มิลินเงยหน้ามองก่อนถามด้วยน้ำเสียงเกรงใจ
“คุณน้ามีอะไรจะคุยกับมิลินหรือเปล่าคะ?”
เรย์เชาว์ถอนหายใจเบาๆ
“น้าได้ยินมาว่ามิลินหยุดเรียนทำไมล่ะลูก?”
เธอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนก้มลงดื่มน้ำเพื่อถ่วงเวลา แล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มบาง
“เอ่อ! มิลินอยากทำงานมากกว่าค่ะคุณน้า แล้วค่อยกลับไปเรียนต่อทีหลังก็ดีเหมือนกัน”
สายตาของเรย์เชาว์ทอดมองหลานสาวนิ่งนาน ความรู้สึกปวดใจแล่นเข้ามาแทนที่รอยยิ้ม
“ทั้งที่น้ามีทุกอย่างแต่กลับปล่อยให้ หลานสาวคนเดียวต้องลำบากแบบนี้”
น้ำเสียงนั้นเบาราวกับพูดกับตัวเองมากกว่าจะพูดกับเธอ
เรย์เชาว์เอ่ยอีกครั้ง เรียกชื่อหลานสาวด้วยน้ำเสียงเหมือนมีเรื่องสำคัญที่ต้องพูด
“มิลิน?”
เธอกำลังตักอาหารเข้าจานเธอหยุดชะงักเล็กน้อย
“ค่ะ… คุณน้า”
เรย์เชาว์พูดเสียงเบาแต่แฝงความหนักใจ
“บริษัทธีธัชกรุ๊ป กำลังกวาดซื้อที่แถวเชียงราย เพื่อสร้างคอนโดและขยายธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ อาดูแผนที่โครงการ
