"ไม่ได้มีอารมณ์กับชุดนอนลายชินจัง..พี่มีอารมณ์กับเธอ"
ฟึ้บ..
ฉันโน้มใบหน้าลงไปหาพี่สิบทันทีที่เขาพูดจบ พี่สิบเงยหน้ามามองฉันด้วยสายตานิ่งเรียบแต่ถ้ามองดีๆมันราวกับมีไฟกำลังคุกรุ่นอยู่ภายใน
"ทั้งๆที่มายอ่อยพี่ทุกวันเพิ่งมามีอารมณ์วันนี้?"
พี่สิบเลิกคิ้วและเหลือบมองมือฉันที่ขยับลูบไล้สันกรามเขาขณะที่สายตาก็มองพี่สิบอย่างยั่วยวน
"มีอารมณ์ทุกวัน"
"หื้ม?"
ฉันขมวดคิ้วขณะที่พี่สิบก็เลื่อนมือลูบขึ้นตามชายเสื้อก่อนจะล้วงมือเข้ามาลูบแผ่นหลังฉันภายใน มือร้อนๆนุ่มๆที่กำลังลูบไล้มันทำเอาฉันเผลอกัดริมฝีปาก
"มีอารมณ์ทุกวันไงแต่กลัวเธอไปเรียนไม่ไหว"
"บ้าน่า ดุขนาดนั้นหรอคะ?"
ฉันถามอย่างขำๆขณะที่พี่สิบก็ยกยิ้มและเลื่อนมืออีกข้างขึ้นคว้าท้ายทอยฉันให้ขยับลงไปหา
"ไม่ดุครับ..พี่แค่กลัวเราเจ็บ"
"มายไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นไหม"
"แต่ก็พอรู้ว่าเธอซิง"
"พี่สิบ!"
ฉันถลึงตามองเขาขณะที่พี่สิบก็หัวเราะและ
