สายตาของภามกำลังลุกเป็นไฟ
" ใส่ชุดอะไรวะนั่น "
ภามวิ่งออกจากบ้านพักตรงไปที่ชายหาดทันที ในขณะที่วิ่งก็ปลดกระดุมเสื้อออกจนหมดเมื่อไปถึงตัวหญิงสาวเขารีบถอดเสื้อฮาวายของเขาออก
" น้องตรีทำอะไรครับ "
น้ำเสียงดุดันเหมือนเธอทำผิด พร้อมกับที่ชายหนุ่มเอาเสื้อเขามาสวมปิดทับให้เธอ ทำเอาตรีทิพย์งง
" เล่นน้ำไงคะ "
" แล้วทำไมใส่ชุดแบบนี้ "
" ก็ ... เล่นน้ำนี่คะ "
ภามมองเหมือนตรีทิพย์เหมือนผู้ใหญ่กำลังดุเด็กที่ทำผิด แต่ตรีทิพย์ยังคงไม่เข้าใจ
" ทำไมไม่ใส่ชุดเมื่อวาน "
" ชุดเมื่อวานมันยังไม่ได้ซักนี่คะ "
" แล้วชุดอื่นไม่มีเหรอ "
" ไม่มีค่ะ "
ตอบหน้าตาใสซื่อ ก็เธอไม่รู้จริงๆนี่ว่าทำอะไรผิด
" ชุดนี้เอามาจากไหน "
" ตรีซื้อมาตอนที่ไปเดินซื้อของฝาก "
ภามงง ตอนไหนวะ
" กลับ !! "
" เดี๋ยวๆๆๆ "
ตรีทิพย์ยังคงขืนตัวไว้ไม่ยอมกลับ ก็เธอกำลังสนุกอยู่เลย
" ตรียังสนุกอยู่เลย ยังไม่อยากกลับนี่ "
" แล้วเห็นมั้ยว่าผู้ชายมันมามองกันทั้งหาดเนี่ย "
ตรีทิพย์หันไปมองรอบๆก็พบกับสายตาของผู้ชายหลายสิบคู่ที่มองเธออยู่ ความสนุกตรงหน้าทำให้เธอไม่ทันสังเกตอะไรเลย แต่ใครจะสนใจล่ะในเมื่อการเล่นน้ำทะเลคือสิ่งที่เธอชื่นชอบมากที่สุดในชีวิต
เมื่อคนตัวเล็กขืนตัวไม่ยอมกลับ ภามจึงอุ้มเธอขึ้นแล้วพากลับที่พัก ผ่านสายตาไอ้พวกผู้ชายที่มันมานั่งมองผู้หญิงของเขา ภามมองตาขวางพร้อมกับขึ้นเสียงดุดัน
" มองเห้อะไรนักหนา .. นี่เมียกู !!!! "
ตรีทิพย์ถึงกับอึ้งไปกับสิ่งที่ออกจากปากเขา เขาไม่เคยหยาบคายต่อหน้าเธอ นี่ครั้งแรกเลยนะ
ผู้ชาย 2-3 คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นรีบลุกไปที่อื่นทันที
ภามอุ้มร่างน้อยๆของตรีทิพย์กลับไปที่ห้อง วางลงที่เตียง
" ถ้าอยากโชว์ โชว์ให้พี่ดูคนเดียวพอ "
เขาพูดเหมือนกำลังโกรธจัด จากนั้นจัดการถอดทูวพีชออกโดยที่ตรีทิพย์ไม่ทันตั้งตัว
" พี่ภาม "
เขาจับเธอขึงพืดแล้วซุกหน้าลงที่เนินอก ดูดดึงอย่างแรงจนเกิดรอยซ้ำจากเมื่อคืน
" อ๊ะพี่ ตรีเจ็บ "
น้ำเสียงสั่นๆ ตรีทิพย์เจ็บ เจ็บมากจริงๆแต่เขาไม่ได้สนใจน้ำเสียงของคนตัวเล็กซักนิด เขาต้องการสั่งสอนให้เธอรู้ว่าอย่าเล่นกับพายุอารมณ์หึงของเขา
ภามยังคงซุกหน้าอยู่ที่หน้าอกกลมโต ทั้งดูดทั้งดึงตามอารมณ์ดิบเถื่อน ตรีทิพย์พยายามทุบตีและดันเขาออก ปากก็ร้องห้ามเพราะความเจ็บ ซักพักเขาใช้เข่าแยกเรียวขาของหญิงสาวให้แยกออก จับแกนกายสอดใส่ในร่องรักมันยังคงคับแน่นเหมือนเดิม แต่มันเข้าได้ง่ายกว่าเมื่อคืน
" พี่ภามเบาๆสิตรีเจ็บนะ "
เขาดันทีเดียวมิดลำ ก่อนจะกระแทกแกนกายเข้าสุดออกสุดอย่างบ้าคลั่ง
" พี่ภามตรีเจ็บนะ อ๊ะ อ๊ะ "
" จำไว้นะครับทีหลังห้ามแต่งตัวแบบนี้ น้องตรีเป็นของพี่ พี่หวงทุกอย่าง ห้ามใครมองห้ามใครแตะ ต้องจำไว้นะครับ "
ตรีทิพย์บอกไม่ถูกว่าควรจะรู้สึกยังไงมันทั้งเจ็บทั้งเสียว อยากจะห้ามแต่ความต้องการมันก็มีผสมปนเปกันไป ภามกระแทกแกนกายเข้าสุดออกสุดแบบไม่ยั้งเลย
เมื่อพายุอารมณ์หึงเริ่มสงบลง ภามจึงเปลี่ยนท่าทีจากดุดันในตอนแรกกลายเป็นอ่อนโยน เพราะสงสารคนตัวเล็กที่ต้องทนรับอารมณ์ของเขาแบบไม่รู้ตัว เขาแค่ยั้งอารมณ์ไม่อยู่ เขาหวง หวงทุกอย่างที่เป็นเธอ หวงแม้แต่มองก็ไม่ได้
ตรีทิพย์นอนหอบหายใจหน้าแดงกล่ำน้ำตาคลอเบ้าเพราะมันทั้งเสียวทั้งเจ็บ ภามมองอย่างอดสงสารไม่ได้ เขาจึงเอื้อมมือไปลูบหัว ก่อนจะโน้มหน้าลงไปคุยกับเธอ
" พี่ขอโทษ เจ็บมากมั้ยครับ "
" ยังจะถามอีก "
" พี่เคยบอกน้องตรีแล้วว่าพี่หวง พี่ไม่ชอบเลยเวลามีผู้ชายคนอื่นมามองน้องตรีของพี่ "
" แล้วห้ามได้มั้ยล่ะคะ จับตรีล่ามไว้เลยมั้ยคะ "
" เป็นความคิดที่ดีนะครับ "
" พี่ภามตรีประชดค่ะ "
ภามหัวเราะ ก้มลงไปจูบซับหน้าผากมนอย่างเอ็นดู
" พี่รู้ครับ "
" พี่ภามห้ามตรีใส่แม้กระทั่งขาสั้น เสื้อแขนกุดก็ห้าม ต่อไปตรีคงไส่ได้แค่ผ้าถุงยาวกรอมเท้ากับเสื้อแขนยาวคอเต่ามั้งคะ "
" อืม ดูเรียบร้อยใช้ได้เลย "
" พี่ภาม!! "
ตรีทิพย์ทำหน้างอใส่เขา คนบ้าอะไรแต่งตัวแบบนั้น ถ้าให้เธอใส่คงไม่กล้าออกไปไหนหรอกเพราะอายคน
" หายเจ็บรึยังครับ จะได้ต่อ "
" นี่ยังจะต่ออีกเหรอคะ เมื่อคืนก็ทั้งคืน "
" ก็น้องตรีทำให้พี่หึง "
" ไม่โทษความหื่นของตัวเองล่ะ "
" ถ้าโทษตัวเองแล้วเมื่อไหร่พี่จะได้น้องตรีละครับ "
สีหน้ายียวนกวนประสาทสุดๆละ
" ไอ้พี่ภาม !!! "
" อื้อหือ พูดไม่เพราะ "
" อื้อ ..... อือ ออแอ้ว (พอแล้ว ) "
ภามยังคงรุกหนักหน่วง เขาหลงไหลคนตัวเล็กนี่มากเหลือเกิน ยิ่งได้กินยิ่งไม่อิ่มเลยมีแต่อยากกินซ้ำๆทุกวันๆ ก่อนที่จะไม่ได้กินไปอีกซักพักใหญ่ๆ
.........
รุ่งเช้า
คือวันเดินทางกลับ ตรีทิพย์งัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง สองคืนติดกับการร่วมรัก คนตัวโตก็ยังคงตื่นเช้าได้เป็นปกติทั้งที่วันนี้เขาต้องขับรถทางไกล เธอจึงตื่นมาไม่เจอเขาเหมือนเดิม แต่กลับได้ยินเพียงเสียงที่คุ้นเคยแว่วมา
" ฉันจะกลับวันนี้แหละ เตรียมแผนได้เลย "
ได้ยินเพียงเท่านี้ก็เงียบไป ภามหันมาเจอตรีทิพย์ยืนมองอยู่ สีหน้าเคร่งเครียดเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างในทันที
" ตื่นแล้วเหรอครับ ไปอาบน้ำครับจะได้มาทานอาหารเช้าวันนี้เราจะกลับกันแล้ว "
ตรีทิพย์พยักหน้า และเดินไปอย่างว่าง่าย เธอเองก็อยากจะกลับแล้ว ขืนอยู่ต่อเธอได้ตายคาเตียงแน่ พี่ภามหื่นมาก
ผ่านอาหารเช้า ภามเก็บของขึ้นรถ ก่อนกลับ ภามหันมาพูดกับตรีทิพย์สีหน้าจริงจังจนตรีทิพย์รู้สึกแปลกใจ
" จำไว้นะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น น้องตรีคือผู้หญิงคนเดียวที่พี่จะแต่งงานด้วย "
เธอมองอย่างแปลกใจ รู้สึกไม่ดีเอาซะเลย แต่ยังคงไม่กล้าถาม
ตลอดระยะทาง ภามนั่งขับรถมาเงียบๆเหมือนมีเรื่องในใจซึ่งตรีทิพย์ก็มีมารยาทมากพอที่จะไม่ถาม เพราะถ้าเขาอยากจะเล่า คงเล่าเอง
ภามขับรถมาส่งตรีทิพย์ถึงบ้านเกือบค่ำ ทั้งคุณเตชินทร์และคุณน้ำทิพย์ก็รออยู่แล้ว เพราะภามโทรมาบอกแล้วว่ากำลังจะถึง
" มากันแล้ว สนุกมั้ยลูก "
" ค่ะ "
" หน้าตาดูสดใสขึ้นนะเรา ได้พักผ่อนเต็มที่สินะ "
" คงงั้นมั้งคะ "
" ตรีขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะลูก "
" ค่ะ "
ตรีทิพย์จึงเดินขึ้นไปอย่างว่าง่าย แต่ในขณะนั้นเธอได้ยินเสียงภามพูดกับพ่อแม่ของเธอ
" ผมมีเรื่องรบกวนคุณพ่อคุณแม่ครับ "
เขาเรียกพ่อกับแม่เธอแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ปกติเค้าไม่เรียกแบบนี้นี่ ตรีทิพย์แอบมองอยู่ที่บรรได เธอสังเกตเห็นสีหน้าจริงจังเคร่งเครียดของภาม และพ่อกับแม่เธอที่พยักหน้าเหมือนรับรู้อะไรซักอย่าง เธอพยายามจะเงี่ยหูฟังแต่มันก็ได้ยินไม่ถนัด เธอจับใจความได้แค่ว่า
' อาจจะซักพักนึงหรือนานกว่านั้นจนกว่าจะหาหลักฐานได้ทั้งหมด '
ตรีทิพย์คาดเดาว่ามันน่าจะเกี่ยวกับเรื่องงานของเขา แต่ ... เขามาบอกพ่อแม่เธอทำไม ? พ่อแม่เธอเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ ?