ปากแข็งๆน่าจับจูบ
1682 คำ
ในช่วงที่ภามติดงานเพื่อเร่งปิดคดีค้าอาวุธเถื่อน ตรีทิพย์แทบไม่เห็นหน้าเขาเลย มีเพียงข้อความส่งมาบ้างเป็นบางวัน เชื่อแล้วว่าเป็นตำรวจเวลามีคดีคือยุ่งมากจริงๆ
เธอเริ่มรู้สึกคิดถึงเขาตลอดเวลา ยิ่งวันไหนไม่มีข้อความจากเขาเธอยิ่งกังวล เมื่อความรู้สึกสะสมจนกลายเป็นความโหยหา เธอแทบจะไม่อยากทำอะไรเลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ตรีทิพย์กลายเป็นคนเงียบขรึม ไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนแม้จะมีรอยยิ้มบ้างแต่ก็เป็นยิ้มที่ฝืนเต็มที
" พี่เค้ายุ่งอยู่ "
เป็นคำที่ผู้เป็นแม่มักปลอบเธอเสมอ
" ตรียังไม่ได้พูดอะไรเลย ไปทำงานดีกว่า "
" เดี๋ยวๆลูก ตรี แม่ฝากเอาอาหารเสริมกับอาหารกลางวันไปให้พี่เค้าที่ทำงานหน่อยนะ เห็นคุณปานวาดบอกว่าหักโหมงานจนบางทีไม่ได้กลับบ้านเลย "
" ค่ะ "
ตรีทิพย์รับอาหารจากผู้เป็นแม่ ก่อนจะเดินไปที่รถขับออกไปทำงาน ผู้เป็นแม่มองตามจนกระทั่งลูกสาวขับรถออกไป
ก็ลูกสาวเงียบผิดปกติ ไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน เวลายิ้มก็เหมือนฝืนๆ แล้วเป็นตั้งแต่คู่หมั้นหายไป ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ แต่พอบอกให้เอาอาหารเสริมไปส่งเธอมีสีหน้าดีขึ้นมาเชียว
" นี่ลูกเรารักเค้าแต่ไม่รู้ตัวใช่มั้ยคะคุณ "
คุณเตชินทร์ไม่ตอบแต่มองหน้าภรรยาสาวคนสวยยิ้มๆ
................
ด้านผู้กองภามที่มัวยุ่งกับการออกลาดตะเวนและวางแผนเพื่อหาหลักฐานโยงไปให้ถึงเสี่ยแสน ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการค้าอาวุธเถื่อนรายใหญ่
เสี่ยแสนที่เริ่มสงสัยกับการหายตัวไปของลูกน้องของตัวเอง
" ไอ้จ๊อดมันหายไปเลย คงไม่ได้ถูกยิงตายใช่มั้ย "
" ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับนาย ไปหาลูกเมียมันที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ ไปที่โรงเรียนลูกมันก็ไม่เจอ น่าแปลกมากนะครับนาย "
" เป็นไปได้มั้ยครับว่าไอ้จ๊อดกับลูกเมียมันจะถูกฆ่าตายไปแล้ว "
แต่ถ้ามันตายก็น่าจะได้ข่าว หรือเจอศพมันบ้างสิวะ "
เสี่ยแสนตั้งข้อสังเกตถึงการหายไปของจ๊อดลูกน้องคนสนิท
.............
กองปราบ
" ผู้กองครับ ตอนนี้ผมเอาตัวไอ้จ๊อดกับลูกเมียมันไปซ่อนเรียบร้อยแล้วครับ มิดชิด ไม่มีใครหาเจอแน่นอนครับ "
" อืม หาคนคุ้มกันตลอด 24 ชั่วโมง เรื่องที่ซ่อนของไอ้จ๊อดและลูกเมีย ใครก็รู้ไม่ได้เด็ดขาด รวบรวมหลักฐานให้พร้อม คนอย่างไอ้เสี่ยแสนต้องจับให้มั่นแล้วคั้นให้ตาย ไม่เกิน 3 เดือน เราต้องทะลายรังอาวุธมันให้ได้ "
" ครับผู้กอง "
ในวันที่ภามยังคงยุ่งกับการทำคดี แสงดาวยังคงมาหาภาม
" ภาม ทานข้าวรึยังดาวทำของโปรดของภามมาให้ด้วย "
" อ่อ ขอบใจนะ "
" ทานที่นี่ก็ได้จะได้ทานด้วยกัน ดาวหิวแล้ว "
" เอาสิดาวทานก่อนเลย เดี๋ยวเราเคลียร์งานแป๊บนึง "
แต่ภามนั่งอยู่นานก็ไม่ทีท่าว่าจะมานั่งทานข้าวกับเธอซักที
ด้านตรีทิพย์ ที่ถูกผู้เป็นแม่สั่งให้เอาอาหารกลางวันมาให้ภามที่ทำงาน เดินเข้ามาเจอกับภูวรินทร์ที่กำลังนั่งก้มหน้าทำงานอยู่
" สวัสดีค่ะ "
ภูเงยหน้าขึ้นมอง ต้องชะงัก รู้สึกว่าลูกพี่เขาจะงานเข้าแล้วนะ
" เอ่อ คุณตรีทิพย์มาหาผู้กองเหรอครับ "
" คุณแม่ฝากอาหารเสริมมาให้พี่ภามค่ะ อยู่มั้ยคะ "
" เอ่อ .. ครับ "
ภูมีท่าท่างร้อนรนมีพิรุธแปลกๆจนตรีทิพย์สงสัย เธอเริ่มรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล
" ตรีเข้าไปได้ใช่มั้ยคะ "
" เดี๋ยวผมบอกผู้กองให้นะครับ "
ภูรีบเดินเข้าไปในห้องที่ภามกำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ
" ขออนุญาตครับผู้กอง "
ภูเข้าไปกระซิบที่ข้างหู เพราะไม่อยากให้แสงดาวได้ยิน แสงดาวที่มองดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น
" ให้เข้ามาได้เลย "
ภามมีท่าทีปกติ ทำเอาภูต้องถามเพื่อความแน่ใจ
" ให้เข้ามาเลยเหรอครับ "
" เออ "
ภามตอบห้วนๆ ภูจึงเดินออกไป
" เชิญครับคุณตรี "
ซักพักก็มีเสียงเคาะประตู
" เชิญครับ "
เมื่อได้รับการอนุญาตจากคนด้านใน ตรีทิพย์เดินเข้าไปในห้อง เปิดประตูเข้าไปก็ต้องชะงัก เมื่อเจอกับแสงดาวที่กำลังนั่งทานข้าวอยู่ ตรีทิพย์ยืนนิ่งอยู่ที่ประตู
ภามลุกจากโต๊ะทำงานไปหาเธอทันที
" น้องตรี เข้ามาสิครับ "
ภามไปดึงตรีทิพย์มานั่งข้างๆเขา
" อ๋อ ที่บอกยุ่ง ยุ่งแบบนี้เหรอคะ "
สายตาของตรีทิพย์ ทำให้ภามยกยิ้ม
' น้องกำลังหึง นับเป็นสัญญาณที่ดี '
" ก็ยุ่งไงครับ แต่พี่รอทานข้าวกับน้องตรีอยู่เลย "
" ถ้ารู้ว่าคุณแสงดาวเอาข้าวมาให้แล้วตรีคงไม่เสียเวลามาหรอก "
น้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่ากำลังหึงทำเอาภามยิ้ม
" พี่แค่มาทานข้าวกับภามเองจ๊ะ ไม่มีอะไร "
แสงดาวแสร้งยิ้ม ทำเป็นแก้ตัวไปอย่างนั้น
" ใช่ครับ แสงดาวก็แค่เพื่อน แต่น้องตรีคือคู่หมั้นนะครับ แค่ฐานะก็ต่างกันมากแล้วอย่าหึงไปเลยนะ "
" ใครหึง ตรีไม่ได้หึง "
ไอ้อาการปากอย่างใจอย่างนี่มันจับกดจริงๆเลย
" ไหนคุณอาบอกว่าน้องตรีเอาอาหารเสริมมาให้พี่ อยู่ไหนครับ"
ก่อนแสงดาวจะมา น้ำทิพย์ก็โทรบอกว่าตรีทิพย์จะเข้ามาน้องจะเอาอาหารเสริมมาให้เขาที่นี่ เขาจึงรอทานข้าวกับน้อง
ตรีทิพย์หน้าตึงแต่ภามยังคงยิ้ม
" มานั่งครับพี่หิวแล้ว "
" หิวแล้วทำไมไม่ทานกับคุณแสงดาวก่อนล่ะคะ "
" อยากทานกับน้องตรีนี่ครับ "
พูดจาหวานหูเอาอกเอาใจตรีทิพย์อย่างออกนอกหน้า ภามทำให้แสงดาวกลายเป็นอากาศธาตุในพริบตา แสงดาวมองด้วยความอิจฉา เริ่มรู้สึกว่าถ้าเธออยู่ตรงนี้นานๆ คงได้อาละวาดเป็นแน่
" ดาวกลับก่อนดีกว่า ภามจะได้อยู่กับน้องตรี "
" อืม โชคดี "
ภามพูดแค่นั้น และไม่ได้สนใจแสงดาวอีกนอกจากคนข้างๆ ทำเอาแสงดาวแทบจะดีดดิ้นระบายอารมณ์ แสงดาวรีบเดินออกไปทันที
