ขอไปได้ไหม ?

1254 คำ

“อยากไปอยู่ต่างประเทศ” เสียงหวานเปล่งออกมาแผ่วเบา เหมือนจันทร์เจ้าพูดลอย ๆ ออกมา แต่สามารถทำให้โรมที่ยืนอยู่ข้างเตียงได้ยินทุกคำพูดของเธอ จันทร์เจ้าไม่แม้แต่จะหันกลับมามองหน้าโรมในขณะพูดด้วยซ้ำ ดวงตากลมโตยังคงจ้องมองระเบียงห้องพักไม่ละสายตา “ได้สิ เจ้าอยากไปเรียนต่อประเทศไหน” “ฉันอยากไปคนเดียว” “ไม่ได้!!” ยอมรับว่าชายหนุ่มเองก็ตกใจกับประโยคคำพูดของจันทร์เจ้าไม่น้อย จนเผลอลืมตัวเสียงดังใส่จันทร์เจ้า “ฉันอยากไปเรียนต่อ” จันทร์เจ้าเน้นย้ำถึงความต้องการของตัวเอง เธอไม่อยากพูดหลายรอบ เพราะยังไงโรมก็ไม่ยอมให้เธอไปอยู่ดี เขาคงอยากกักขังเธอเอาไว้ในกรงของตัวเองซึ่งเขาไม่เคยรู้เลยว่านกน้อยตัวนี้เจ็บปวดเจียนตายแค่ไหน “พี่จะไปด้วย” “......” ไร้เสียงตอบกลับจากหญิงสาว เธอเหนื่อยที่จะพูดกับชายหนุ่มหรือต่อล้อต่อเถียงกับเขาดั่งเช่นเคย เมื่อชายหนุ่มเห็นการกระทำของหญิงสาว ไม่ว่าจะเป็นดวงตาที่ว่างเปล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม