ตอนที่11
887 คำ
“พี่รู้ว่ามิ้นต์รักไนต์”
เขาขัดขึ้น สีหน้าดุดันเพิ่มขึ้นอีกในยามมองหน้าเธอ
บุษบามินตราหน้าแดงสลับซีด ในอกแปลบปลาบ ถึงจะรู้ดีว่าคนตรงหน้ารู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับตุลยวัตร ทว่าเขาไม่เคยพูดกับเธอตรงๆ แบบนี้มาก่อน
“มิ้นต์...”
“แต่ไนต์มันแต่งงานแล้ว” เขาไม่รอบให้เธอพูดจนจบ ก็โพล่งขึ้นมาเสียก่อน “และมิ้นต์ก็มีพี่แล้ว”
“...”
“มิ้นต์ควรจะตัดใจเสียที”
ดวงตากลมโตสั่นไหว เงาน้ำตาฉาบไล้บนดวงตาของเธอจนบุษบามินตราเริ่มจะมองใบหน้าของวชรวรรษไม่ชัดเจน ความรู้สึกเหมือนโดนดึงกระชากให้กลับมาอยู่กับความเป็นจริงนั้นเจ็บเสียจนเธอไม่ทันตั้งตัว คนใจร้ายตรงหน้ายังคงเป็นคนเดิมที่ไม่ว่ายังไงก็หาทางบีบคั้นให้เธอเจ็บปวดอยู่เสมอ
ทว่าก่อนที่เธอจะได้ดราม่าน้ำตาไหล จู่ๆ คนตรงหน้าก็เอ่ยทำลายบรรยากาศด้วยเรื่องที่น่าตื่นตระหนกยิ่งกว่าออกมา
“ที่สำคัญมิ้นต์ควรจะรับรู้ไว้ด้วยว่าทำไมพี่ถึงเร่งรัดอยากที่จะแต่งงานกับมิ้นต์”
“...”
“พี่มานึกได้ว่าตอนที่เรามีอะไรกัน รอบที่สองน่ะพี่ไม่ได้ป้องกัน”
น้ำตาของบุษบามินตราหยุดทันที เธออ้าปากค้างมองเขาอย่างตื่นตะลึงกับความจริงที่เขาโยนใส่หน้าเธอ
“นี่พี่...พี่ไม่ได้ใช้ถุงยางเหรอ” หญิงสาวเค้นเสียงถามออกมาจนได้ ใบหน้าเล็กเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวแดงประหนึ่งไฟจราจร
“พกอันเดียวไง แต่มิ้นต์ยั่วมากเลยมีรอบสอง”
คำตอบเฉยชานั้นทำให้เธอแทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาอย่างสติแตก
“อีเฮี๊ยยยย!” เธอกรีดร้องเรียกเขาเสียงสูง “หนูจะติดโรคไหมเนี่ย! เฮียยิ่งโคตรของความมั่วเลย! ทำไมไม่รีบบอกก่อนล่ะจะได้รีบไปหาหมอ หนูจะต้องตายแน่นอนเลย ฮือ!”
ก่อนเธอจะร้องครวญดราม่ามากไปกว่านี้ มือใหญ่ก็ตะปบศีรษะเธอด้วยท่วงท่าราวกับหมีกริซซี่กางกรงเล็บจับปลาแซลมอน เขาบังคับให้เธอแหงนหน้ามองเขาก่อนจะบอกเธอด้วยสีหน้าเอือมระอาสุดขีด
“พี่ไม่ได้มีโรคอะไรเว้ย! อย่ามาใส่ร้ายกันว่าพี่มั่วผู้หญิง! แล้วแทนที่จะกังวลว่าจะติดโรค ทำไมไม่คิดว่าตัวเองจะท้องบ้างล่ะ ก็บอกอยู่โต้งๆ ว่าไม่ได้ป้องกัน!”
พอสิ้นคำพูดของเขาบุษบามินตราก็เหมือนจะคิดขึ้นมาได้เช่นเดียวกัน เธอถึงกับทนไม่ไหว ทุบมือลงบนอกแน่นๆ เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของอีกฝ่ายแรงๆ
“อีเฮีย ทำไมทำกับหนูแบบนี้ ไม่ใช้ถุงยางก็ควรรีบบอกหนูสิจะได้กินยา ฮือ อีเฮียบ้า! อีคนเห็นแก่ตัว! อีเลววว!” เธอด่าเขารัวๆ พอๆ กับกำปั้นที่ทุบลงบนอก น้ำตาไหลอย่างห้ามไม่อยู่ ตอนนี้ไม่ดราม่าอกหักแล้ว เธอดราม่ากลัวตัวเองท้องนี่แหละ
“เฮ้ย! ใจเย็น ตอนนั้นมันเพิ่งเกิดเรื่องก็ลืมได้นี่นา”
ถึงจะสงสารและค่อนข้างตกใจที่บุษบามินตรามีท่าทีกลัวถึงขนาดนี้ แต่โกหกเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์มาถึงขั้นนี้แล้ววชรวรรษก็ไม่คิดจะถอยง่ายๆ จึงเล่นใหญ่ไปให้สุดทางเลย
ใครใช้ให้เธอบอกว่าเขาเป็นคนชั่วแล้วเชิดชูไอ้ไนต์กันล่ะ! ไม่รู้หรือไงว่าเขาหึง!
“ฮือ... หนูไม่อยากท้องก่อนแต่งนะเฮีย”
“ก็นี่ไง ถึงได้ชวนแต่งจะได้ไม่ท้องก่อนแต่งไง”
“ไม่เอาอะ” ถ้าเกิดไม่ท้องแล้วหนูแต่งกับเขาไปก็เหมือนกันตกนรกน่ะสิ
คนฟังกลอกตากับความย้อนแย้งของคนตัวเล็กกว่า เขารวบมือเล็กที่ทุบอกตัวเองเอาไว้แน่นแล้วรั้งเธอให้แนบชิดเพื่อที่จะไม่ให้หญิงสาวทำร้ายร่างกายเขาได้อีกต่อไป
“ปฏิเสธทำไม ช้าเร็วก็ต้องแต่ง แต่งตอนนี้ก็ไม่ท้องก่อนแต่ง แต่งหลังจากนี้อาจจะท้องก่อนแต่งนะ” เพราะเขาคิดว่าตัวเองคงอดทนได้ไม่นานหรอก จับกินจริงๆ ก่อนได้แต่งแน่นอน!
อด-ทน-มา-นาน-แล้ว-โว้ย!
“อีเฮีย อย่าขู่หนูแบบนี้สิ ฮือ...หนูกลัวนะ”
คนตัวเล็กกว่าแทบจะกรีดร้องครวญคราง ขณะที่เขายิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์โดยที่คนตัวเล็กในอ้อมกอดไม่รู้
“ไม่ได้ขู่ พูดจริงล้วนๆ เลย”
บุษบามินตราได้แต่ดิ้นรนในอ้อมกอดของเขา ขณะที่เขารัดร่างเล็กแน่นไม่ให้เธอกระโดดหนีพร้อมกับเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเยียบเย็นรู้เท่าทันว่า
“แล้วอย่าคิดหนีไปไหนนะ...”
“...”
“เพราะมิ้นต์หนีพี่ไม่พ้นหรอก...”
บุษบามินตราตัวแข็งทื่อในอ้อมกอดของเขา อ้าปากพะงาบๆ พูดอะไรไม่ออกกับคำพูดข่มขู่เรียบเย็นของคนตัวโตกว่า ซ้ำประโยคนั้นแม้จะเรียบง่าย แต่กลับทำให้เธอกลัวใจเขาเป็นที่สุดเพราะรู้ดีว่าคนระดับอย่างวชรวรรษนั้นมีวิธีการลงโทษที่แสบสันต์น่ากลัวมากเพียงใด!
- ผู้เขียน
