เสียงรถยนต์คันหรูเบรกสนั่นหน้าคอนโด ร่างสูงรีบวิ่งลงจากรถเข้าไปภายในคอนโดของตัวเอง เสียงสัญญาลิฟต์แจ้งเตือนแต่ละชั้นช่างเชื่อช้าสำหรับโรมเป็นอย่างมาก ในใจของเขาร้อนรุ่มแทบระเบิดออกมา เม็ดเหงื่อมากมายผลุดขึ้นข้างขมับ ตาดุจ้องมองสัญญาณไฟขึ้นลงลิฟท์ใจจดใจจ่อ
เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกร่างบางรีบวิ่งไปยังห้องพักของตัวเอง เขากดรหัสหน้าห้องอย่างรวดเร็วแต่ในสายตาของเขาอะไรก็ดูเหมือนเชื่องช้าไปเสียหมด
“โธ่เว้ย!!” เสียงอุทานอย่างคนหัวเสียดังลั่นห้อง เมื่อไร้เงาหญิงสาวที่เขากำลังตามหา ขายาวรีบสาวเท้าไปยังตู้เสื้อผ้าฝั่งของจันทร์เจ้า กลับพบว่าเสื้อผ้าทุกและของใช้ทุกชิ้นยังอยู่ครบ
คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย ก่อนร่างสูงจะนึกอะไรขึ้นได้ เขารีบสาวเข้าไปยังลิ้นชักข้างเตียงของจันทร์เจ้าที่เธอมักจะเก็บเอกสารสำคัญเอาไว้ กลับพบว่ามันว่างเปล่า เหมือนที่เขาคิดเอาไว้จริง ๆ
ร่างบางหนีเขาไปโดยไม่บอกลาสักคำ
