31
[ภาขวัญ]
สมน้ำหน้า
ไม่รู้จะพูดอะไรเลยนอกจากคำว่า 'สมน้ำหน้า' ฉันตื่นเช้ามาสดชื่นสุดๆ ผิดกับอีกคนที่หันมาเห็นหน้าฉันก็เบือนหน้าหนี และเข้าไปอ้วกในห้องน้ำทุกที
ตอนแรกอยู่ใกล้ๆพะอืดพะอม ตอนนี้มองหน้าก็ไม่ได้ อาการคุณเอริคหนักขึ้น จนสุดท้ายเขาต้องไปขลุกอยู่ในห้องทำงานทั้งวันทั้งคืน และเราแทบไม่ได้เจอกันเลย
แต่ฉันชอบนะ... หมั่นไส้มานานแล้ว พอเห็นว่าทำอะไรไม่ได้ ออกไปเจอกันฉันก็ขยิบตาปิ๊งๆให้แต่ไกล คุณเอริคเขาแทบคลั่งตายเลยแหละ
"คุณภาขวัญคะ รู้สึกเหมือนประจำเดือนจะมาบ้างไหม"
ฉันละสายตาจากหนังสือมองไปที่ไนลา ประจำเดือนเหรอ? ไม่รู้สึกอะไรเลยแฮะ ตอนนี้รู้สึกเฟรชมาก
"ไม่นะ"
"เจ็บหน้าอก คลื่นไส้บ้างไหมคะ"
"ไม่เลย"
"ปกติประจำเดือนมาวันที่เท่าไหร่คะ" ไนลาถามราวกับหมอมาซักประวัติฉัน
"จำไม่ได้ฉันไม่เคยใส่ใจ แต่เดือนนี้ยังไม่มานะ คงท้องแล้วล่ะ"
ฉันพูดไปอย่างไม่ใส่ใจแล้วอ่านหนังสือต่อ ข
