“มะ ไม่จริง หนะ หนูไม่ได้ท้อง ฮึก...”
ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นเบาๆ เมื่อได้ยินคุณหมอบอกว่าฉันกำลังตั้งครรภ์ มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงในเมื่อฉันกินยาคุมกำเนิดทุกวัน
“ตะ ตรวจอีกครั้งได้มั้ยคะ ฮึก...”
“....” ท่าทางของคุณหมอดูจะสับสนอะไรบางอย่างอยู่ตอนนี้
“หนะ หนูอายุแค่17เอง หนูไม่อยากท้อง ฮึก...”
“ตรวจอีกครั้งนะคะ ฮึก..”
“วีนัส เธอจะร้องไห้ทำซากอะไร ท้องก็ท้องดิวะ มีลูกกับฉันมันน่าเสียใจตรงไหน” พี่ขุนเขาหันหน้ามาทำตาดุใส่ฉัน เขาไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกของฉันตอนนี้มันแย่ขนาดไหน
ท้องนะ ไม่ใช่เป็นหวัด
“ฮึก...หนูอยากตรวจอีกครั้งค่ะ”
“ไม่ต้อง!!”
หมั่บ พรึ่บ!
จบคำพูดของพี่ขุนเขาเขาก็ลุกขึ้นกระชากแขนฉันแรงๆ ก่อนจะรีบพาฉันออกไปจากโรงพยาบาลทันที ฉันที่โดนลากก็เดินโซซัดโซเซไปตามแรงของพี่ขุนเขา เขาไม่ห่วงเลยว่าฉันจะเจ็บรึเปล่า
@ภายในรถ...
“หยุดร้อง !!” พี่ขุนเขาตวาดเสียงดัง เอะอะก
