เสน่ห์รัก .. ผู้กองร้าย

จุกจนพูดไม่ออก

ความร้อนใจ ทำให้ตรีทิพย์ตัดสินใจทำตามคำแนะนำของลัลนาคือไปหาเขาหลังจากปล่อยเด็กกลับบ้านจนหมด เธอจึงขับรถไปที่ทำงานของเขาทันที

ตรีทิพย์เดินเข้าไปที่ตึกกองปราบไม่เจอใครเลย ปกติจะเจอลูกน้องเขา เธอจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปเอง ตรีทิพย์เดินไปจนถึงหน้าห้องที่มีชื่อ ผู้กองหัสดินทร์ รัตนชัย กำลังจะเคาะประตู แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงชายหญิงคุยกันดังเล็ดลอดออกมา

" ภามจะถอนหมั้นจริงๆเหรอคะ "

" ครับ รอให้เรื่องเงียบก่อนภามจะถอนหมั้นทันที "

" แล้วน้องตรีเค้าจะยอมเหรอคะ "

" น้องตรีน่ะเค้าไม่ได้อยากหมั้นแต่แรกอยู่แล้วครับ ดาวสบายใจได้ "

" แล้วภามจะแต่งงานกับดาวจริงๆเหรอคะ "

" ผมคงต้องถามคุณลุงของดาวก่อนนะครับว่าเค้าจะยอมยกหลานสาวสุดรักสุดหวงให้ผมมั้ย "

" คุณลุงเคยบอกว่าถ้าดาวรักใคร คุณลุงก็ยินดีค่ะ เพราะคุณลุงอยากให้ดาวมีความสุขกับคนที่ดาวรัก "

" จริงเหรอครับคนดี "

ตรีทิพย์ยืนฟังด้วยความรู้สึกจุกอย่างบอกไม่ถูก ไม่มีน้ำตา มีแต่ความเจ็บที่อัดแน่นในใจจนไม่รู้จะระบายออกทางไหน

" อ้าวคุณตรี มาหาผู้กองเหรอครับ "

ภูวรินทร์ที่ไปเข้าห้องน้ำเดินออกมาเห็นตรีทิพย์ยืนนิ่งอยู่หน้าห้องเอ่ยทักขึ้น

เสียงนี้ทำให้คนด้านในเปิดประตูออกมาทันที

ตรีทิพย์ทำหน้าไม่ถูก ในขณะที่ภามมองด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา คงมีแต่แสงดาวที่ยิ้มหน้าระรื่น

" น้องตรี มานานแล้วเหรอคะ มาหาภามเหรอจ๊ะ "

" พอดีตรีผ่านมาน่ะค่ะ เลยแวะเอาของที่คุณแม่ฝากมาให้ พอดีคุณพ่อกับคุณแม่กลับจีนแล้วฝากของมาให้พี่ภามน่ะค่ะ หมดหน้าที่แล้วค่ะ ตรีกลับก่อนนะคะ "

ตรีทิพย์หันหลังเดินออกไปโดยไม่มองหน้าคู่หมั้นเลย เธอต้องการเก็บซ่อนน้ำตาที่มันกำลังจะรินไหล เธอจึงไม่ได้เห็นแววตาที่มองมาของภาม

ตรีทิพย์ขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกเหมือนโลกพังทะลายมากองอยู่ตรงหน้า

' นี่เขาหลอกเธอเหรอ โง่เง่าอะไรแบบนี้วะตรี แค่เค้าบอกว่ารักก็เชื่อ โง่ โง่ โง่ โง่ '

ตรีทิพย์ขับรถมาจอดที่บ้าน แต่เธอไม่มีแม้เรี่ยวแรงที่จะเปิดประตูลงจากรถ เธอจึงนั่งอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้น้ำตามันรินไหล ชำระล้างความเจ็บที่กำลังก่อตัวอย่างเฉียบพลัน เธอเตรียมใจรับความรู้สึกนี้ไม่ทันเลย มันเหมือนจะขาดใจตายยังไงไม่รู้

ลัลนาที่พึ่งกลับมาจากสอนพิเศษเด็กนักเรียนสังเกตเห็นรถตรีทิพย์ติดเครื่องอยู่ คิดว่าตรีทิพย์กำลังจะออกไปข้างนอก แต่ไม่ออกซักที เธอจึงเดินไปดู เห็นตรีทิพย์นั่งนิ่งไม่ขยับจึงเคาะเรียก

" ตรี "

ภาพเพื่อนรักที่หันมาหาเธอ ทำให้ลัลนาตกใจ เพราะตรีทิพย์กำลังร้องไห้จนน้ำตานองเต็มหน้า

" ตรี ... เป็นอะไร "

