บทที่.17 หนีออกจากบ้าน

1848 คำ

หลายนาทีผ่านไป "น้องพรฟ้าไปซื้ออะไรมา" จักรยานคันเล็กจอดอยู่หน้าบ้านหลังจากพรฟ้าปั่นเพื่อไปซื้อน้ำหวานซอยถัดไป "หนูไปซื้อน้ำหวานกับขนมมาเพิ่มค่ะ" "น้องพรฟ้าน่ารักตลอดเลยนะ" "แล้วนี่พี่ยีนส์ไปไหนคะ" "ในครัวมั้ง" สาวน้อยหอบหิ้วของพะรุงพะรังเดินเข้าไปในครัวเพื่อจัดใส่จานให้สังเกตห้องน้ำเปิดไฟโดยที่มีคนอยู่ด้านใน "สงสัยเข้าห้องน้ำ" แก่ก บรรยากาศยังคงเป็นไปเรื่อย เหล่าชายหนุ่มเด็กช่างต่างชนแก้วดื่มกันสังสรรค์เฮฮาร่วมวันเกิด "กลับก่อนนะเดี๋ยวพ่อบ่น" ไอรินคว้ากระเป๋าพร้อมกับบอกลาเพื่อนร่วมห้องแต่สายตาของเธอเว้าวอนส่งให้ยีนส์ที่นั่งข้างคม แง้น "ไอ้ยีนส์อีไอรินมันจ้องมึงทำไม?" ด้วยความสงสัยจึงกระซิบถามเพื่อน "อย่าบอกนะว่ามึงกับมัน..ไอ้ห่าหายไปตั้งนานเสร็จแล้วสิท่า" ผ่านไปเที่ยงคืนกว่า พรฟ้าไม่อยากให้พี่สาวต้องเหนื่อยเธอจึงเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยก่อนวันรุ่งสาง ควับ "ขยันจังนะแม่คุณ"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม