23.12 PM.
-ณ ทองกวาว-
"มึงรู้ไหม รู้ป่าวว่าที่จริงกูอ่ะ!"
"รู้เหี้ยไรของมึงนักหนาเนี้ย"
บรรดาเพื่อนในกลุ่มต่างมองที่สิบเป็นตาเดียวรวมถึงกุนซือผู้ที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มงานโปรเจึแต่ก็ต้องขับรถมาถึงร้านเพราะสิบเพื่อนคนเดียวในกลุ่มที่กำลังมีปัญหาหนักตรงหน้าโทรตาม
"จริงๆแล้วกูน่ะ"
สิบพูดอีกครั้งพร้อมยกเหล้าที่เทไว้ซดแบบเพียวๆจนเพื่อนต่างทำหน้าแขย่งเพราะไม่เคยเห็นสิบดื่มหนักขนาดนี้ หนักไม่หนักไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือสิบเป็นคนที่คอแข็งที่สุดในกลุ่มแต่ตอนนี้นั่งคออ่อนคอพับไปแล้ว
"คือมันพูดว่าจริงๆแล้วมาแปดครั้งได้แล้ว"
พูมเท้าคางมองอย่างเอือมระอาแต่ก็ไม่หยุดที่จะเทเหล้าลงแก้วให้สิบ
"จริงๆแล้วอะไรคะพ่อไหนพูด"
ซันเดย์ที่ดูจะเมาในตอนแรกเริ่มสร่างเพราะเจอคนที่เมากว่าอย่างสิบล้มใส่ได้แต่นั่งมองพลางพูดอย่างเอาอกเอาใจ
"คือกูอ่ะ!"
สิบตะโกนเสียงดังจนโต๊ะรอบๆต่างมองมาอย่างสนใจ เดิมทีกลุ่มพวกเขาก็เป็นจ
