ล่ายิ้มอย่างชอบใจที่เห็นท่าทางมั่นใจของร่างเล็กเปลี่ยนไป เธอยกมือขึ้นปิดหน้าอกราวกับอับอายทั้งที่ตั้งใจถอดเสื้อผ้าโป๊เปลือยต่อหน้าเขาตั้งแต่แรก
“เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องอายหรือไง” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม พลางเค้นหัวเราะเบาๆ แล้วพูดประโยคถัดไปด้วยถ้อยคำที่ชวนให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ “ทำต่อไปสิฉันกำลังรอดูว่าเธอจะทำยังไงต่อหลังจากถอดเสื้อผ้าเสร็จ”
รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาไร้อารมณ์ ล่าค่อยๆ เอนหลังกลับไปพิงโซฟาอย่างเดิม พลางยกขาขึ้นวางพาดบนโต๊ะตรงหน้าอย่างสบายๆ สายตาที่กำลังจ้องไม่ลดละนั้น ราวกับว่ากำลังรอรับชมการแสดงของเธออย่างจดจ่อ
“รอยบนตัวเธอ สวยมากจริงๆ”
ความเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้หนาวเหน็บ แต่คงไม่เท่าสายตาของล่าที่กำลังจ้องมองอยู่ตอนนี้ ภายในใจเริ่มรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาชั่วขณะ แต่ไม่นานเจียร์ก็สะบัดความรู้สึกที่กวนใจออกไป
เธอเริ่มถอดกางเกงชั้นในที่หลงเหลืออยู่บนตัว
