“ เทียนโกรธผมเหรอ ”
“ จะโกรธเรื่องอะไรล่ะจ๊ะ แล้วเทียนมีสิทธิ์อะไรไปโกรธคุณ ” เธอตอบเสียงเรียบ แต่ก็ไม่ยอมมองหน้าเขาอยู่ดี เป็นสัญญาณชัดเจนว่าเธอโกรธเขาแน่แล้ว
“ ผมมีเวลาไม่มากเพราะเดี๋ยวแม่นายจะสงสัย ผมขอบอกแค่ว่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นผมมีเหตุผล และสามารถอธิบายได้ ”
“ รวมทั้งเรื่องที่คุณบอกว่าจะพาเทียนกับพ่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ข้างนอก แต่คุณกลับมาทำงานรับใช้พ่อนาย เรื่องนี้ก็มีเหตุผลด้วยใช่ไหม ”
“ มันไม่ใช่อย่างที่เทียนคิด ได้โปรดเถอะเทียน เชื่อใจผม ผมรักเทียนนะ ”
แต่เธอก็หันหลังให้เพื่อยกอาหารไปวางไว้ที่โต๊ะเตี้ย ๆ คล้ายโต๊ะญี่ปุ่นกลางเรือนครัว บทสนทนาระหว่างทั้งคู่ จึงจบลงเท่านั้น ส่วนแม่นายกับเปลวเทียนก็กลับไปโขลกเครื่องแกงต่อ
“ ได้คุยไหม ” ธีภพถามเบา ๆ เมื่อเห็นสีหน้าตึงเครียดของเพื่อน
“ อ