" จะมาทำไมตอนนี้ อีเด็กนี่ ภามนะภาม ไม่ไว้หน้าดาวเลยจะมาสวีทอะไรต่อหน้าต่อตาแบบนี้เนี่ย "
" คุณแสงดาวมีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ "
ภูที่เดินมาได้ยินแสงดาวบ่นถามด้วยความห่วงใย
" เสือก !! "
ภูตกใจกับคำสบถหยาบคายนั้น ไม่ใช่กระแดะฟังไม่ได้ แต่ไม่คิดว่าจะออกจากปากผู้หญิงหน้าตาดีคนนี้ ทำเอาภูเกาหัวแกรกๆ
" อะไรวะ ถามดีดี "
ภายในห้อง ภามเรียกหาลูกน้อง
" ภู "
" ครับผู้กอง "
" เอาอาหารพวกนี้ไปแบ่งกันกิน แล้วเอาจานชุดใหม่มาให้ด้วย "
" ครับ "
อาหารที่ภามให้ลูกน้องไปแบ่งกันกินคืออาหารที่แสงดาวเอามาให้ภาม ส่วนเขาจะทานอาหารที่ตรีทิพย์เอามาให้
" ทำไมพี่ภามไม่ทานอาหารของคุณแสงดาวล่ะคะ "
" ไม่ทานครับ เดี๋ยวมีคนหึงพี่อีก "
" ใครหึง หลงตัวเอง "
ภามยิ้มเอ็นดู
' ปากแข็งๆนี่น่าจับมาจูบซะจริงเชียว '
ความชัดเจนและตรงไปตรงมานี่แหละที่ทำให้ตรีทิพย์รู้สึกดีไม่น้อยเลยแต่ต้องเก็บอาการ
ภามทำทุกอย่างอย่างเปิดเผย เขาชัดเจนทั้งต่อหน้าและลับหลัง เพราะอยากให้ตรีทิพย์สบายใจ และยอมรับรักเขา รวมทั้งให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายสบายใจด้วย
แต่ตอนนี้ เขากำลังมองส่วนที่มันโผล่พ้นผ้าออกมาอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่
ตรีทิพย์ใส่กระโปรงเดรสสั้นสีฟ้าพาทเทล พอนั่งแล้วกระโปรงมันร่นขึ้นจนเห็นขาอ่อนขาวๆ แน่ล่ะ มันดึงดูดสายตาเขามากมายเลยทีเดียว
" ทีหลังอย่าใส่สั้นแบบนี้นะครับ "
" ทำไมคะ ขาตรี ตรีจะใส่แบบไหนก็ได้ค่ะ "
สิ้นสุดคำพูด ตรีทิพย์ได้ยินเสียงถอนลมหายใจอย่างแรง ภามดึงร่างบางแนบชิด กดจูบหนักหน่วง มือซ้ายกดด้านหลังแนบชิด มือขวาลูบไล้เข้าไปใต้กระโปรงตัวจิ๋ว
" อื้อ ... อือ อึก "
ตรีทิพย์แทบจะขาดใจตายกับสัมผัสนั้น หมดทางดิ้นเพราะแรงเขามากกว่าเธอหลายเท่าตัว ภามจูบหนักหน่วงสอดลิ้นร้อนชอนไชทั่วโพรงปาก จูบซับปากบางเหมือนหยอกเย้าก่อนจะผละปากออก
สายตาแพรวพราว หยั่งลึกลงในแววตา
" พี่ภาม ปล่อย !!! "
ภามยอมปล่อยแต่โดยดี
ตรีทิพย์อ้าปากกำลังจะต่อว่าเขา แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อภามพูดขึ้นมาด้วยเสียงอันทรงพลังกว่า
" ถ้าเป็นคนอื่น เค้าจะยอมปล่อยน้องตรีง่ายๆแบบนี้มั้ยครับ "
เสียงที่แม้จะไม่ดัง แต่มันแฝงไปด้วยความดุดันจนตรีทิพย์นิ่งอึ้งไป
" ไอ้ข่าวคดีที่มันข่มขืนมันฆ่าก็เพราะแต่งตัวแบบนี้แหละ แล้วคิดว่าแรงแค่นี้จะสู้มันได้มั้ยครับ ยิ่งถ้ามันมากันหลายคนไม่ต้องพูดถึงเลย ไม่มีแม้แต่โอกาสจะร้องด้วยซ้ำ "
ภามพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ปนดุ
เขาทำคดีฆ่าข่มขืนมาเยอะ แต่ละเคสล้วนมาจากการแต่งตัวล่อแหลม กินเหล้าเมาจนไม่ได้สติ ยิ่งคนตัวเล็กของเขานี่ จะรู้ตัวมั้ยว่าน่ากินขนาดไหน
เขาจะอดใจไไหวแล้วนะ
ตรีทิพย์มีท่าทีอ่อนลง เธอได้แต่นิ่ง
ภามมองด้วยสายตาที่อ่อนลง ก่อนจะยกยิ้มอย่างเอ็นดู
- ผู้เขียน
