หวงทุกอย่างที่เธอ

1398 คำ
สายตาของภามกำลังลุกเป็นไฟ " ใส่ชุดอะไรวะนั่น " ภามวิ่งออกจากบ้านพักตรงไปที่ชายหาดทันที ในขณะที่วิ่งก็ปลดกระดุมเสื้อออกจนหมดเมื่อไปถึงตัวหญิงสาวเขารีบถอดเสื้อฮาวายของเขาออก " น้องตรีทำอะไรครับ " น้ำเสียงดุดันเหมือนเธอทำผิด พร้อมกับที่ชายหนุ่มเอาเสื้อเขามาสวมปิดทับให้เธอ ทำเอาตรีทิพย์งง " เล่นน้ำไงคะ " " แล้วทำไมใส่ชุดแบบนี้ " " ก็ ... เล่นน้ำนี่คะ " ภามมองเหมือนตรีทิพย์เหมือนผู้ใหญ่กำลังดุเด็กที่ทำผิด แต่ตรีทิพย์ยังคงไม่เข้าใจ " ทำไมไม่ใส่ชุดเมื่อวาน " " ชุดเมื่อวานมันยังไม่ได้ซักนี่คะ " " แล้วชุดอื่นไม่มีเหรอ " " ไม่มีค่ะ " ตอบหน้าตาใสซื่อ ก็เธอไม่รู้จริงๆนี่ว่าทำอะไรผิด " ชุดนี้เอามาจากไหน " " ตรีซื้อมาตอนที่ไปเดินซื้อของฝาก " ภามงง ตอนไหนวะ " กลับ !! " " เดี๋ยวๆๆๆ " ตรีทิพย์ยังคงขืนตัวไว้ไม่ยอมกลับ ก็เธอกำลังสนุกอยู่เลย " ตรียังสนุกอยู่เลย ยังไม่อยากกลับนี่ " " แล้วเห็นมั้ยว่าผู้ชายมันมามองกันทั้งหาดเนี่ย " ตรีทิพย์หันไปมองรอบๆก็พบกับสายตาของผู้ชายหลายสิบคู่ที่มองเธออยู่ ความสนุกตรงหน้าทำให้เธอไม่ทันสังเกตอะไรเลย แต่ใครจะสนใจล่ะในเมื่อการเล่นน้ำทะเลคือสิ่งที่เธอชื่นชอบมากที่สุดในชีวิต เมื่อคนตัวเล็กขืนตัวไม่ยอมกลับ ภามจึงอุ้มเธอขึ้นแล้วพากลับที่พัก ผ่านสายตาไอ้พวกผู้ชายที่มันมานั่งมองผู้หญิงของเขา ภามมองตาขวางพร้อมกับขึ้นเสียงดุดัน " มองเห้อะไรนักหนา .. นี่เมียกู !!!! " ตรีทิพย์ถึงกับอึ้งไปกับสิ่งที่ออกจากปากเขา เขาไม่เคยหยาบคายต่อหน้าเธอ นี่ครั้งแรกเลยนะ ผู้ชาย 2-3 คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นรีบลุกไปที่อื่นทันที ภามอุ้มร่างน้อยๆของตรีทิพย์กลับไปที่ห้อง วางลงที่เตียง " ถ้าอยากโชว์ โชว์ให้พี่ดูคนเดียวพอ " เขาพูดเหมือนกำลังโกรธจัด จากนั้นจัดการถอดทูวพีชออกโดยที่ตรีทิพย์ไม่ทันตั้งตัว " พี่ภาม " เขาจับเธอขึงพืดแล้วซุกหน้าลงที่เนินอก ดูดดึงอย่างแรงจนเกิดรอยซ้ำจากเมื่อคืน " อ๊ะพี่ ตรีเจ็บ " น้ำเสียงสั่นๆ ตรีทิพย์เจ็บ เจ็บมากจริงๆแต่เขาไม่ได้สนใจน้ำเสียงของคนตัวเล็กซักนิด เขาต้องการสั่งสอนให้เธอรู้ว่าอย่าเล่นกับพายุอารมณ์หึงของเขา ภามยังคงซุกหน้าอยู่ที่หน้าอกกลมโต ทั้งดูดทั้งดึงตามอารมณ์ดิบเถื่อน ตรีทิพย์พยายามทุบตีและดันเขาออก ปากก็ร้องห้ามเพราะความเจ็บ ซักพักเขาใช้เข่าแยกเรียวขาของหญิงสาวให้แยกออก จับแกนกายสอดใส่ในร่องรักมันยังคงคับแน่นเหมือนเดิม แต่มันเข้าได้ง่ายกว่าเมื่อคืน " พี่ภามเบาๆสิตรีเจ็บนะ " เขาดันทีเดียวมิดลำ ก่อนจะกระแทกแกนกายเข้าสุดออกสุดอย่างบ้าคลั่ง " พี่ภามตรีเจ็บนะ อ๊ะ อ๊ะ " " จำไว้นะครับทีหลังห้ามแต่งตัวแบบนี้ น้องตรีเป็นของพี่ พี่หวงทุกอย่าง ห้ามใครมองห้ามใครแตะ ต้องจำไว้นะครับ " ตรีทิพย์บอกไม่ถูกว่าควรจะรู้สึกยังไงมันทั้งเจ็บทั้งเสียว อยากจะห้ามแต่ความต้องการมันก็มีผสมปนเปกันไป ภามกระแทกแกนกายเข้าสุดออกสุดแบบไม่ยั้งเลย เมื่อพายุอารมณ์หึงเริ่มสงบลง ภามจึงเปลี่ยนท่าทีจากดุดันในตอนแรกกลายเป็นอ่อนโยน เพราะสงสารคนตัวเล็กที่ต้องทนรับอารมณ์ของเขาแบบไม่รู้ตัว เขาแค่ยั้งอารมณ์ไม่อยู่ เขาหวง หวงทุกอย่างที่เป็นเธอ หวงแม้แต่มองก็ไม่ได้ ตรีทิพย์นอนหอบหายใจหน้าแดงกล่ำน้ำตาคลอเบ้าเพราะมันทั้งเสียวทั้งเจ็บ ภามมองอย่างอดสงสารไม่ได้ เขาจึงเอื้อมมือไปลูบหัว ก่อนจะโน้มหน้าลงไปคุยกับเธอ " พี่ขอโทษ เจ็บมากมั้ยครับ " " ยังจะถามอีก " " พี่เคยบอกน้องตรีแล้วว่าพี่หวง พี่ไม่ชอบเลยเวลามีผู้ชายคนอื่นมามองน้องตรีของพี่ " " แล้วห้ามได้มั้ยล่ะคะ จับตรีล่ามไว้เลยมั้ยคะ " " เป็นความคิดที่ดีนะครับ " " พี่ภามตรีประชดค่ะ " ภามหัวเราะ ก้มลงไปจูบซับหน้าผากมนอย่างเอ็นดู " พี่รู้ครับ " " พี่ภามห้ามตรีใส่แม้กระทั่งขาสั้น เสื้อแขนกุดก็ห้าม ต่อไปตรีคงไส่ได้แค่ผ้าถุงยาวกรอมเท้ากับเสื้อแขนยาวคอเต่ามั้งคะ " " อืม ดูเรียบร้อยใช้ได้เลย " " พี่ภาม!! " ตรีทิพย์ทำหน้างอใส่เขา คนบ้าอะไรแต่งตัวแบบนั้น ถ้าให้เธอใส่คงไม่กล้าออกไปไหนหรอกเพราะอายคน " หายเจ็บรึยังครับ จะได้ต่อ " " นี่ยังจะต่ออีกเหรอคะ เมื่อคืนก็ทั้งคืน " " ก็น้องตรีทำให้พี่หึง " " ไม่โทษความหื่นของตัวเองล่ะ " " ถ้าโทษตัวเองแล้วเมื่อไหร่พี่จะได้น้องตรีละครับ " สีหน้ายียวนกวนประสาทสุดๆละ " ไอ้พี่ภาม !!! " " อื้อหือ พูดไม่เพราะ " " อื้อ ..... อือ ออแอ้ว (พอแล้ว ) " ภามยังคงรุกหนักหน่วง เขาหลงไหลคนตัวเล็กนี่มากเหลือเกิน ยิ่งได้กินยิ่งไม่อิ่มเลยมีแต่อยากกินซ้ำๆทุกวันๆ ก่อนที่จะไม่ได้กินไปอีกซักพักใหญ่ๆ ......... รุ่งเช้า