ครึ่งชั่วโมงต่อมา
"กูเกือบเข้าคุกแล้วนะ" ผมตวาดลั่นหลังจากเคลียร์ทุกอย่างวุ่นวาย "ทีหลังอย่าโง่ให้มาก!"
"พี่บอกหนูเลยว่าค้อนไงคะแล้วจะให้หนูเรียกว่าอะไรล่ะ"
"เรียกค.. เออ ช่างแม่ง"
"งั้นหนูเรียกดุ๊กดิ๊กนะคะเพราะมันชอบขยับ"
พูดจบพรฟ้าก็เดินเลี่ยงไป เธอเปิดหนังสือเกี่ยวกับการทำขนมอ่านต่อเพื่อเรียนรู้
"มังกรยักษ์กูกลายเป็นดุ๊กดิ๊กชื่อแบ๊วฉิบหาย" ผมมองตามหลังไป คนอะไรซื่อจนเซ่อ
หลายวันผ่านไป
ถึงช่วงเวลาเปิดเรียนภาคใหม่ ยีนส์ต้องเรียนหนักขึ้นเวลาไปเที่ยวก็ไม่มี แทบทุกวันต้องหอบหนังสือไปบ้านเพื่อนทำรายงาน
ตอนบ่าย
"ทำอะไร?" หลังจากทำรายกลุ่มเสร็จก็กลับเข้าบ้านเห็นใบหน้าละอ่อนเปื้อนบางอย่าง
"ทำขนมบัวลอยค่ะแต่.."
"แต่อะไร"
"มันไม่ลอยมันแช่น้ำเฉย"
ฉันก็ทำตามตำราที่คุณพี่สาวบอกสั่งทุกอย่างแล้วแต่ทำไมมันไม่ลอย
"ภาระชัดๆ" สรุปผมต้องมานั่งปั้นบัวลอยใหม่ ไม่รู้ใส่ไส้อะไรหนักมากแถมแป้งก็เหน
