" พื้นที่ส่วนตัว "

605 คำ
"ผมรีบวิ่งไปอุ้มน้องปี 1 ที่ผมสั่งลงโทษให้วิ่งรอบสนามฟุตบอล เพราะว่าน้องมาสาย มันเป็นกฎที่ทุกคนต้องปฏิบัติตาม….ยัยนั่นเป็นลมจนผมต้องอุ้มมาที่ห้องพยาบาลของคณะ ตามด้วยไอ้ธีร์ ไอ้ธาม และไอ้เวย์ เพื่อนสนิทผม @เธียร์ "ผมเธียร์ เธียรวัฒน์ ปกรณ์กุล กำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะวิศวกรรม มหาลัย M ผมเป็นลูกชายคนโตของตระกูล ปกรณ์กุล มหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ของประเทศ ที่บ้านผมทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมและการส่งออกสินค้าแบร์ดดังหลายแบร์ด พ่อผมเป็นเจ้าของมหาลัย M มหาเลยเอกชนลำดับต้นๆ ของประเทศ…และเป็นมหาลัยที่ผมกำลังเรียนอยู่….อีกทั้งผมยังมีไนต์คลับที่บริหารเอง และเป็นที่นิยมมากในหมู่วัยรุ่น เรียกได้ว่ารวยมากๆ เลยทีเดียว ผมเป็นคนที่ไม่ชอบการผูกมัด ไม่อยากมีแฟน ไม่จริงจังกับใคร เรื่องบนเตียงก็มีบ้างตามประสาผู้ชายวัยรุ่น ได้กันแล้วก็ต่างคนต่างไป ผู้หญิงทุกคนที่ผมเอาก็เป็นได้แค่คู่นอน เอาเสร็จก็แยกทาง ไม่มีซ้ำสอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีผู้หญิงวิ่งเข้าหาผมตลอด อาจจะด้วยหน้าตาที่หล่อมาก และฐานะที่รวยเอามากๆ จึงมีผู้หญิงเข้าหาไม่หยุด... "หลังจากที่ผมกับเพื่อน อุ้มยัยนั่นไปส่งที่ห้องพยาบาลคณะ ก็รีบกลับมาทำกิจกรรมที่ลานคณะต่อ โดยไม่ได้สนใจว่ายัยนั่นจะเป็นยังไง เพราะมีเพื่อนเธอคอยดูแลอยู่ อ่อ...อีกอย่างที่ผมอุ้มเธอ เพราะเพื่อนผมมันบังคับ บอกว่าผมเป็นสาเหตุที่ทำให้ยัยนั่นเป็นลมไป ผมจึงต้องรับผิดชอบ ซึ่งมันก็จริงอย่างที่พวกมันว่า ผมเลยจำใจต้องอุ้มเธอไปอย่างนั้น... "เธียร์คะ ไปกันเลยไหมคะ หวานหิวแล้วน๊า.. เสียงของน้ำหวาน..เธอเป็นเพื่อนห้องเดียวกันกับผม เธอชอบผมมาตั้งแต่ปี 1 แต่ผมบอกเธอแล้วว่าผมไม่ได้ชอบเธอ แต่เธอก็ยังยืนยันว่าเธอชอบผมจริงๆ เราจึงตกลงกันว่า เธอจะเป็นแค่คู่นอน ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวผม หากเธอล้ำเส้นและไม่เชื่อฟัง ผมจะจบความสัมพันธ์กับเธอทันที..น้ำหวานเป็นผู้หญิงที่ผมควงไปไหนมาไหนด้วยนานที่สุด อาจจะเพราะสถานะเพื่อนด้วย มันเลยทำให้สลัดทิ้งได้อยาก. . "อืม ไปสิ...ฉันก็กำลังหิวพอดี..ผมใช้สายตามองเธอ..ที่กำลังปลดกระดุมนักศึกษายั่วยวนผมอยู่ "งั่นไปคอนโดเธียร์นะคะ หวานอยากไปห้องเธียร์จะแย่ขอไปกี่ครั้งก็ปฏิเสธตลอดเลย " ฉันไม่ชอบให้คนอื่นเข้าห้องนอนของฉัน..ไม่งั้นก็ลงไปจากรถ.” .. ผมไม่ชอบให้ใครเข้าห้องของผม จะมีก็แต่เพื่อนสนิท และคนในครอบครัวเท่านั้น "โอเคค่ะ...ไปคอนโดหวานก็ได้ แล้วแต่เธียร์เลยค่ะ หวานตามใจเธียร์ อย่าพึ่งอารมณ์เสียเลยนะคะ.. “อย่าเซ่าซี้ ฉันไม่ชอบ ผู้หญิงแบบนี้มากที่สุด “ค่ะ..หวานขอโทษ อย่าพึ่งอารมณ์เสียเลยนะคะ.. "หลังจากนั้นผมกับเธอก็ไปยังคอนโดของน้ำหวานตามที่เธอบอก.. “อื้อ….อ๊าส์….เธียร์หวานเสียว…อื้ออ “กระแทกแรงๆ เลยค่ะเธียร์…หวานชอบ..อ๊าส์ “หึ” ผมเอาเธอแค่ครั้งเดียวจากนั่นก็กลับมายังคอนโดของตัวเอง “แม่ง...เสียอารมณ์….หลวมซะมัด..
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม