“แต่ตอนนี้เราไม่ได้คบกันแล้ว...ฉันกับอัคเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน”
“แต่คุณก็ยังรักมัน ไม่อย่างนั้นคงไม่วิ่งแร่มานัดพบมันถึงที่นี่”
“ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”
“คุณมันโสเภณี!...ได้ยินมั้ยว่าคุณมันต่ำขนาดไหน!”
“คาร์ล...อย่า...อย่าทำฉัน...อย่า!”
เสียงกรีดร้องแห้งแหบของหญิงสาวราวกับมลายหายไปในไฟร้อนจากโทสะที่เผาผลาญทุกอย่างที่ขวางหน้า เขากลับไปเป็นคาร์ลอสคนเดิมเหมือนวันเข้าพิธีวิวาห์ ดิบดันและไร้ปราณีอย่างที่สุด หัวใจบอบบางราวถูกกระชากหายไปพร้อมด้วยอาภรณ์บนเรือนกายที่เขาฉีกมันจนขาดวิ่นไม่มีเหลือ
ชายหนุ่มกดหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างจนแทบจมหายลงไปบนที่นอนหนานุ่ม เขาฟาดฟันเธอด้วยคำพูดยังไม่หนำใจแต่ยังทำร้ายเรือนร่างนั้นด้วยการขบเม้มจนเป็นรอยฟันและขย้ำเนื้อตัวขาวผ่องจนเป็นรอยจ้ำแดงเต็มไปหมด
คาร์ลอสไม่แม้แต่จะถอดเสื้อผ้าออกจากตัวเขาด้วยซ้ำ ร่างหนาที่ยังอยู่ในชุดสูทอยู่เหนือเรือนร่างเปลือยเปล่าของ
