“หึ...วัยทำงานก็ยังต้องการเปลี่ยนบรรยากาศบ้างแหละเนอะฉันเข้าใจ ๆ เอาล่ะ...เดี๋ยวจัดห้องที่ดีที่สุดให้” เจ้าของโรงแรมยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วหาอะไรบางอย่างในลิ้นชักสักพัก จากนั้นจึงนับคีย์การ์ดมาวางลงบนเคาน์เตอร์
“....” ที่นี่โรงแรมก็ต้องเปิดห้องพักและอยู่กับคุณเก็นสองต่อสอง...
กรี๊ด! ภาพวนเข้ามาในหัวอีกแล้ว ร่างกายของเขาที่อยู่ใต้เสื้อผ้า หุ่นผู้ชายที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ดูแลตัวเองอย่างดี ผิวพรรณขาวเนียนน่าลูบไล้และตรงนั้นก็...
“เท่าไหร่”
“แปดพันเยน” เสียงการสนทนาเรื่องราคาทำให้ฉันดึงสติกลับมา ช่วงนี้หลุดลอยบ่อยเพราะเอาแต่นึกถึงเรื่องคืนนั้น ตะ แต่ราคาห้อง 8000 เยนกลับโรงแรมแคปซูลถือว่าสูงเอาเรื่องเลยนะเนี่ย
คุณเก็นหยิบเงินสดออกจากกระเป๋าแล้ววางมันลงก่อนจะหยิบเอาคีย์การ์ดจากเคาน์เตอร์มา ฝ่ามือใหญ่คว้าจับแขนฉันพาเดินตรงไปยังทางเดิน สายตาสอดส่องหาหมายเลขห้องและในที่สุดก็เจอซึ่งมันอยู่ห้องในสุ