ลัลนาถามด้วยความห่วงใยอย่างที่สุด เพราะโดยปกติแล้วตรีทิพย์จะเป็นคนร่าเริงมีแต่รอยยิ้มไม่เคยเเห็นเพื่อนรักอย่างตรีทิพย์ร้องไห้ขนาดนี้

ตรีทิพย์เปิดประตูออกมาได้ก็โผกอดเพื่อนรักแน่น เหมือนว่าเธอกำลังต้องการที่ยึดเหนี่ยวจิตใจที่มันกำลังอ่อนแออยู่ในตอนนี้

" เกิดอะไรขึ้นตรี "

" ลัล .. พี่ภามเค้าบอกจะถอนหมั้นกับตรีอ่ะ ทำไมเค้าทำแบบนี้อ่ะ ตรีไม่เข้าใจเลย "

" ถอนหมั้นเหรอ "

ลัลนากอดตรีทิพย์ที่กำลังร้องไห้ฟูมฟาย

" ใช่ ตรีทำตามที่ลัลบอก ตรีไปหาพี่ภามที่ทำงานแล้วตรีได้ยินกับหูตัวเองเลยเค้าพูดกับคุณแสงดาวว่าจะถอนหมั้น เค้ารักกับคุณแสงดาวอ่ะลัลเค้ามีคนรักอยู่แล้ว แล้วเค้ามายุ่งกับเราทำไมวะ "

ตรีทิพย์กอดลัลนาร้องไห้ตัวโยน ในขณะที่ลัลนากอดปลอบเพื่อน ตรีทิพย์โครตน่าสงสาร จริงที่สุด คนที่ร่าเริงที่สุดเวลาร้องไห้จะน่าสงสารที่สุด

ลัลนาไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเธอเป็นคนบอกให้ตรีไปหาเขาที่ทำงานแล้วทำให้เพื่อนต้องมาได้ยินเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเอง เธอจึงได้แต่กอดปลอบเพื่อนรักอยู่อย่างนั้น

" ลัลขอโทษนะตรีที่ลัลบอกให้ตรีไปหาผู้กองที่นั่น ลัลไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ "

" ไม่ๆลัล มันไม่ใช่ความผิดของลัล ดีซะอีก ได้รู้ได้ยินกับหูตัวเอง ตรีจะได้เข้าใจซักทีว่าที่เค้าหายไปเพราะแบบนี้ ไม่งั้นตรีก็คงเป็นไอ้หน้าโง่ที่มัวแต่คิดว่าเค้ายังรักตรีอยู่ "

ลัลนามองเพื่อนรักอย่างสงสารจับใจ ต่อให้ผิดจริงตรีทิพย์ก็ไม่เคยคิดจะโทษเธอเลย

.............

คืนนั้น ลัลนาเล่าทุกอย่างให้สามีฟัง เธอเป็นห่วงตรีทิพย์มากจึงขอสามีไปนอนเป็นเพื่อนตรีทิพย์

" ลัลขอไปนอนเป็นเพื่อนตรีได้มั้ยคะ ลัลเป็นห่วงตรี "

" ตามใจครับ จริงๆอาก็เป็นห่วงตรีเหมือนกัน อยู่คนเดียวเดี๋ยวจะคิดมาก "

" ค่ะ "

สองสามีภรรยาหอมแก้มกันก่อนที่ลัลนาจะเดินออกไปหาตรีทิพย์ที่ห้อง

" ตรี ลัลมานอนเป็นเพื่อน "

ลัลนาเคาะประตูอยู่นานแต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา

" ตรี ลัลเข้าไปนะ "

ลัลนาถือวิสาสะเปิดเข้าไปและต้องแปลกใจเมื่อพบว่าห้องว่างเปล่า ไม่มีร่องรอยของเพื่อนเธออยู่ในนั้น ลัลนาจึงลงมาข้างล่าง เดินไปดูรถ ก็พบว่ารถของตรีทิพย์ไม่อยู่ เธอจึงกลับเข้าไปในห้องนอนของเธอ

" คุณอาคะ ตรีไม่อยู่ รถก็ไม่อยู่ ตรีไปไหนก็ไม่รู้ค่ะ "

" ออกไปหาเพื่อนรึเปล่า "

ลัลนาหยิบโทรศัพท์โทรหาเพื่อนรักทันทีโดยมีอาเตโชผู้เป็นสามีนั่งรอฟังข่าวอยู่ข้างๆ แต่ตรีทิพย์ไม่ได้รับสาย ลัลนาจึงโทรหานัตตี้ อิงดาว และไข่หวาน เพื่อนสนิทที่เธอคิดว่าตรีทิพย์น่าจะไปหา แต่ทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่าตรีทิพย์ไม่ได้ไปหา

' แล้วตรีไปไหน ? '

