36
[ภาขวัญ]
เกี่ยวกับตัวเขา
ก็จริง...ไม่ใช่เรื่องของฉัน
ฉันไม่ควรยุ่ง
"ฮึก ฮือๆ" มือหนาคว้าแขนฉันทันที เพราะอยู่ๆฉันก็ร้องไห้เป็นเผาเต่าและหยุดน้ำตาตัวเองไม่ได้
"เป็นอะไร?"
"คุณว่าฉันเสือกใช่ไหม ฮือๆ"
"ให้ตายสิวะ! จะร้องไห้ทำไม"
"ฮือๆ ฉันเสียใจ ฉันอุตส่าห์ถาม ต่อไปนี้ฉันจะไม่ถามจะไม่ยุ่ง จะอยู่ห่างๆ จะไม่นอนกอดด้วย แพ้ท้องยังไงก็จะทน"
คุณเอริคยกมือกุมขมับทันที ก่อนที่เขาหยัดลุกขึ้นนั่งแล้วจับไหล่ฉันมองหน้าด้วยสายตาจริงจัง
"อย่าปัญญาอ่อน มีสติ"
"ฮือออออออออ คุณว่าฉันปัญญาอ่อนเหรอ ฮึกๆคำนี้มันรุนแรงมากเลยนะ คุณมันโคตรใจร้ายเลย จับฉันมาไม่พอ ขืนใจฉัน แล้วยังเสกเด็กเข้าท้องอีก"
เขาอึ้งและมองหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจ แววโหดที่มีหายไปไหนไม่รู้ เห็นแต่เครื่องหมายคำถามบนหน้าเต็มไปหมด
"แป๊บฉันจะโทรหาหมอ" ฉันคว้าแขนเขาไว้
"เดี๋ยว! ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ ฮึกๆ" คิ้วหนาขมวดชนกัน
"ทำไมฉันต้องขอโ
