ราวกับทุกอย่างรอบตัวหยุดเคลื่อนไหว แม้จะเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าต้องเจอกับเขาอย่างแน่นอน แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดคือจะมีกลุ่มคู่อริของเขาอยู่ที่นี่
“ทำไมไม่ตอบข้อความ?” หัวคิ้วหนายกขึ้นเป็นคำถาม พร้อมสายตาที่ยังไม่ยอมลดความแข็งกร้าวลง พอไม่ได้ยินคำตอบ ก็กดดันด้วยการเอ่ยเพียงแค่ชื่อของเธอด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้เย็นเฉียบ “เจียร์”
“เจียร์รู้ว่าพี่ล่าต้องมาสนาม ก็เลยไม่ตอบ” ริมฝีปากบางขยับตอบเสียงเบาด้วยความหวั่นใจ จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนอากาศรอบตัวร้อนขึ้นมากกว่าตอนแรก
สายตาคมเหลือบมองไปยังกลุ่มที่นั่งอยู่ในพิทห่างออกไปไม่ไกลมาก ก่อนจะเจอกับเจอากำลังมองมา ต่างฝ่ายต่างข่มกันผ่านสายตาครู่หนึ่ง จนในที่สุด ล่าเป็นฝ่ายหลุบตาลง เปลี่ยนมาจับจ้องร่างเล็กตรงหน้าแทน
“เข้าไปรอที่ห้องรับรอง” เสียงทุ้มเข้มออกคำสั่ง แต่หลังเขาเอ่ยคำนั้นร่างเล็กก็ปฏิเสธกลับทันที
“ไม่…เจียร์จะอยู่กับเพื่อน”
“อย่าดื้อด้านให้มันมาก
