ตอนที่6🥃วันนี้รับงานไหม?

880 คำ
คำพูดคำจาของเขาก็ยังยียวนกวนประสาท ปลุกเร้าอารมณ์ให้เลือดร้อน คล้ายอยากจะมีปัญหา ดีตรงที่สาวน้อยมีความอดทนสูงมาก เธอกลั้นความรู้สึกเคืองเอาไว้ วันเวลาผ่านไป สองสัปดาห์ บีบี ต้องทนพฤติกรรมเอาแต่ใจของมวยมาตลอด ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่ ทำงานรับจ้างเพื่อให้หักค่าหนี้ อีกทั้งยังมีทิปจากลูกค้า ไว้ซื้อข้าวกินกับพ่อ ถือว่าเป็นงานพิเศษ "ช่วงนี้นุ่นไม่มาเที่ยวบ้านเราเลยนะ" พ่อบีบีถาม "หายไปไหน" "แม่พานุ่นไปเยี่ยมยายที่ต่างจังหวัด เนื่องจากป่วยค่ะ ส่วนหนูก็ทำงานใช้หนี้ แต่ก็ยังดีนะคะ ที่ได้ทิปจากลูกค้า นำมาใช้จ่ายภายในบ้าน" "เขาอุตส่าห์ให้ยืมเงินมารักษาพ่อ ต้องตอบแทนเขารู้ไหม บุญคุณจะต้องชดใช้จำเอาไว้ คนที่คดโกงคนอื่นจะไม่มีวันเจริญ" พ่อถือว่าเป็นบุคคลตัวอย่างของบีบี แม้ภรรยาจะหอบเงินก้อนโตหนี ก็ไม่เคยคิดแค้นใจ ถึงมีบางครั้งจะท้อแท้กับชีวิตจนนั่งร้องไห้ แต่ก็บอกกับลูกสาวเสมอว่า อย่าไปเคียดแค้นให้เป็นบาปต่อกัน อย่างน้อยก็โชคดี ที่มีลูกสาวแสนดีคอยอยู่เคียงข้าง ทำงานบ้านขยันขันแข็ง ร้านเหล้า เลี้ยวกระเจีย เวลาบ่ายสี่โมงห้านาที "สวัสดีดีค่ะพี่นิด" มาถึงร้าน บีบีก็ยกมือไหว้นิด สาวผู้ที่คอยดูแลพนักงาน อายุยี่สิบห้าปี "วันนี้มาแต่เช้าเลยนะ" นิดยิ้มหวาน "หนูไม่มีอะไรทำ ก็เลยคิดว่าจะมาเก็บกวาดร้าน ให้ไวขึ้นอีกนิดค่ะ" "ถ้างั้นพี่ฝากร้านด้วยนะ จะออกไปตลาด พี่ยังไม่ได้กินข้าว พ่อครัวก็ยังไม่มา เอาอะไรไหม" "ไม่เป็นไรค่ะ หนูกินไข่เจียวมาแล้ว" อยากประหยัดค่าใช้จ่าย สาวน้อยมักกินข้าวมาจากที่บ้าน เวลาเปิดร้านคือหกโมงเย็น จึงรีบหน้าตั้งตาเก็บกวาดทำความสะอาด จัดโต๊ะเรียงราย ซึ่งปกติเวลาทำงาน คือห้าโมงเย็น ตึก ตึก ขณะที่เดินเข้าไปเก็บไม้กวาด เจ้าของร้านอย่างมวย ก็เปิดประตูห้องส่วนตัวออกมา สวมใส่เพียงกางเกงวอร์มขายาว ส่วนท่อนบนเปลือยเปล่า เห็นกล้ามซิกแพกขาวสะอาดตา "แอบกลืนน้ำลายปะเนี่ย" เมื่อเห็นสาวน้อยจดจ้อง มวยก็พูดแซว "มองตาไม่กะพริบเลยนะ" "หนูแค่มองว่าทำไมพี่ไม่สวมใส่เสื้อผ้า" "ก็ใส่กางเกงอยู่นี่ไงล่ะ" "เสื้อผ้าไม่ได้หมายถึงแค่กางเกงนะคะ" "โว้ย! พอเถอะ เถียงกับเธอทีไร ไมเกรนจะแดก ช่วยไปซื้อถุงยางอนามัยให้หน่อยสิ" คำสั่งทำให้บีบีแน่นิ่ง ริมฝีปากชมพูขบเม้ม คิ้วเริ่มย่นติดกัน "ให้หนูไปซื้อถุงยางหรือคะ?" "เอ่อ เธอรู้ขนาดฉันอยู่แล้วนี่ หรือต้องให้ย้ำอีกที แต่จะว่าไป..ปากของเธอเล็กมาก จนรัดเอ็นแตกคาปากหลายรอบเลย" "หยุดพูดนะคะ!" "ทำไม..เป็นกะหรี่ไม่เห็นต้องอาย" "สันดานเสีย" "เธอว่าอะไรนะ" "จะเอากี่สีคะ! จะเอากี่กล่อง" "เมื่อกี้เธอพูดแบบนี้เหรอ.." บีบีแบมือเพื่อรับเงินจากอีกฝ่าย แล้วรีบวิ่งออกไป ไม่อยากเจรจาให้เกิดความหงุดหงิด ก่อนจะยืนฉุกคิดอยู่หน้าร้าน "แล้วสรุปไซซ์อะไร?!" ถึงแม้จะเคยเห็นเคยสัมผัส แต่ใช่ว่าจะรู้ขนาดที่ชัดเจน อีกทั้งครั้งนั้นเป็นครั้งแรก คงไม่มีเวลาจดจ่อเพราะตื่นกลัว สิบห้านาทีต่อมา ห้องพักส่วนตัว ภายในห้องมีโสเภณีวัยมหาลัย กำลังคลอเคลียเล้าโลม ชายหนุ่มวัยกลัดมันยั่วยวน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ทันทีที่เสียงประตูดัง มวยรีบเปิดออก เห็นเพียงถุงพลาสติก ซึ่งมีเงินทอนกับของที่สั่งซื้อ เขารีบหยิบขึ้นมาดู ตอนนี้อารมณ์กระหายเริ่มอยากจะกระแทกปลดปล่อย คิ้วเข้มขมวดปมสบถ "เหมามาทั้งโรงงานเลยหรือเปล่าวะเนี่ย มีตั้งแต่ไซซ์สี่สิบสอง จนถึงไซซ์หกสิบห้า..จะเอากะกรี่แค่ชั่วโมงเดียว เสียค่าถุงยางไปแล้วเกือบพัน มันสติดีหรือเปล่าวะ!!" เพราะไม่สามารถกะขนาด บีบี จึงนำมาให้หลากหลายยี่ห้อ หลากหลายขนาดให้เลือก ร้านเปิดปกติ ผู้คนเริ่มเข้ามาใช้บริการยังคึกคัก บีบีทำหน้าที่จัดโต๊ะเก็บเก้าอี้ และ กวาดทำความสะอาดรอบข้าง ให้ไม่มีเศษขยะ "สวัสดีค่ะพี่แจ็ค" ชายหนุ่มคุ้นหน้าเดินเข้ามา สาวน้อยรีบยกมือไหว้กล่าวคำทักทาย "จำพี่ได้ด้วยหรือนี่" แจ็คถาม "ได้สิคะ พี่เป็นลูกค้าประจำของนุ่น" "เจอเราที่นี่ก็ดีแล้ว พี่อยากจะถาม" "มีอะไรจะถามเหรอคะ" "วันนี้รับงานไหม? คือพี่จะขอแก้ตัวที่ไม่ได้ไปตามนัดครั้งก่อน พี่ติดธุระกับทางบ้าน" คำถามตรงประเด็น ทำให้บีบีหยุดชะงัก แต่ก็รีบตั้งสติเพื่อตอบกลับ "หนูไม่รับแล้วค่ะ" "แต่พี่ให้สองพัน แค่อมแล้วแตกใส่ปากตามที่หนูเคยเสนอมาเลย..งานง่ายๆ รับเงินสบายๆ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม