่งกูขนาดนี้ ไม่ทำได้เหรอ ? : สิงหา
"ได้ดิ เดี๋ยวกูมารับให้ นะ...เดี๋ยวพรุ่งนี้กูมาแต่เช้า : ธันวายังคงยืนยันคำเดิม พร้อมกับทำหน้าตาเชิงขอร้องเพื่อนรัก
"ไม่ต้องอ่ะ กูไม่อยากโดนแม่ด่า : สิงหาตัดบท สองเท้ากำลังจะเดินขึ้นบันไดชั้นสองของบ้าน
"มึงจะไปไหน ? : ธันวา
"ขึ้นไปอาบน้ำนอนไง : สิงหา
"มึงจะนอนบ้าน ? ไม่กลับคอนโด ? : ธันวาถามด้วยความสงสัย ปกติสิงหาไม่เคยกลับมานอนบ้านเลยสักครั้ง ตั้งแต่เข้ามหาลัยมาไม่มีสักครั้งที่จะโผล่หัวมานอนค้างคืนที่บ้านของตัวเอง เต็มที่ก็แค่แวะมาทานข้าวกับผู้เป็นมารดา แต่ไม่บ่อยมากนัก ปีล่ะหนเลยก็ว่าได้
"เออ..แล้วแปลกตรงไหน นี่มันก็บ้านกูไหม ? : สิงหา
"หึ...สงสัยคืนนี้พายุจะเข้า มึงคงไม่นอนบ้านเพราะน้องขวัญหรอกใช่ไหม : ธันวา
"ทำไมกูต้องทำแบบนั้น ยัยนั่นไม่มีผลอะไรในการตัดสินใจของกูอยู่แล้ว : สิงหาทำหน้านิ่ง
"ก็ร้อยวันพันปีมึงไม่เคยคิดจะล้มหัวนอนที่นี่ คุณอาขอร้องมึงตั้งหลายครั้ง มึงยังไม่ยอมนอนเลย แต่วันนี้มึง..... : ธันวา
"เลิกพูดได้แล้ว มึงรีบกลับบ้านตัวเองจะดีกว่า ดึกขนาดนี้ขับรถลำบากนะโว้ย : สิงหา
"สิง...คืนนี้กูขอนอนบ้านมึงได้ไหม : ธันวาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ใบหน้ายิ้มอย่างกับต้องการอ้อนให้เพื่อนรักเห็นใจ
"ไม่ ! บ้านมึงก็มี จะมานอนบ้านกูเพื่อ ? : สิงหา
"กูอยากคุยกับน้องขวัญ ไหนๆมึงก็ไม่สนใจแล้ว ช่วยกูจีบน้องหน่อยดิวะ : ธันวา
"กูบอกเหรอ..ว่าไม่สนใจ
"หมายความว่าไง ? ไอ้สิงมึงอย่ามากันท่า : ธันวา
"มึงรีบกลับไปได้แล้ว ถ้ายังไม่กลับกูจะโทรบอกน้องก้อยว่ามึงมาแอ้วสาวที่บ้านกู : สิงหาไม่ยอมตอบคำถาม ก่อนจะเบี่ยงประเด็นไปเรื่องอื่น
"เออ..โทรเลย...กับคนนี้กูยอมแลก ถ้าได้เป็นแฟน กูจะเลิกทุกคนที่ควงอยู่ : ธันวาพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่
"มึงจะกลับหรือไม่กลับ...ถ้าไม่กลับกูจะให้ลุงหมายมาลากตัวมึงออกไปตอนนี้ : สิงหาพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง สายตาคมจ้องมองเพื่อนรักอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ...
"ไอ้เชี่ย...แม่ง..ปากบอกไม่สนใจ...มึงหวงน้องจนออกนอกหน้า : ธันวาทำหน้างอก่อนจะเดินออกไปสวมรองเท้าที่ถอดเอาไว้หน้าบ้าน
"ตรงไหนที่เรียกว่าหวง...มึงรีบกลับไปได้แล้ว และพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมานะ ไปเจอกันที่มหาลัยเลย : สิงหาพูดกับเพื่อนรักก่อนจะรีบปิดประตูบ้านไม่รอฟังธันวาที่กำลังจะอ้าปากพูด
"ไอ้เชี่ยสิง !!!!!! : ธันวา
- ผู้เขียน
