“เดี๋ยว!ถ้าเป็นผู้มีอิทธิพลไม่ต้องเคลียร์กันยาวเลยเหรอวะ” ป๊อกเบิ้ลรีบห้าม
“แต่ขนาดห้องคาราโอเกะยังไม่เว้น”
“เอ่อแม่ง ประเภทไหนวะห้องvipก็ไม่จัดสงสัยจนพ่อแม่ไม่สั่งสอน” ป๊อกเบิ้ลเสริม
“ใช่!สงสารคนในครอบครัวมันเนอะ”
“ไม่น่าเกิดมาทั้งตระกูล ฮ่าๆ”
สองแฝดยืนบ่นกันเสร็จก็แยกย้ายกลับบ้าน
ตึกเก่าย่านยากูซ่า
ห้องกันต์
“พาหนูมาทำไม” ไข่เจียวเอ่ยถาม
“เดี๋ยวไอ้มาเฟียก็พาโสภามาที่นี่” กันต์ตอบพร้อมหยิบน้ำมาให้
“พี่รู้เรื่องสองคนนั้นมานานหรือยัง”
“พร้อมมึงนี่แหละเเม่ง!”
“เฮ้อออ เพื่อมีผัวเเล้ว”
“พูดเหมือนมึงไม่มี”
“อะไรนะคะ”
“เปล่า..”
กันต์พึมพำจ้แงหน้าไข่เจียวที่ไม่สบตา ทั้งคู่นั่งอยู่ในความเงียบสักพัก
“อันนั้นอะไรกระป๋องสีส้ม” ไข่เจียวชี้
“อ๋อน้ำผลไม้จากจีนคือมัน..”
ฮึก อึก อึก~ ไข่เจียวตรงดิ่งหยิบมาเปิดแล้วยกดื่ม
“อีสัส!กูยังพูดไม่จบน้ำผลไม้ผสมเหล้าดอง” เสียงโวยวายของกันต์ที่ยื
