สาเหตุที่ทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไป
1425 คำ
หลังกลับจากทะเล ตรีทิพย์ยังคงไปทำงานตามปกติ เธอดูสดใสขึ้น การแต่งตัวมิดชิดขึ้น ไม่ใส่สั้นจนเกินไปเพราะไม่อยากให้พี่ภามมาหึงหวงอีก
และตั้งแต่กลับจากเสม็ด เธอยังไม่ได้เจอภามเลย เขาหายไปเลยไม่ติดต่อไม่อะไรเลย แต่ตรีทิพย์ก็พยายามเข้าใจเขาว่าเขาอาจจะยุ่งอยู่
ผ่านไปเป็นเดือน ก็ยังไม่ได้รับการติดต่อกลับจากภาม จนกระทั่ง อติรุจมาหาเธอ จากที่เขาหายไปตั้งแต่วันที่รู้ว่าเธอมีคู่หมั้น อติรุจไม่เคยมาหาเธอที่ห้องสอนอีกเลย จะมีแค่เจอกันทักทายกันตามปกติ แต่วันนี้เขามาหาเธอด้วยท่าทางอารมณ์ดีสุดๆ จนเธอเองก็แปลกใจ แม้กระทั่งพี่น้ำที่คิดว่าอติรุจคงถอดใจไปตั้งแต่วันที่เจอภามครั้งแรก เขาหายไปจริงแต่วันนี้เขากลับมา แถมอารมณ์ดีสุดๆ
" สวัสดีครับคุณครูตรีทิพย์ "
" อ้าวครุณครูรุจวันนี้มาหาตรีมีอะไรรึเปล่าคะ "
" ไม่มีครับ ไม่มาหานานแล้ว คิดถึงเลยแวะมา "
คำว่าคิดถึงตรีทิพย์กลับตีความหมายถึงเพื่อนที่คิดถึงเพื่อน ไม่มีอะไรมากกว่านี้แต่สำหรับอติรุจมันไม่ใช่ตรีทิพย์จึงได้แต่ยิ้ม
" คุณครูตรีสบายดีเหรอครับ "
อติรุจเรียบๆเคียงๆถามเหมือนพยายามหาเรื่องคุย
" ค่ะ สบายดีค่ะ "
" แล้วคู่หมั้นคุณครูยังดีกันอยู่มั้ยครับ "
" ค่ะ "
" คุณครูแน่ใจเหรอครับ "
คำถามนี้สร้างความแปลกใจให้ตรีทิพย์ไม่น้อยเลย
" ทำไมเหรอคะ "
" เอ่อ ... อย่าหาว่าผมอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะครับ คือวันก่อนผมเห็นคู่หมั้นครูตรีไปช็อปปิ้งอยู่กับผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง ท่าทางสนิทสนมกันพอสมควรเลยครับ "
ตรีทิพย์ชาวาบเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่เธอจำสิ่งที่เขาพูดได้
' ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นน้องตรีเป็นผู้หญิงคนเดียวที่พี่จะแต่งงานด้วย '
" คงเป็นเพื่อนมั้งคะ "
อติรุจหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เขี่ยๆซักพักก็วางตรงหน้าตรีทิพย์
" เพื่อนกัน สนิทกันขนาดนี้เลยเหรอครับ "
ตรีทิพย์มองคลิปวีดีโอสั้นๆที่อติรุจยื่นให้เธอดู
หลายวันก่อน
อติรุจไปเดินดูไอแพดเครื่องใหม่เพื่อมาใช้เก็บข้อมูลการสอน ขณะกำลังเดินเลือกดูเพลินๆ สายตาดันเหลือบไปเห็นร่างสูงในชุดตำรวจ โดยมีสาวสวยข้างกายเดินกอดแขนกันมาอย่างสนิทสนม เขาจำได้ดี
" นั่นมันคู่หมั้นคุณตรีนี่หว่า มากับใครวะ ไม่ใช่คุณตรีนี่ "
ไวเท่าความคิด อติรุจเดินเลียบๆเคียงๆไปใกล้เพื่อแอบฟังว่าสองคนนี่คุยอะไรกัน เขาจึงทำเป็นเดินดูของใกล้ๆ
" ภามว่าชุดนี้สวยมั้ยคะ "
" สวยครับ "
" ภามว่าดาวใส่สวยมั้ยคะ "
" สำหรับภาม ดาวใส่ชุดไหนก็สวยครับ "
" ปากหวาน วันนี้ภามต้องไปทานข้าวกับดาวที่คอนโดอีกนะคะ ดาวเตรียมของโปรดไว้ให้ภามด้วย "
" ครับ "
' หวานกันขนาดนี้เลย '
จังหวะนั้น อติรุจยกมือถือขึ้นมากดอัดคลิปวีดีโอด้วย
.........
