บทที่ 19.2

1452 คำ

เฌอริตาอ่านข้อความของคนที่เพิ่งส่งมาแล้วก็กดออกจากหน้าต่างสนทนา เธอไม่ได้ตอบกลับเขา ไม่แม้แต่จะขอบคุณ ไม่ใช่เพราะโกรธกันหรืออะไร แต่เธอเหนื่อยล้าจนไม่อยากคุยเรื่องที่ถูกโจมดีอยู่ตอนนี้แล้ว ช่างแม่ง คำนี้ถูกขุดขึ้นมาใช้เมื่อถูกสายตาและคำถามมากมายถาโถมใส่ มีข้อความจากใครหลายคนส่งเข้ามา ทั้งคนเพิ่งรู้จักและคนไม่รู้จัก ทุกคนต่างขุดคุ้ยและอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเธอ เพจร้านผู้ติดตามเพิ่มขึ้นหลายพัน เฟซบุ๊กส่วนตัวที่ผู้ติดตามเพิ่มขึ้นตั้งแต่ที่เธอรับตำแหน่งตอนนี้ก็มีคนแห่มาติดตามเธอเรื่อย ๆ บางคนโรคจิตถึงขั้นมาถามตามคอมเมนต์ใต้รูปที่เธอถ่ายกับลูกก็มี เธอไม่เคยปิดบังว่ามีลูก รูปที่ถ่ายน้องฌอนก็ลงประจำ ยกเว้นช่วงหลังมานี้แทบไม่มีเวลาอัปเดตชีวิตให้ใครรู้ แล้วคนนอกที่เพิ่งรู้จักเธอจำเป็นต้องด่าทอดูถูกกันขนาดนั้นเลยหรือ “กูอยากรู้ว่าใครมันเป็นแอดมินเพจนี้ กูต้องรู้ให้ได้ !! จะจิกหัวมันมาทึ้งไม่เล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม