อาหารข้างทาง
1202 คำ
@21.00 น.
"นอนรึยังวะ : สิงหา
"ดึกขนาดนี้คงจะหลับไปแล้วมั้ง : สิงหา
"แต่แปลกที่อาจจะยังนอนไม่หลับก็ได้ : สิงหา
"หรือจะนอนแล้ววะ : สิงหาเดินวนไปวนมาหน้าห้องของพาขวัญ ห้องของเขาและเธออยู่ติดกัน เขามายืนอยู่หน้าห้องของคนเป็นน้องนานนับสิบนาที มีเรื่องจะคุยด้วยแต่ก็ไม่กล้าเคาะประตู กลัวว่าจะรบกวนคนที่พึ่งจะเดินทางมานานหลายชั่วโมง
"แกร๊ก ! (เสียงเปิดประตู)
"พี่สิง ? : พาขวัญมองคนเป็นพี่อย่างนึกสงสัย ดึกขนาดนี้แล้วเขามาทำอะไรหน้าห้องของเธอ
"มีอะไรหรือเปล่าคะ...
สิงหามองคนตัวเล็กที่ตอนนี้สวมใส่ชุดนอนเสื้อยืดแนบเนื้อสีขาวบางกับกางเกงขาสั้นจนมองเห็นต้นขาอ่อนขาวเนียนละเอียดอย่างกับผิวเด็กทารก ใบหน้าหวานไร้เครื่องสำอางแต่ก็ยังดูดี น่ารักไม่แพ้ตอนที่แต่งเติมสีสรรค์บนใบหน้า เขามองเธอสักพักก่อนจะได้สติ แล้วเอ่ยปากบอกจุดประสงค์ที่มายืนอยู่ตรงนี้
"ฉะ..ฉัน..แค่แวะมาบอกว่าพรุ่งนี้ฉันจะออกจากบ้านตอนแปดโมงเช้า เธอเตรียมตัวอย่าให้ฉันสาย : สิงหา
"แต่หนูต้องไปรายงานตัวตอนแปดโมงเช้านะคะ ถ้าพี่ออกจากบ้านแปดโมงหนูจะไปทันได้ไง : พาขวัญ
"ไม่ทันก็เรื่องของเธอ ไม่เกี่ยวกับฉัน... : สิงหายังคงหน้านิ่ง ยืนกอดอกด้วยท่าทีนิ่งขรึม
"งั้นเดี๋ยวหนูให้คนรถที่บ้านพี่ไปส่งก็ได้ค่ะ จะได้ไม่ต้องรบกวนพี่... : พาขวัญกล่าวออกมาอย่างไม่คิดอะไร
"ใช้รถหลายคันมันเปลืองน้ำมัน บ้านฉันประหยัดมัธยัสถ์ เธออย่ามาทำตัวฟุ่มเฟือย : สิงหา
"ขวัญเต็มน้ำมันให้ได้ค่ะ...ขอแค่รถกับคนขับก็พอ : พาขวัญยังคงตอบออกไปด้วยความใสซื่อ ทำเอาคนเป็นพี่ถึงกับถอนหายใจออกมา
"จะใช้ทำไมหลายคัน เธอกับฉันก็ไปที่เดียวกัน พรุ่งนี้เจ็ดโมง เจอกันที่ลานจอดรถ : สิงหาพูดจบก็เปิดประตูห้องของตัวเองแล้วเดินเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงคนเป็นน้องที่ยืนงงกับการกระทำของเขา เธอก็แค่กลัวว่าจะรบกวนเข้ามากเกินไป แค่มาอยู่บ้านเขาก็เกรงใจมากแล้ว ถึงแม้ว่าคุณป้าจะไม่ว่าอะไรก็เถอะ แต่คนเป็นพี่ชอบแยกเขี้ยวใส่เธอตลอดเวลาที่เจอกัน เธอเองก็แค่ไม่อยากมีปัญหา...
"อะไรของเขานะ..คนแก่นี่เอาแต่ใจจริงๆ... : พาขวัญเดินลงไปหยิบน้ำดื่มที่ห้องครัว ก่อนจะขึ้นมานอนในสถานที่ที่ไม่คุยเคย ใช้เวลาทำความรู้จักอยู่นาน กว่าจะข่มตาให้หลับลงได้...
@เช้าวันต่อมา 07.10 น.