ตรีทิพย์ตัวชาวาบ ทั้งภาพทั้งเสียงมันชัดเจนจนเธอไม่ได้ยินเสียงภายนอกอีกเลย
" ครูตรีครับ ครูตรีครับ ครูครับ "
ตรีทิพย์เหมือนจะพึ่งรู้สึกตัว เธอเงยหน้ามองอติรุจ
" เอ่อ ... ค่ะ ครูรุจว่าไงนะคะ "
" ผมถามว่าคุณครูตรีรู้จักผู้หญิงคนนี้มั้ยครับ ครูตรีแน่ใจเหรอครับว่าเค้าเป็นเพื่อนกัน แต่ดูแล้วเหมือนไม่ใช่เพื่อนนะครับ ถึงขนาดไปหากันที่คอนโดแบบนี้มันน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น "
ตรีทิพย์รีบทำสีหน้าเป็นปกติแม้ใจจะเจ็บ แต่เธอก็ยังต้องทำหน้าที่ของเธอ เธอควรมีเหตุผลมากกว่านี้ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้
" ไม่รู้สิคะ เดี๋ยวตรีขอตัวไปสอนก่อนนะคะ "
อติรุจมองแล้วยิ้มกริ่ม รับรู้ได้ว่าตรีทิพย์คงจะไม่รู้เรื่องนี้แน่นอน เขาเฝ้าสังเกตมาซักพักแล้วว่าคู่หมั้นของเธอไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว นั่นหมายความว่าเขาก็มีโอกาสสิ
ตรีทิพย์กลับไปที่บ้านด้วยอาการของคนที่จิตใจล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเตรียมจะเข้านอน แต่เธอนอนไม่หลับเฝ้าครุ่นคิดถึงคลิปที่อติรุจนำมาให้เธอดู เธอตัดสินใจทักไปหาภาม
Treetip : ทำอะไรอยู่คะ
ภามอ่าน แต่ไม่ตอบ
ความกังวลโถมทวี เกิดคำถามร้อนรนว่าทำไมเขาไม่ตอบ ปกติภามไม่เคยเมินเฉยต่อข้อความของเธอ เขามักให้ความสำคัญกับเธอเสมอ แต่นี่ทำไม ?
ตรีทิพย์นั่งนิ่ง ในขณะที่ภายในใจกำลังเกิดคำถามขึ้นมากมาย
ตรีทิพย์ตัดสินใจโทรหาภาม
' ตื๊ดดดด ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดด '
ติดนะ แต่ .......
' ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด '
ติดแต่ไม่รับ ตรีทิพย์จึงกดโทรออกอีกครั้งแต่ ... เขาปิดเครื่องไปแล้ว ยิ่งทำให้ตรีทิพย์ร้อนใจมากขึ้นกว่าเดิม เธอเริ่มอยู่ไม่สุข จึงออกมาเดินเล่นหวังจะดับความฟุ้งซ่านที่มันรบกวนจิตใจเธอ
ลัลนาที่พึ่งกลับเข้าบ้านพร้อมกับสามีนั่นก็คืออาของตรีทิพย์
( อ่านเรื่องราวของลัลนาและคุณอาเตโชได้ใน เสน่หาคุณอาขา )
ลัลนาเห็นเพื่อนนั่งอยู่จึงถาม
" ตรีมาทำอะไรตรงนี้ "
" มานั่งรับลมน่ะ "
ความเป็นเพื่อนที่มีให้กันมานาน ทำให้ลัลนารู้ว่าตรีทิพย์น่าจะกำลังมีเรื่องไม่สบายใจ เธอจึงส่งสัญญาณให้อาเตโชขึ้นไปก่อนเธอจะอยู่คุยกับตรีทิพย์ซักพัก
" เป็นอะไรรึเปล่าตรี คุยกับเราได้นะ "
ลัลนาคือที่ปรึกษาที่ดี เธอคือนักจิตวิทยาชั้นดีที่ได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากผู้เป็นพ่อ ( พ่อของลัลนาเป็นจิตแพทย์ ) และเธอเองก็ชอบการไขว่คว้าหาความรู้เรื่องนี้เพิ่มเติม เมื่อพรสวรรค์บวกพรแสวง เธอจึงกลายเป็นคนที่มองคนอื่นแบบทะลุปรุโปร่ง ไม่แปลกที่เวลาตรีทิพย์มีปัญหาอะไรก็มักเล่าให้ลัลนาฟัง
" ลัลว่าการที่ผู้ชายคนนึงเปลี่ยนไปเนี่ย มีสาเหตุมาจากอะไรเหรอ "
ลัลนามองหน้าเพื่อนเหมือนพยายามจะหยั่งลึกในคำถาม
" ตรีหมายถึงผู้กองภามใช่มั้ย "
ตรีทิพย์พยักหน้า
" ไหนบอกเกลียด "
" ก็ .... "/" ไม่ได้เกลียดแค่สร้างเกาะขึ้นมา ? "
ลัลนาตอบแทนอย่างรู้ทัน ตรีทิพย์รู้ว่าเธอโกหกเพื่อนคนนี้ไม่ได้หรอก จึงพยักหน้ายอมรับ
" นี่พึ่งไปเสม็ด คงไม่ได้เสร็จเค้าไปแล้วหรอกนะ "
ตรีทิพย์ที่ท่าจุ๊ปากไม่ให้ลัลนาพูดเพราะกลัวว่าจะมีใครได้ยิน
" ลัลอย่าพูดไป ป๊าก้บม๊ายังไม่รู้ "
" !!!!! "
ลัลนาทำตาโต พร้อมกับพยายามพูดเสียงให้เบาลง
" นี่ .. จริงเหรอ "
ตรีทิพย์ทำหน้าเหมือนรู้สึกผิดก่อนจะพยักหน้า
" เค้ายืนยันว่าจะแต่งงานกับตรีแน่นอนอ่ะ "
ลัลนายิ้มล้อเลียนจนตรีทิพย์เขิน ก่อนจะพูดจริงจังเพราะไม่อยากให้เพื่อนคิดมาก
" เอาเถอะ แต่ช่วงนี้ที่เค้าหายไปอ่ะเค้าอาจจะยุ่งอยู่กับคดีก็ได้นะ งานตำรวจบางทีก็ต้องอาศัยช่วงเวลานะตรีต้องเข้าใจเค้านิดนึง "
" ยุ่งแบบไหนถึงไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่นได้ แต่ตรีโทรหาเค้ากลับไม่รับ ซ้ำยังปิดเครื่องหนี ส่งข้อความไปหา อ่านแต่ไม่ตอบ มันคืออะไร ? "
ลัลนาจับน้ำเสียงของตรีทิพย์ได้ว่าเธอกำลังน้อยใจ
" แล้วทำไมตรีไม่ลองไปหาเค้าที่ทำงานล่ะ "
" ตรีกลัวว่าเค้าจะยุ่ง "
" อ้าว ตะกี้ยังบอกอยู่เลยว่าเค้าพาผู้หญิงคนอื่นไปเที่ยวได้ ถ้าตรีไม่ลองไปดูจะรู้เหรอว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าอยากรู้ ก็พุ่งชนไปเลย "
แรงบันดาลใจชั้นดีเลย ตรีทิพย์นั่งคิด
' นั่นสินะ ทำไมเธอไม่ลองเข้าไปหาเขาดูล่ะ เข้าไปถามตรงๆเลย อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าการที่เธอมาคิดไปเองแบบนี้ '
- ผู้เขียน