ณ ผับกลางเมือง

ตรีทิพย์กำลังนั่งกระดกเหล้าด้วยอารมณ์เสียใจอย่างที่สุด สมองไม่รับรู้อะไร นอกจากเสียใจในความโง่ของตัวเอง แต่ความเจ็บใจมันมีมากกว่าที่เขามาหลอกให้เสียตัว

ตรีทิพย์นั่งดื่มเหล้าคนเดียวแทบไม่ได้สติ เธอแค่อยากดับความเจ็บปวดในใจ แค่อยากลืม และแน่นอน สาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อย มานั่งดื่มเหล้าคนเดียวไม่แปลกที่จะตกเป็นเป้าสายตาของหนุ่มๆในผับ ที่แบบนี้มันเป็นแหล่งรวมเสือสิงห์กระทิงแรดอยู่แล้ว แต่แปลกที่กลับไม่มีใครเข้ามาทักเธอซักคน ได้แต่มองอยู่ห่างๆเท่านั้น คงมีแต่ผู้ชายสองคนนั่งขนาบข้างในระยะไม่ห่างมาก แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเธอ มีบ้างที่จะชำเลืองมอง

เมื่อเห็นว่าคนสวยเมาได้ที่ คนข้างๆจึงเริ่มเข้ามาทักถาม

" มาคนเดียวเหรอครับคุณ "

" อืม "

ตรีทิพย์ตอบเพียงแค่นั้น เพราะจุดประสงค์ของการมาไม่ได้จะมานั่งให้ใครสนใจ เธออยากนั่งคนเดียวมากกว่า

" เมามากแล้วนะครับ จะกลับยังไงครับ "

" กาบเองด้ายยย ม่ายต้องยู่งงง "

" คือใส่เสื้อคลุมหน่อยมั้ยครับ ผมว่ามันโป๊ะไปนะ "

ตรีทิพย์อยู่ในชุดเดรสที่เป็นขาสั้นเกาะอก

" อย่ามายู่งงงงด้ายป่ะ "

" ขับรถเองอันตรายเดี๋ยวผมไปส่งดีกว่า "

" ม่ายต้องงง "

" ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมเป็นตำรวจยังไงผมก็จะทำหน้าที่ส่งคุณผู้หญิงถึงบ้านปลอดภัยแน่นอน "

" หืม ตามหรวดเหรอ เกลียดว่ะ "

" เกลียดทำไม ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย "

" ไปๆๆๆ อย่ามายุ่ง !!! "

ตรีทิพย์ลุกขึ้นยืนเดินโซซัดโซเซกลับไปที่รถ กว่าจะถึงรถก็กินเวลาไปหลายนาทีอยู่ โดยที่ผู้ชายคนเดิมยังคงเดินตามเธอมาติดๆ จะช่วยประคองก็ไม่กล้าแตะต้องตัวด้วยกลัวจะมีความผิด ซักพักเขาหันไปพูดกับเพื่อนอีกคนที่ตามมาด้วย

" ลูกพี่ยังไม่มาอีก ไอ้ฟอร์ดมึงขับรถตามกูไปละกัน กูว่าสภาพนี้กูคงต้องไปส่งแล้วล่ะ ขืนปล่อยให้ขับเองลูกพี่เอากูตายแน่ "

" เออ ตามนั้น เดี๋ยวกูขับตามไป "

ตรีทิพย์ที่เดินไปถึงรถ เธอพยายามจะเปิดประตูรถแต่ความเมาทำให้สมรรถภาพในการทรงตัวค่อนข้างต่ำ สายตาก็พร่ามัวไปหมด

" เอ่อ คุณผู้หญิงครับเดี๋ยวผมขับให้ครับ คุณผู้หญิงไปนั่งฝั่งนู้นดีกว่า "

" ยุ่ง !! "

น้ำเสียงคนเมานี่มันชั่งน่ารักซะเหลือเกิน ซักพักร่างบางก็เสียการทรงตัวจนเกือบล้มลงกับพื้นแต่โชคดีที่มีมือของใครคนหนึ่งมารับพร้อมกับอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขน แล้วพาเธอขึ้นรถขับออกไปทันที

รถหรูสีขาวขับเข้ามาจอดในบริเวณบ้าน มือหนาลูบไล้แก้มเนียนที่แดงปลั่งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ และกำลังเมาหลับไม่ได้สติ ปากหนาโน้มลงจูบบดเคล้าคลึงปากบางอย่างโหยหา ตรีทิพย์เหมือนอยู่ในความฝัน เธอจูบตอบเขาแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย ปากหนาผละออกมองคนตัวเล็กนิ่งแววตาฉายแววสงสาร ในขณะที่ตรีทิพย์สลึมสลือลืมตามามอง คิดว่าตัวเองคงจะฝันแน่ๆ

" พี่ขอโทษ น้องตรีรอพี่หน่อยนะครับ "