"ขอโทษนะคะที่มาสาย... : พาขวัญรีบวิ่งออกมาอย่างรีบร้อนก่อนจะกล่าวคำขอโทษให้กับคนที่ยื่นหน้านิ่งกอดอกพิงรถยนต์ซุปเปอร์คาร์คันหรู
"ชักช้า ถ้าไปสายอย่ามาโทษฉัน : สิงหาพูดจบก็เดินขึ้นรถฝั่งคนขับทันที อันที่จริงเขามารอคนเป็นน้องตั้งแต่หกโมงเช้า เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ คงจะเป็นเพราะไม่ชินกับที่นอน..เตียงที่เขาไม่ได้กลับมานอนนานหลายปี พลิกตัวแล้วพลิกตัวอีกตลอดทั้งคืน อีกใจก็กลัวว่าตัวเองจะตื่นสาย เพราะปกติเขาเคยตื่นเช้าซะที่ไหน เช้าสุดก็แปดโมงตรง..คอนโดที่พักของเขาอยู่ใกล้มหาลัย..ขับรถมาห้านาทีก็ถึง วิชาแรกตารางเรียนจัดไว้ที่แปดโมงครึ่ง เขาจึงไม่เคยเข้าเรียนสายเลยสักครั้ง แต่ระยะทางจากบ้านไปมหาวิทยาลัยใช้เวลาขับรถนานเกือบสามสิบนาที ด้วยว่าช่วงเช้าผู้คนต่างเริ่มออกเดินทางไปทำมาหากินส่วนหนึ่งก็เป็นนักเรียนนักศึกษาที่เร่งรีบในการเดินทางทำให้รถมักจะติดในช่วงเวลาดังกล่าว
ขับรถออกจากบ้านได้ไม่นานคนเป็นพี่มองดูอาหารเช้าที่ถืออยู่ในมือของคนตัวเล็กก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วก้มลงไปหยิบแซนวิสทูน่าที่เขาให้แม่บ้านเตรียมเอาใส่กล่องไว้ให้
"กินแค่นมกล่องเดียว จะไปอยู่ท้องได้ไง เอานี่ไป ..... !
"อะไรคะ ?
"เปิดดูสิ...
"แซนวิสทูน่า ?
"ทำไม...กินไม่ได้เหรอ ? ฉันว่ามันยังดีกว่านมถั่วเหลืองในมือเธออีกนะ
"ขอบคุณนะคะ แต่พี่สิงเก็บไว้กินเองเถอะค่ะ ขวัญแพ้ทูน่า และนี่ก็ไม่ใช่นมถั่วเหลืองนะคะ มันคือนมที่ไม่มีส่วนผสมของน้ำตาแลตโตส ขวัญท้องไม่ค่อยดีค่ะ..แพ้พวกนมถั่วเหลือง กินได้แค่นมพวกนี้
คนเป็นน้องยิ้มหวานให้เขาอีกครั้ง ทำเอาคนที่หันมาเห็นรอยยิ้มนั้นพอดี ถึงกับแสดงท่าทีเลิ่กลั่กออกมา...ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน กับอีแค่รอยยิ้มสดใสของเธอ ทำไมมีผลต่อสายตาของเขา
"กินยากอยู่ยาก เรื่องมาก : คนเสียฟอร์มบ่นงุบงิบออกมา อุตส่าห์ให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้เพราะเห็นว่าเธอไม่ได้ลงมาทานข้าวเช้า เห็นเธอตัวเล็กนิดเดียว วันนี้มีกิจกรรมรายงานตัวและรับน้องกลัวว่าเธอจะไปเป็นลมล้มพับที่ไหนสักแห่ง แดดเมืองไทยมันยิ่งแรงอยู่ด้วย เขาขับรถมาสักพักระหว่างทางเห็นว่ามีร้านอาหารที่เปิดขายข้างฟุตบาท เขาเลยจอดรถเทียบฟุตบาทหน้าร้านก่อนจะหันมาหาคนตัวเล็ก
"จอดทำไมคะ..
"กินข้าวเหนียวหมูปิ้งได้ไหม ? : คนเป็นพี่ถามคนเป็นน้องก่อนที่พาขวัญจะนิ่งเงียบกับคำถาม อะไรคือข้าวเหนียวหมูปิ้ง นักเรียนนอกอย่างเธอยังนึกภาพไม่ออก.. สายตาเล็กหันไปมองตามสิ่งที่คนเป็นพี่ชี้บอก ใบหน้าหวานยิ้มกว้างให้เขาอีกครั้ง ก่อนจะพยักหน้ารับรัวๆด้วยท่าทีที่ตื่นเต้นอย่างกับว่าจะได้กินหูฉลามยังไงยังงั้น..
"ได้ค่ะ...ขวัญอยากทานมานานแล้ว เคยได้ยินแต่คุณพ่อเล่าให้ฟัง ยังไม่เคยได้ลองทานเลย..
"เอาข้าวเหนียวห่อหนึ่งกับหมูปิ้งสามไม้ครับ : คนเป็นพี่รถกระจกรถลงก่อนจะสั่งอาหารจากแม่ค้า
"กินให้หมดด้วย...
"กินในรถได้เลยเหรอคะ..?
"อืม..ถ้าไม่กินในรถเธอจะไปกินตอนไหน...
"กลิ่นจะไม่ติดรถพี่เหรอคะ
"ช่างมันเถอะน่า..กินๆไปเหอะ..
"ขอบคุณนะคะ..พี่ใจดีกว่าที่คิดไว้อีกนะ
"พูดมาก....
สิงหาขับรถต่อไประหว่างทางเขาเหลือบสายตามองคนตัวเล็กที่ดูเหมือนจะชอบอกชอบใจกับข้าวเหนียวหมูปิ้งเป็นอย่างมาก กินไปถามไปไม่หยุด คนอะไรจะตื่นเต้นกับแค่ได้กินอาหารข้างทาง..ลูกคุณหนูซะเปล่า นึกว่าจะถือตัวกินแต่ชูซิ ชาบู ร้านอาหารหรูๆซะอีก
- ผู้เขียน
