หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาร่างเล็กแทบไม่ได้ลุกจากเตียง เว้นเพียงเวลากินข้าวและอาบน้ำ เพราะไม่ว่าจะเมื่อไร ล่าก็มักจะลากเธอกลับขึ้นเตียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาตั้งใจลงโทษเธอที่คิดจะเปิดเผยเรื่องนี้กับพ่อ
นัยน์ตาคู่สวยทอดมองภาพสะท้อนของเรือนร่างตัวเองในกระจก ร่างกายของเธอบอบช้ำ ปะปนไปด้วยร่องรอยทั้งเก่าและใหม่ โชคดีที่ครั้งนี้เขายังปรานีทำรอยไว้แค่ในร่มผ้า
บางครั้งเจียร์ก็โทษตัวเองที่หาเรื่องใส่ตัวมากเกินไป แต่พอเห็นหน้าเขา ความคิดที่อยากจะหนีออกไปให้ไกลก็ผุดเข้ามาฉายซ้ำในหัว พร้อมคำแนะนำของเพื่อน
จุ๊บ เสียงริมฝีปากกดจูบบนซอกคอเบา ๆ ปลุกให้คนที่กำลังยืนเหม่ออยู่หน้ากระจกได้สติกลับคืนมา
ล่าใช้ปลายจมูกคลอเคลียอยู่บนลำคอขาวครู่หนึ่ง ก่อนจะผละออกเมื่อร่างเล็กไม่ขัดขืน มันทำให้เขาหงุดหงิด ที่เธอทำเหมือนไร้อารมณ์กับสัมผัสของตัวเอง
“มีเรียนกี่โมง”
“สิบโมงเช้าค่ะ”
“วันนี้ฉันจะเข