คือวันเดินทางกลับ ตรีทิพย์งัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง สองคืนติดกับการร่วมรัก คนตัวโตก็ยังคงตื่นเช้าได้เป็นปกติทั้งที่วันนี้เขาต้องขับรถทางไกล เธอจึงตื่นมาไม่เจอเขาเหมือนเดิม แต่กลับได้ยินเพียงเสียงที่คุ้นเคยแว่วมา " ฉันจะกลับวันนี้แหละ เตรียมแผนได้เลย " ได้ยินเพียงเท่านี้ก็เงียบไป ภามหันมาเจอตรีทิพย์ยืนมองอยู่ สีหน้าเคร่งเครียดเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างในทันที " ตื่นแล้วเหรอครับ ไปอาบน้ำครับจะได้มาทานอาหารเช้าวันนี้เราจะกลับกันแล้ว " ตรีทิพย์พยักหน้า และเดินไปอย่างว่าง่าย เธอเองก็อยากจะกลับแล้ว ขืนอยู่ต่อเธอได้ตายคาเตียงแน่ พี่ภามหื่นมาก ผ่านอาหารเช้า ภามเก็บของขึ้นรถ ก่อนกลับ ภามหันมาพูดกับตรีทิพย์สีหน้าจริงจังจนตรีทิพย์รู้สึกแปลกใจ " จำไว้นะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น น้องตรีคือผู้หญิงคนเดียวที่พี่จะแต่งงานด้วย " เธอมองอย่างแปลกใจ รู้สึกไม่ดีเอาซะเลย แต่ยังคงไม่กล้าถาม ตลอดระยะทาง ภามนั่งขับรถมาเงียบๆเหมือนมีเรื่องในใจซึ่งตรีทิพย์ก็มีมารยาทมากพอที่จะไม่ถาม เพราะถ้าเขาอยากจะเล่า คงเล่าเอง ภามขับรถมาส่งตรีทิพย์ถึงบ้านเกือบค่ำ ทั้งคุณเตชินทร์และคุณน้ำทิพย์ก็รออยู่แล้ว เพราะภามโทรมาบอกแล้วว่ากำลังจะถึง " มากันแล้ว สนุกมั้ยลูก " " ค่ะ " " หน้าตาดูสดใสขึ้นนะเรา ได้พักผ่อนเต็มที่สินะ " " คงงั้นมั้งคะ " " ตรีขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะลูก " " ค่ะ " ตรีทิพย์จึงเดินขึ้นไปอย่างว่าง่าย แต่ในขณะนั้นเธอได้ยินเสียงภามพูดกับพ่อแม่ของเธอ " ผมมีเรื่องรบกวนคุณพ่อคุณแม่ครับ " เขาเรียกพ่อกับแม่เธอแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ปกติเค้าไม่เรียกแบบนี้นี่ ตรีทิพย์แอบมองอยู่ที่บรรได เธอสังเกตเห็นสีหน้าจริงจังเคร่งเครียดของภาม และพ่อกับแม่เธอที่พยักหน้าเหมือนรับรู้อะไรซักอย่าง เธอพยายามจะเงี่ยหูฟังแต่มันก็ได้ยินไม่ถนัด เธอจับใจความได้แค่ว่า ' อาจจะซักพักนึงหรือนานกว่านั้นจนกว่าจะหาหลักฐานได้ทั้งหมด ' ตรีทิพย์คาดเดาว่ามันน่าจะเกี่ยวกับเรื่องงานของเขา แต่ ... เขามาบอกพ่อแม่เธอทำไม ? พ่อแม่เธอเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม