บนรถ
พอเก็บของเสร็จมาเฟียอาสาจะแวะส่งโสภาที่บ้านพร้อมบอกเล่าเรื่องราวไปด้วย
“คือแบบว่า...” ผมยังไม่ทันได้พูดจบโสภาก็แทรกขึ้น
“อ๋อ แบบนี้นี่เองเหรอคะ”
“ใช่ ถุ้ย!!เวลาเคร่งเครียดมึงก็ยังมายิงมุกใส่กูอีกเนาะไม่เล่าแม่งละ”
“โอ๋ๆ เล่าหน่อยค่ะ”
“เมื่อก่อนพ่อกูเจ้าชู้ดันไปทำผู้หญิงท้อง แต่ตอนนั้นแต่งงานกับแม่แล้ว พอเวลาผ่านไปถึงจะมีกู”
“แม่พี่เป็นเมียหลวงส่วนแม่พี่สายฟ้าเป็นเมียน้อยหนูเข้าใจถูกไหม”
“ประมาณนั้นแหละ”
มาเฟียขับรถไปตามทางสีหน้าไม่ค่อยดี แววตาดูหมองหม่น
“แต่พ่อพี่ไม่เห็นพูดถึงเลย” ฉันยิงคำถามต่อ
“เพราะไม่มีใครรู้นอกจากคนสนิทจริงและพ่อก็ห้ามพูดเรื่องนี้”
“แล้วพี่มาเล่าให้หนูฟังทำไม”
“ก็มึงถาม”
“แต่มันเป็นเรื่องใหญ่และสำคัญ”
“เอ้า!!”
บรื้นนนน.. ในขณะที่มาเฟียขับรถไปก็เถียงกับโสภาไม่หยุด
“มึงเข้าใจยากจังวะ!” ผมเริ่มหงุดหงิด
“ก็มันสำคัญขนาดนี้ไม่ต้องเล่าก็ได้”
“โสภากูโม
